Maikel,
Duitsland kent helemaal geen uitstel van betaling. Vroeger wel, maar sinds 1999 is dit samengevoegd in 1 procedure, het Insolvenzverfahren. Vroeger heette het nog Vergleichsverfahren oftewel wat wij noemen surcéance van betaling en Konkursverfahren, wat wij noemen faillissement.
Voor degene die het verder nog interessant vinden :
De procedure is verdeeld in 2 fasen, de zogenaamde voorlopige procedure en de definitieve procedure.
De rechtbank stelt zowel voor de voorlopige als voor de definitieve een curator aan, wat dezelfde kan zijn, maar dat hoeft niet.
In de 1e fase is de taak van de curator :
a. inventariseren of de waarde van de boedel de kosten van de procedure kan dragen
b. de Insolvenzmasse ( banktegoeden, kas, debiteuren, boedel etc ) te beveiligen tegen leegmaken
c. hij zet het bedrijf in principe voort ( beëindiging vergt toestemming van de rechter)
Tussen die curatoren zit ook weer rangsverschil ( de zgn. sterke en zwakke ); de sterke curatoren hebben verregaande bevoegdheden, de zwakkere niet. Deze laatste kunnen wel contracten afsluiten, maar die hoeven weer niet bindend te zijn voor de definitieve curator.
De definitieve curator zal tenslotte zorgen voor de verdeling van de centen onder de crediteuren/schuldeisers, de zgn Gläubiger. Deze laatste spelen een veel grotere rol als in Nederland en hebben ook rechten, zoals bv. toezicht op de curator en toestemming verlenen voor bepaalde uitgaven en schuldverdeling.