Zo, na een aantal dagen lekker klussen heb ik een mijlpaal bereikt: het verbindingsspoor naar het zichtniveau is af tot aan het punt waar een tijdelijke keerlus is gemaakt zodat ik kan proefrijden op het schaduwniveau.
De methode met de draadeinden werkt goed, de controle over het stijgingspercentage is erg precies. Ik vind het bouwen bijzonder leuk, maar nu even een rustmoment, want er moet nu geïnvesteerd worden in de rails voor het zichtniveau en de bijbehorende wisseldecoders en terugmelders.
Een paar foto's:
begin van het verbindingsspoor, even goed maatvoeren om de start goed te krijgen:
tijdens de bouw staat het rollend materiaal te wachten om steeds een stuk verder omhoog te kunnen:
weer een stuk af:
Ik ga links rijden, dus dit stammetje plan D staat op het dalende spoor, het buitenspoor is stijgend. De stijging is 3%, alles kachelt zonder problemen omhoog!
Alles past, de Re421 staat op het punt waar het stijgend spoor de boog ingaat, van het schuine dak af. Ruimte zat, ook genoeg voor bovenleiding (ooit) in de toekomst:
De eindsituatie (voorlopig). Rara welk deel is tijdelijk en welk deel definitief:
De komende tijd dus spullen kopen en nadenken over de aankleding van de voorste sporen op het schaduwniveau, tunnelportalen en lawinescherm. Ook kan ik nu de treinen samenstellen en het automatisch rijden inregelen op het schaduwniveau. Genoeg te doen en het is nog steeds leuk!