Na enige overweging wil ik toch maar een draadje starten om de bouw van mijn modelbaan (DigitaalOpZolder) toe te vertrouwen aan dit forum.
Qua Märklin ben ik niet nieuw loop al heel wat jaartjes mee, heb in het verleden weleens wat aan dit forum toegevoegd, hetzij reacties hetzij verslagen van ombouw van een analoge loc naar digitaal, het maken van bovenleiding, maar een bouwverslag nee, das nieuw. Misschien leuk voor jullie HOE ben ik in deze hobby verzeilt geraakt.
Hoe het ooit begon.
In de vorige eeuw, eind jaren 70, ik was een jaar of 10, ging ik met mijn vader een keer op bezoek bij een collega van zijn werk, Piet Scheltema. Ik denk dat velen hem wel kennen (zie anders hier
Nationaal Modelspoor Museum) hij was dus een collega van mijn vader en had een klein baantje in zijn huis, ik samen met mijn vader kijken en ooooo wat mooi (voor die tijd), treintjes en ik was verkocht, mijn vader blijkbaar ook want enige weken later kwam hij met wat rails (de metalen rails) stoomlokjes en wagons naar huis. En zo onstond voor ons deze fascinerende hobby. Ik heb zelfs nog gewerkt in het museum van Piet Scheltema toen hij net begon met de verzameling (voor de Snekers onder ons, achter het oude politie buro dat toen aan de Kruizebroederstraat zat is het begonnen) Onze eerste baan was klein (een L vorm) met het oude faller car systeem, auto's die konden rijden (dat race baan idee, met zo'n gleuf in het wegdek we hadden ook een container terminal). Van die allereerste baan heb ik alleen nog de herinneringen. De eerste baan was op zolder op het laatste stukje vrije zolder dat we nog hadden, na jaren gingen mijn zussen het huis uit en kregen we meer ruimte, baan nummer 2 en 3 volgenden, ook hier nog herinneringen, alles met m-rails en analoog, digitaal bestond net een forum als dit al helemaal niet, alleen die "bulletin boards" nog inloggen met een modempje via de telefoon, je kon wat programmeren in de taal Pascal. Mijn vader deed de huisjes, ik deed het spoor, wissels, relais en alles wat daarbij komt kijken. Het werkte perfect. Van de laatste baan, voordat we overgingen stappen naar digitaal heb ik nog een paar oude VHS videos op youtube gezet. Die filmpjes vind je hier, let niet op de kwalitieit hè, eind jaren 80 was dit. Alles reed nog analoog maar wat hadden we een mooie baan. Jaren 80 kwaliteit hè, VHS, video8
en
. De verzameling was ondertussen behoorlijk gegroeid niet alleen qua materiaal maar ook qua rails, kijk alleen maar naar de filmpjes wat ik en mijn vader gebouwd hebben. Achteraf gezien was dit tot nu toe de meest succesvolle afgebouwde baan tot nu toe.
De jaren verstreken, ik werd ouder, ging studeren moest in dienst en de baan bleef liggen waar ie lag, mijn vader was inmiddels wel met pensioen en wilde graag weer een baan bouwen. M-rails maakte plaats voor k-rails (goede deal kunnen maken destijds met een winkel) en de eerste digitale treinen deden zijn intrede. De baan afgebroken en weer opnieuw begonnen, maar helaas die baan is nooit verder gekomen dan de onderbouw en rails, geen foto's. Digitaal had zijn intrede gedaan, mijn vader vond het maar niks, de baan is door meerdere omstandigheden nooit afgebouwd (ik ging het huis uit, mijn vader liep tegen de 80 en was niet meer goed ter been) alles ging in dozen en kwam bij mij op de zolder te liggen tot ik begin 2000 kwam te wonen waar ik nu woon en een best ruime zolder kreeg "
die is voor MIJ" :>) Ik ben daar begonnen met een baan die ik in 2018 weer tot aan de grond toe heb afgebroken en alles weer opborg in dozen. De reden : fut eruit geen zin meer het kon me allemaal gestolen worden ik was de dakpannen aan het leggen op het huis maar was vergeten de heipalen onder het huis te zetten, ik was best ver, ik zou beginnen aan de scenery maar heel in het begin en gaandeweg kleine foutjes gemaakt in de bouw (de optie die ik had, "modder" ik verder of breek ik alles af en begin helemaal opnieuw). En zo heeft de zolder tot medio dit jaar helemaal leeg gestaan.
Ik wist het nu zeker, ALS ik weer ga bouwen dan doe ik het goed en leer ik van mijn fouten van de vorige baan. Wat van die baan rest zijn nog foto's en filmpjes hier
hier
en hier
Ik was inmiddels helemaal over op digitaal en maakte gebruik van Koploper, een freeware programma van Paul Haagsma, zie hier voor een filmpje van Koploper op mijn baan
De fouten die ik maakte en niet nog een keer ga maken
• Tijdens de bouw geen wijzigingen meer maken aan het sporenplan
• Goede onderbouw
• Testen testen en testen, d.w.z. niet verder met een nivo als er iets niet goed gaat
• Als er een hapering optreedt goed onderzoeken waarom, desnoods het stukje rail vervangen
• Met zoveel mogelijk materiaal rijden op elk afgerond nivo voordat het volgende nvio gebouwd gaat worden
• Smokkelen (ach dat gaat wel goed....)
Tijdens de corona periode begon het modelspoor bloed weer een beetje te stromen en begon ik met het tekenen in Wintrack. Ik had voor mezelf de volgende eisen
• 3 paradebanen
• Doorgaand station gelegen ergens in Zuid Duitsland rand Zwitserland (in al die jaren veel materiaal bij gekocht)
• Paar opstelsporen bij hoofdstation
• Verrassingseffect, lange rijtijden
• Een bergspoortje (daarom een landelijk hoofdstation waar internationale treinen stoppen om passagiers over te laten stappen op de berglijn)
• Veel variatie en afwisselingen in treinverkeer (niet het idee van een rondje rijden)
• Besturing met Koploper
• Wissels met servo's
• Lange treinen mogelijk, dus lange schaduwstations (personen/goederentreinen)
• Tijdens de bouw geen afwijkingen meer aan het sporenplan
• Vanwege de ruimte de bochten (met 2231 en 2221) zoveel mogelijk uit het zicht.
• Ligt een spoor niet goed of gaat iets fouten tijdens testrijden dan EERST oplossen voor ik verder ga.
Het ontwerp wat er nu ligt daarvan zeg ja, dat is wat moet worden en daar wijk ik niet meer vanaf. Het begon met de 3 parade stukken hoe koppel je die aan elkaar dan kom je al snel op een helix die heb ik zo goed mogelijk "verstopt" straks in het landschap. Toen kwam het schaduwstation die moesten lang en groot mogelijk worden maar ook bereikbaar.
De ruimte die ik heb hier onder weergegeven
https://drive.google.com/file/d/1CuzA-sX10I9IOeNEZnD14JxAjvwEftYW/view?usp=sharingOm in de linkeronderhoek te komen komt het geheel op wielen en is 60 cm naar rechts verrijdbaar, hierdoor kan ik er achter komen (helemaal links) door de open latten bouw kan ik er straks als het ooit een keer helemaal dicht is er toch bij komen. Mij vorige baan was ook verrijdbaar.
Het eerste schaduwstation ligt op ongeveer 90cm boven de vloer
https://drive.google.com/file/d/1BGD87nz6u-mxEc3jxpssYdhWbzNyVjVw/view?usp=sharing 10 cm daarboven komt schaduwstation 2 dat vanuit schaduwstation 1 te berijden is (kan, het hoeft dus niet, ik kan dit schaduwstation tijdens het rijden dus niet gebruiken als ik wil) om op nivo 2 te komen is rechts de eerste helix die van nivo1 naar 2 gaat en dan verder naar parade stuk 1 dat overgaat in parade stuk 2 en dan via de helix naar het station.
Nivo 2
https://drive.google.com/file/d/1aau0UwKlo4XfuF5UibDHp5BuRdzYO08w/view?usp=sharingStation met aftakking naar bergstation
https://drive.google.com/file/d/1c4OiLspJx4xbnNPnihlAaMFvQoV79Hda/view?usp=sharingDe paradestukken (groen, geel en lichtblauw) heb ik als eerste geschetst dan volgt de uitdaging hoe verbind ik die daar kwamen dus de andere nivo's uit die ik heb gegeven.
https://drive.google.com/file/d/1FgTUfCEES-Mqx_dMPeZ769IdnyOVHEWA/view?usp=sharingAls je goed kijkt zie je dat het eigenlijk 1 heel groot hondenbot is. Hoofdstation rechts uit gaat uiteindelijk naar schaduwstation 1 en 2, links het station uit naar schaduwstation 3. Ik creeer hiermee lange rijtijden, een verrassingseffect en veelzijdig verkeer, als alles ooit een keer dicht is met scenery is niet 1 2 3 duidelijk dat als een trein ergens verdwijnt hij ergens anders weer opduikt.
Alle nivo's in 1 plaatje
https://drive.google.com/file/d/15hO-4xWI5_fa0YhNyLJFGxMuNPGueXur/view?usp=sharingEen groot en (ambiteus?) plan, inderdaad ik trek hier ook vele jaren voor uit en ik zal ongetwijfeld op "problemen" stuiten maar goed daarvoor is het een hobby er mag best weleens iets mis gaan.
Tot zover mijn eerste bijdrage
Peter