VT 08 801 'General'

Vandaag kwam ik weer eens iets tegen wat ik nog niet kende. Dat leek me meteen een goede reden om dit oude draadje maar weer eens te reanimeren. In eerste instantie dacht ik te maken te hebben met een soort voorloper van de E 03, maar na wat rondsnuffelen op het net blijkt het toch iets heel anders te zijn.


Hannover Hbf (1989)
Foto: C. Fischer/Collectie Andreas Schmidt

In principe is dit een tweedelige versie van een VT 08.5 ("Eierkopf") die voorzien is van buffers en een normale schroefkoppeling en als VT 08.8 door het leven is gegaan. Hiervan werden er in 1956 zes exemplaren aan het Amerikaanse leger in Duitsland geleverd; twee als luxe salonrijtuigen (VT/VS 08 801 en 802) en vier als ambulancetrein (VT/VS 08 803 t/m 806). In 1974 werden vijf van de zes exemplaren aan de kant gezet, alleen de VT/VS 08 801 (inmiddels 608 801) bleef over en werd sindsdien gebruikt door de Amerikaanse ambassadeur in Duitsland. Al in 1973 was dit treinstel - inmiddels voorzien van de bijnaam "Der General" - ontdaan van zijn groene kleur en gespoten in de TEE-kleuren rood/beige. Bij een verbouwing in 1986/1987 werden de drie karakteristieke voorruitjes vervangen door een grote ruit, die afkomstig lijkt te zijn van een BR 103. Volgens wikipedia werd het treinstel in 1991 uit dienst gehaald en jaren later opgekocht door de Georg Verkehrsorganisation GmbH (GVG). Deze treinmaatschappij, die ondermeer een nachttrein tussen Berlijn en Malmö verzorgt, heeft in 2007 de TEE-kleuren vervangen door een blauw/beige kleurenschema.


De VT 08 801 "General" in de oude kleurstelling.
Foto: Hensel/Collectie Andreas Schmidt



De ambulancetrein VT 08 805. Heidelberg, juli 1966.
Foto: Hensel/Collectie Andreas Schmidt

Groet, Marc

Edit: Oktober 2019, foto's weer opnieuw toegevoegd.

Leuk idee.
Ik zie voornamelijk DB loks, maar heb zelf eentje uit Zweden....
Hij kwam me erg bekend voor (Hippel), maar is toch echt anders.

Bijgeleverd beeldmateriaal is niet van mij (fotograaf is mij helaas onbekend). Ik weet dat de foto's genomen zijn in Dannemora rond 1975, waar een mijn is waar dit loctype in gebruik was.

De volgende tekst komt van het Norrbottens Järvägs Museum, waar ze nr 3 hebben staan.

This three-axle diesel-electric locomotive is essentially the same type as British Rail class 08. Delivered to the Swedish state railways in 1949 by English Electric, it was for about ten years placed in Göteborg. Later, accompanied by its only sister V1 no 4, it came to Luleå, where they mostly shunted tank wagons. No 3 was sold to the mining company Dannemora gruvor in 1970, where it received radio control equipment. When the mines closed, no 3 was transferred to our museum and put in working order. No 4 belongs to Swedish Railway museum in Gävle

Ha, meteen een andere loc erbij. Bedankt Peter, leuke aanvulling!

Groet, Marc

Hoi Marc

Leuk die foto s interesane reportage.
Erg leuk.

Tony

Citaat van: dp op donderdag 14 februari 2013, 11:33:24
Leuk idee.
Ik zie voornamelijk DB loks, maar heb zelf eentje uit Zweden....
Hij kwam me erg bekend voor (Hippel), maar is toch echt anders.

Zo, ik heb het toch even nagekeken. Je hebt gelijk, hij is anders dan onze "Hippel". Maar de verschillen zijn niet heel erg groot. De Hippel is gebaseerd op de Britse class 11 en deze op class 08.
De verschillen daartussen:

Eigenschap	Class 08	Class 11
Wieldiameter	1372 mm	1232 mm
Lengte	8.92 m	8.88 m

In principe is de class 08 ietsje groter. Plaatjes van wikimedia (vrij te gebruiken): BR Class 08 Plaatje van wikipedia 1 (This file is licensed under the Creative Commons Attribution 2.0 Generic license. Uploaded by oxyman in wikimedia commons) BR Class 11 Plaatje van wikipedia 2 (This file is licensed under the Creative Commons Attribution-Share Alike 2.0 Generic license. Uploaded by oxyman in wikimedia commons)

edit Walter veel te grote foto's veranderd in links
Edit Spoetnik: Bedankt Walter!

Dat dacht ik ook gezien te hebben (dat hij iets groter was). Ik keek al raar tegen de cabine aan.

Thnx voor de info!

Wat een leuk draadje

Inderdaad; leuk draadje, wat was de functie van de ambulancetrein? (Heidelberg,amerikaans,studentenstad; maar waar kwamen dan de passagiers vandaan?)

Vincent

Dit treinstel vind ik erg mooi zeg. Heeft marklin niet een paar jaar geleden iets soortgelijks uitgebracht?

Groeten Dennis

Citeerhttp://i197.photobucket.com/albums/aa305/brandenberg/Df1816_608_801.jpg

Wat grappig, het lijkt wel een railversie van de VW T1!

Hier nog een andere kleurstelling van de Br 608.801
Bron:Klik

Citaat van: staal op zaterdag 16 februari 2013, 17:20:54
Inderdaad; leuk draadje, wat was de functie van de ambulancetrein? (Heidelberg,amerikaans,studentenstad; maar waar kwamen dan de passagiers vandaan?)

Hoi Vincent,

Ik heb net nog een site gevonden over de Amerikaanse hospitaal/ambulancetreinen. Blijkbaar reden deze treinen door Duitsland om gewonde of zieke Amerikaanse soldaten op te pikken en verder te transporteren naar speciale klinieken of ziekenhuizen.

Citaat van: Kappa op zaterdag 16 februari 2013, 21:38:13
Hier nog een andere kleurstelling van de Br 608.801

Ad,

Bedankt voor het toevoegen van de foto! Dit is de blauw/beige-versie zoals die door de GVG wordt gebruikt.

Groet, Marc     

MaK 1600 001 / 2000 001

Na de hierboven beschreven 'General' voeg ik er maar meteen een volgende bijzondere loc aan toe. Toen ik een tijdje geleden op zoek was naar meer informatie over de inzet van diesels bij de Bundesbahn, kwam ik toevallig de volgende foto tegen. Een normale V80 zou je misschien in eerste instantie zeggen, totdat je iets beter kijkt naar de afmetingen van deze loc! 


1600 001 - Kiel, 18.08.1954
Foto: Klaus Wedde / Bahnalltag.de

Het gaat hier om de MaK 1600 001 uit 1954, de grootste loc die de fabrikant uit Kiel-Friedrichsort tot dan toe had gemaakt. Het was een vier-assige loc met twee dieselmotoren van elk 800 pk (vandaar ook de '1600' in de type-aanduiding), die MaK voor eigen rekening had ontwikkeld en die de concurrentie met de V200 moest aangaan. MaK was oorspronkelijk van plan om de loc van 2000 pk te voorzien, maar voor dat vermogen waren er nog geen geschikte versnellingsbakken beschikbaar. Nadat de testritten in de zomer van 1954 succesvol verliepen, werd de loc voorzien van een speciale Voith-bak. Nu konden er wel sterkere motoren gemonteerd worden en kreeg de loc eindelijk zijn geplande 2000 pk. De loc - nu 140 km/h snel - werd dan ook omgedoopt tot '2000 001'.   
In 1955 en 1956 begon een nieuwe testfase en werd de loc planmatig ingezet bij de Bundesbahn op de lijn Hamburg- Westerland. Hoewel de '2000' prima voldeed, werden er echter geen exemplaren besteld. De DB had inmiddels namelijk gekozen voor de V200. De loc had in de tussentijd ook testritten afgelegd bij de RAG, maar ook hier kwam het niet tot een order voor MaK.
De loc heeft in diezelfde tijd nog kort met een extra naam rondgereden. In 1955 werd de loc 'Presidente Batista' gedoopt. Dit gebeurde in aanwezigheid van Rubens Batista, de zoon van de Cubaanse president (lees: dictator) Fulgencio Batista. Aangezien bij deze doop onder andere ook functionarissen van de Cubaanse spoorwegen, directieleden van MaK en de minister van economische zaken en verkeer van Schleswig-Holstein aanwezig waren, lijkt het er op dat MaK de loc ook graag aan het buitenland wilde slijten.
Met dit zelfde doel voor ogen verdween de 2000 001 in elk geval in 1957 naar Noorwegen. Hiervoor werd de loc aangepast en kreeg nu twee drie-assige draaistellen. Een verdere ombouw volgde toen de loc in 1959 naar Finland vertrok en voor breedspoor gereed gemaakt werd. Ook in Scandinavië werden echter geen orders binnengesleept waarna de loc na thuiskomst in Duitsland aan de kant werd gezet. In 1961 werd de loc uiteindelijk maar gesloopt. Het is helaas dus maar bij één, uniek exemplaar gebleven van dit type.


2000 001. Hamburg-Altona, 31.07.1955.
Foto: Klaus Wedde / Bahnalltag.de


Inzet van de loc in Noorwegen met extra verlichting en een enorme sneeuwschuiver.
Foto: www.jernbane.net


Hier zijn de totale afmetingen van de loc mooi te zien.
Foto: www.jernbane.net

Groet, Marc

Edit: Oktober 2019, foto's weer opnieuw toegevoegd.

Hoi Marc,

Dat is een bakbeest zeg! Leuk dat je zo aan het speuren bent.
Over die hospitaaltreinen, zouden die niet gebruikt zijn omdat het wegennet niet zo goed was? Misschien is de trein dat een comfortabeler transportmiddel.

Groeten Dennis

In een trein heb je meer ruimte voor apparatuur en mogelijkheden om patiënten te verzorgen en eerste hulp te verlenen. Je hebt ook de ruimte om de nodige generatoren in te bouwen om de medische apparaten aan te drijven.
Bovendien kun je meer patiënten in één keer vervoeren. En het gaat natuurlijk sneller dan over de weg.

Ok, die voordelen begrijp ik, maar waar kwamen die gewonde soldaten in 1966 vandaan?

Vincent

Hoi Marc,

Bedankt voor het delen van deze wel erg imposante loc, ik hou van deze V80 stijl, al zit hier door de voorzijde ook V100 in

Vincent

Citaat van: staal op woensdag 20 februari 2013, 20:31:45
Ok, die voordelen begrijp ik, maar waar kwamen die gewonde soldaten in 1966 vandaan?

Vincent

Vergeet niet dat we toen midden in de "Koude Oorlog" zaten. Deze trein was gewoon één van de voorzorgsmaatregelen "voor het geval dat".

Ook heden ten dage is het niet ongebruikelijk dat gewonde Amerikaanse soldaten eerst naar Europa worden vervoerd en dan pas weer terug gaan naar de USA. Tegenwoordig gaat transport voornamelijk via de lucht.

Citaat van: staal op woensdag 20 februari 2013, 20:31:45
Ok, die voordelen begrijp ik, maar waar kwamen die gewonde soldaten in 1966 vandaan?

Hoi Vincent,

Tussen 1945 en 1990 waren er nog een heleboel Amerikaanse soldaten in West-Duitsland gestationeerd. Ik heb even zitten zoeken naar getallen en in 1990 waren dat nog 200.000 militairen, in 1962 (Cuba-crisis!) zelfs 277.000. Dat is ongeveer net zoveel als de bewoners van Zwolle en Den Bosch samen! Je kunt je voorstellen dat elke dag dan een flink aantal gewonden en zieken oplevert, zeker als je bedenkt dat de dagelijkse werkzaamheden van een militair toch een wat hoger blessuregevaar opleveren dan die van een secretaresse of kamergeleerde. Voor zover ik heb begrepen werden de treinen ook echt in vredestijd gebruikt om militairen te vervoeren naar speciale ziekenhuizen (zoals het Amerikaanse legerziekenhuis in Landstuhl bij Kaiserslautern).

Groet, Marc     

De hippel

De hippel is een heel leuk rangeer locje als je erin rijd dan kreunt ie steunt ie puft ie ploept ie  , als het vermogen te ver open draait dan knalt de vermogens schakelaar uit met gevolg dat de vonken uit de kast springt , daarna kun je gewoon weer opschakelen . Hoe ik dat weet ik heb zelf mogen (mee)rijden met dat ding .Je kunt hem nog dagelijks aan het werk zien op station Apeldoorn daar haalt ie de huisvuil trein op voor Locon .Al hoe wel toen ik mee reed was er sprake van dat het locje vervangen zou worden en deze gesloopt zal worden

groetjes reint

Wow! Wat een vet ding, die Mak 2000 001! Echt smullen, zo'n kort verhaal over de historie van die lok. Fantastisch dat dat allemaal ooit gebouwd is. De kracht en stijl die deze lok uitstraalt is werkelijk indrukwekkend.

Dan is zo'n hippel toch wel van een andere orde, als je die zo ziet.

Maar desalniettemin, beide bedankt voor het plaatsen!

Jongens,

bedankt voor de uitleg van de Hospitaaltrein, als model zou ik 'm wel willen hebben, en die MaK zou ik zeker in model willen hebben, volgens mij schrik je van dat ding, zelfs in model 

Vincent

Ja, die MaK 2000 ziet er inderdaad wel indrukwekkend uit, maar toch was hij zo'n twee meter kleiner dan een V200. Dit lijkt me nu echt een loc die perfect geschikt is om als Insider-model uit te brengen: een bijzonder uiterlijk maar wel herkenbaar, één uniek exemplaar en volgens mij ook nog niet eerder als model verschenen. Echt iets voor liefhebbers dus.

- Reint, leuke aanvulling!

Groet, Marc

Ja Marc, daar ben ik het helemaal mee eens.

Vincent

E344 01 / 183 001

In het "Weeshuis" deze keer aandacht voor weer een echte 'Einzelgänger', een loc waarvan maar één enkel exemplaar bestaan heeft.
De geschiedenis van deze loc begint toen de elektrificatie van het Duitse spoorwegennet eind jaren vijftig ook het Saarland naderde. Men begon toen bij de DB na te denken over meersysteemlocs die daar zowel op het eigen net als in Frankrijk en Luxemburg konden rijden. Als eerste resultaat werden in 1960 de drie tweesysteemlocs van de experimentele serie E320 afgeleverd en voortaan in het sneltreinverkeer naar Frankrijk ingezet.

Twee jaar later volgde een verdere tweesysteemloc, de E 344 01. Naast dat deze loc dus zowel met de Franse 25 kV/50 Hz als de Duitse 15 kV/16 2/3 Hz kon omgaan, valt ze vooral op door de opbouw. Het frame en de draaistellen stammen namelijk af van de E244 21, de motoren van de E244 22 en van de E244 31 werden ook enkele onderdelen gebruikt: alle drie voormalige "Höllentalbahn"-locs.* Voor het uiterlijk van de bovenbouw werd gekeken naar de eenheids E-locs. Maar aangezien de loc moest voldoen aan de eisen van het Franse omgrenzingsprofiel en ook moest passen op het E244-onderstel, kon men niet anders dan iets compleet nieuws maken. Zo lijkt de loc in eerste instantie wel op een E41, maar de grotere afstand tussen de deuren en luchtroosters en de aan de draaistellen bevestigde bufferophanging vallen toch snel op.

De unieke loc werd in oktober 1962 in Saarbrücken gestationeerd en kreeg daar dezelfde opdrachten als de E320 toegewezen. De loc heeft in tegenstelling tot de E320 echter nooit helemaal voldaan en is daarom maar korte tijd gebruikt. Nadat er twee keer kort achter elkaar schade aan de motoren was, werd de loc in 1969 maar uit het bestand gehaald. In september 1972 kreeg de E344 01 - de loc was toen al omgedoopt in 183 001 - tenslotte een roemloos einde op de sloop van de firma Beutler in München-Feldkirchen.

]
Foto: AEG


Saarbrücken, 1968.
Foto: Bahn-Internet-Magazin (uitgave december 2008)


De E344 01 in Saarbrücken, eind jaren zestig.
Foto: Günther Dillig

Groet, Marc
 

* Deze locs zijn op zich al een verhaal apart. Maar kort samengevat zijn het vijf (E244 01, 11, 21, 22 en 31) omgebouwde E44's die speciaal voor een deel van de "Höllentalbahn" waren gemaakt. Dit gedeelte tussen Freiburg en Neustadt in het Zwarte Woud was tussen 1933 en 1960 voor testdoeleinden geëlektrificeerd met de in Duitsland ongebruikelijke 20kV/50 Hz. Nadat in 1960 ook hier werd overgegaan op 15kV/16 2/3 Hz konden de E244's gesloopt, naar het museum gebracht, omgebouwd of als donorloc gebruikt worden.


Edit: Oktober 2019, foto's weer opnieuw toegevoegd.

Hoi Marc,

Eind mei was ik in de omgeving van Freiburg en kon daar nog een exemplaar van 125 Jahre Höllentalbahn (2012) van de Eisenbahn Kurier bemachtigen. Aanvullend op je bericht staat hierin vermeld dat de E244 11 ,21 en 22 rond 1962 werden gebruikt voor ombouw van/naar E44 188 , E344 01 en E44 189. E244 31 bleef als museumsloc behouden.
Bij de Höllentalbahn is alleen het gedeelte Freiburg - Neustadt geëlectrificeerd, van Neustadt naar Donaueschingen rijden diesels. Er wordt al jaren over gesproken om ook het laatste deel te electrificeren, maar dit zal voorlopig niet gerealiseerd worden.

Dank je Dick!
Ik heb het stukje over 'Freiburg-Donaueschingen' maar meteen aangepast

Groet, Marc

Hoi Marc

Bedankt voor het plaatsen van het interesante verhaal.

Tony

Baureihe 230/180

In het "Weeshuis" deze keer aandacht voor een DDR-loc, die hier in het westen misschien niet zo bekend is. Ik zelf had er tenminste tot voor kort nog nooit van gehoord, maar dat kan natuurlijk ook vooral aan mij liggen...

In de jaren tachtig ontstond er ook bij de Deutsche Reichsbahn (DR) behoefte aan een meersysteemloc. Zo'n loctype was vooral noodzakelijk om het toenemende, grensoverschrijdende verkeer tussen de DDR en Tsjechoslowakije sneller te kunnen laten verlopen. In de DDR had men echter geen ervaring met het bouwen van tweesysteemlocs en bovendien had LEW Henningsdorf - de 'huisleverancier' van de DR - het midden jaren tachtig al veel te druk met de bouw van de serie 243. Daarom werd gekozen voor de Tsjechische treinfabrikant Skoda uit Pilsen. Skoda had namelijk al in de jaren zestig voor de verschillende stroomsystemen in Tsjechoslowakije tweesysteemlocs ontworpen. Het Duitse wisselstroomsysteem van 16²/₃ Hz/15 kV was echter ook voor Skoda nieuw. De nieuwe loc moest geschikt zijn voor zowel zware sneltreinen (top 100 tot 120 km/h) als goederentreinen. Op 25 februari 1988 werd de voorserieloc 230 001 aan de DR overgedragen. Na bijna drie jaar testen werd eind 1990 gestart met de serieproductie en tussen februari en april 1991 - dus al na de hereniging van West- en Oost-Duitsland! - werden de locs 230 002 tot en met 020 afgeleverd. Oorspronkelijk zouden er veertig exemplaren besteld worden, maar het bleef bij twintig stuks omdat de ČSD (de Tsjechische Staatsspoorwegen) ook vijftien, vrijwel identieke exemplaren kregen (Serie 372) die eveneens tussen de DDR en Tschechië moesten gaan rijden.


230 014. Bad Schandau, 11 oktober 1991.
Foto: Rolf Köstner


230 017 en 002. Dresden, 11 oktober 1991.
Foto: Rolf Köstner


De 230-locs kregen een heel herkenbaar uiterlijk door de markante kopvorm, de grote ventilatieroosters op het dak en de asymmetrische zijkanten: de linkerzijde heeft vier vensters, terwijl aan de rechterzijde nog meer ventilatieroosters zitten. Ze werden in de karakteristieke bordeauxrode kleur van de DR en met een rondomlopende, witte bies afgeleverd.
Op 1 juni 1991 begonnen de locs uit de serie 230 en 372 via de Elberoute te rijden tussen Praag en Dresden en later ook verder naar Leipzig en Berlijn. Vanwege de beperkte topsnelheid werden de Duitse locs al in 1993 - intussen omgedoopt tot Baureihe 180 - niet meer ingezet voor de luxe reizigerstreinen tussen Dresden en Berlijn, maar vervangen door de snellere BR 112 (ex-DR 212). Daarvoor in de plaats mochten ze nu de EC-treinen tussen Berlijn en Warschau gaan trekken, aangezien in Polen hetzelfde gelijkstroomsysteem van 3kV gehanteerd werd. In het goederenverkeer bleven de locs echter tussen Tsjechië, Polen en Duitsland pendelen. De reizigerstreinen tussen Dresden en Praag werden geheel overgenomen door de Serie 372, die nu - na tot 160 km/h omgebouwd te zijn - officieel als Serie 371 te boek stond.
Ook de DB had plannen om de 180-locs allemaal om te bouwen tot 160 km/h. De voorserieloc 001 werd daarvoor in 1993 naar Skoda gestuurd en kwam in juni 1994 terug. Er werd een omvangrijk testprogramma gestart maar de andere locs werden nooit meer aangepast. De 001 werd zelfs aan de ČD (de opvolger van de ČSD) gegeven, als vervanging voor de 372 006 die in Dresden verongelukt was. De loc gaat sindsdien als 371 201 door het leven.
De overgebleven negentien locs zijn momenteel in handen van DB Schenker Rail. Ook nu nog kun je de locs voor goederentreinen overal in Duitsland aantreffen, waarbij een paar locs zelfs nog in de originele bordeauxrode kleur zouden rondrijden.


180 014. Koblenz-Lützel, 19 mei 2007.
Foto: Tobias Hirsch

Groet, Marc


Bronnen:
- Eisenbahn-Kurier Special 77: Die deutschen Mehrsystem-Lokomotiven, Freiburg 2005
- Klaus-Jürgen Kühne: Typenkompass. Loks der DDR 1949-1990, Stuttgart 2010.

Bedankt Marc, voor de goed gedocumenteerde bijdrage

Leuke bijdrage Marc, erg goede foto's. Kende deze loc zelf ook niet!

Bedankt,
Marc

Mooie reportage Marc en leuke foto s.

Tony

Interessante beschrijving van een, ook voor mij, onbekende loc. 

gr.  charlie

Bedankt voor jullie reacties!

Groet, Marc

Ps. Voor alle duidelijkheid: de foto's zijn dus niet van mij (daarom zijn ze ook zo goed ).

Bedankt voor deze bijdrage van dit "weeskindje".

Citaat van: 10103 op woensdag 28 augustus 2013, 21:06:56
Ps. Voor alle duidelijkheid: de foto's zijn dus niet van mij (daarom zijn ze ook zo goed ).

Ik dacht al...

450 serie van de NS

Ah, de Knödelpresse
De laatste exemplaren in DR-rood zijn inmiddels trouwens omgespoten/afgevoerd. Het loctype staat nu redelijk op uitsterven. Ik zal mijn dia's/foto's eens een keer opzoeken! Heb nog zoooveel te plaatsen op m'n Flickr fotosite...
http://www.flickr.com/photos/timtrein/

Bedankt voor de aanvulling! Op 'Bahnbilder.de' zag ik nog meerdere foto's staan die begin dit jaar zijn genomen met bordeauxrode 180's erop. Vandaar dat ik verwachtte dat er nog wel enkele in die kleur zouden rondrijden.

Groet, Marc