Onlangs had ik een neefje en een nichtje (en hun Opa, oftewel mijn oom) op bezoek om een M-wissel op te halen die ik over had en die zij nodig hadden voor neefje's baan. Opa's 3084 (BR50 cabinetender) en 3089 (BR38) waren ook mee voor onderhoud en het strekken der wieltjes
Het was heel gezellig, ik heb de buitenbaan omgebouwd naar analoog en we hebben fijn gereden met het spul. De 3084 bleek helaas niet rijvaardig te zijn. Hij reed wel, maar door overmatige slijtage aan de kleine tandwieltjes bij de drijfwielen in het scharnierende frame, sloeg de loc bij de eerste de beste bocht vast doordat-ie op het scharnierpunt een tandje oversloeg. Daarna bewoog de loc zich als een spartelende vis en dan kom je niet ver... Er is echt serieus revisiewerk, zoals asjes en tandwielen vervangen, voor nodig om die weer in orde te krijgen
De 3038 reed, na wat smering, een beetje afregelen en het plaatsen van een nieuw 'schuimpje' in de smeerpotjes, als een zonnetje
Uiteraard kwamen op de digitale baan ook treinen in actie, zodat zowel neefje als nichtje iets konden besturen, tot groot plezier van die twee... én hun Opa
Nartuurlijk gaat daarbij wel eens wat mis.... paar kleine aanrijdingen gehad zonder schade, totdat iedereen even werd afgeleid door iets en mijn nichtje vol enthousiasme met twee 2400-en de dieselloods binnendenderde. Helaas waren de loodsdeuren dicht.... :o die werden er dan ook met geweld uit gereden, ze lagen allebei IN de loods
Bij die actie zijn de onderste scharnierpennen van beide deuren gebroken. De volgende dag moest dus de dieselloods van zijn plek voor herstel (de 2400-en staan er nog):
Omdat het geen zin heeft te proberen die pennetjes (die nog in de bodem van de loods zaten) er weer aan te lijmen, moest ik iets anders bedenken.
Ik heb toen bij beide deuren een reep van een millimeter dik en twee centimeter lang uit de "rug" van de deur gesneden. Daar heb ik een staafje plastic ingelijmd, afkomstig uit een set verkeersborden. En het werkt!
De deuren zijn daarna opnieuw in de verf gezet. Ze waren van appelgroen plastic met een matzwarte wash. Ik heb ze in de donkergroene verf gezet, opnieuw met een flinke matzwarte wash eroverheen. Ik had namelijk per abuis glanzende verf gebruikt....
Gelukkig bleek dat met die wash erg mooi uit te pakken
Toen ik toch bezig was heb ik de glasloze deuren meteen maar van glas voorzien:
Het 'glas' is overigens afkomstig van een vel doorzichting folie wat als bescherming op een LCD-computermonitor geplakt zat. Ideaal spul!
Het resultaat van de deurenrevisie: :-D
Daarna kon de loods weer op zijn plek.
Behalve de loodsdeuren heb ik de afgelopen tijd nog meer kleine dingetjes gedaan. Ik had op de beurs in Houten in december diverse frutseltjes gekocht ter aankleding van voornamelijk het werkplaatsterrein. Details kan men niet genoeg aanbrengen!
Zo is er in het rommelhoekje nu reserve gaas voor de hekwerken op voorraad...
...evenals diverse rollen kabels. Zowel het gaas als de kabels zijn eigenlijk wagenladingen voor N, maar zoals wel vaker zijn N-spullen ook prima op een H0-baan te gebruiken. Zo passen de kabelrollen precies op een H0-Europallet
Deze oer-Nederlandse relaiskasten zijn van Artitec. Het ondergrondje is een stukje troittoir uit een Faller-bouwpakket met twee bushaltes, wat ik ook gebruikt heb voor de fietsenstalling bij de werkplaats. De bushalte zelf staat in de Analoge Speeltuin.
Inmiddels hebben de relaiskasten een mooi plekkie gekregen
Al die pallets open en bloot dat is ook niks... daar gaan ze alleen maar van rotten. In een doosje van een Faller bouwpakketje met diverse hutjes en hokjes voor langs de baan (het Golfplaten Hutje in de Analoge Speeltuin komt hier ook vandaan) vond ik deze:
Het is eigenlijk een soort schafthok, maar door simpelweg de voorgevel weg te laten kreeg ik een leuk afdakje wat precies paste op de plek waar de pallets opgeslagen lagen. Een flinke wash met matzwart en roest deed de rest
Het blijft natuurlijk allemaal mensenwerk, zo'n werkplaats. Dus als de spulletjes er eenmaal zijn kan het personeel aantreden om ermee aan de slag te gaan
Tot slot is er nog het NS-sein wat ik onlangs al noemde. Het antieke messing sein met mega-gloeilampen is vervangen door een in Houten gekochte moderne variant van hetzelfde sein, met leds.
De hoofdreden om dit te doen is omdat de lampen voor een deel rechtstreeks aan een wisselterugmelding hangen en ik het gevoel had dat de contacten van de terugmelding moeite hadden met de stroom die de gloeilampen trekken. Dit lijkt nu beter te gaan, ze blijven minder vaak 'plakken' waardoor er twee seinlampen tegelijk branden. Los daarvan ziet dit sein er toch wel beter uit...
Tot zover deze frutsel-update,
Martijn
