De vakantie zit er weer op. De caravan is leeggeruimd en staat weer op de stalling. De oudste zoon is, voorzien van cadeautjes vanwege het oppassen op het huis en de kat, weer thuis gebracht.
En dat leverde mij een ritje op langs de Waalhaven. Tja.... bloed kruipt en zo.....
Dus hierbij in twee delen het verslagje van vanavond.
Achter een bosje staat op een kopspoortje deze lok verstopt.
Vanaf de plek waar ik stond een blik richting de overweg in de Jan Olieslagersweg, waar deze aansluit op de Albert Plesmanweg. Dit spoor leidt naar een opstelterrein bij Waalhaven Oostzijde.
Teruglopend naar het fietspad (langs de Albert Plesmanweg, ter hoogte van nr 62) heb je een mooi doorkijkje het terrein op, zonder ditzelfde terrein te hoeven betreden en je minder last hebt van de alom aanwezige hekken. Het is dan uiteraard wel "vervelend" als een rangerende lok toevallig langs rijdt
Dus alsnog het gewenste doorkijkje
Een stukje verder, tegenover nr. 63 is een toegangspoort, daar is een hek wat haaks op het terrein staan. Hier kun je dit allemaal zien.
Weer de rangerende lok van Rail Feeding.
Een stukje verder met de auto, ter hoogte van het spoor wat de weg oversteekt, bleek een diesellok met een BR 186 aan het rangeren te zijn. Deze bleek naar Shunter verplaatst te moeten worden. Ik was dus precies op tijd
De rangeermachinist bevindt zich in de BR 186, maar de diesellok doet het zware werk (logisch, want geen bovenleiding uiteraard).
En weer een blik de andere kant op. Let op de ketelwagen met de smiley op de kopse kant.
