Beste Allen

De hele discussie over een treintafel die ik in een ander draadje zag voorbij komen herinnerde mij weer aan de treintafel die mijn vader meer dan 60 jaar geleden voor mij maakte. Ik zet de beschrijving ervan toch maar op het forum omdat ik mij realiseer dat ook andere kleinbehuisde modelbaan liefhebbers er hun voordeel mee zouden kunnen doen.
Deze treintafel stond op 20 cm van de muur loodrecht en was bijna net zo hoog als de kamer hoog was. Geen ingewikkelde berekeningen dus van kamerhoogte minus breedte tafel is tafelhoogte nee, gewoon kamerhoogte is ongeveer tafelhoogte. Hoe dan?
Mijn vader had twee beugels van U ijzer laten maken volgens bijgaande tekening. Deze beugels werden aan de muur bevestigd. De onderlinge afstand tussen de beide beugels was in ons geval 210 cm omdat de tafelbreedte van mijn tafel 200 cm was. De lengte van mijn tafel was 260 cm bij een kamerhoogte van 265 cm. Al met al een behoorlijke afmeting die in opgeklapte toestand maar heel weinig ruimte vroeg. Deze treintafel stond zelfs in de slaapkamer van mijn ouders en stond met de beide poten, omlaag geklapt, boven hun tweepersoons bed. Nadeel hiervan was dat de baan natuurlijk elke avond weer opgeklapt moest worden maar ik had tenminste wel een baan waarmee ik de hele dag in de weer kon zijn.
In ons geval moest de baan door twee personen uitgeklapt worden maar ik bedenk mij dat met behulp van een of twee katrollen het mogelijk moet zijn om dit alleen te doen. Ik heb een jaar of 10 geleden zelfs een geheel ophijsbare baan gehad en die kon ik ook alleen en binnen 10 minuten laten zakken. Dus waar een wil is is een weg.
Aan de kopse kant van de tafel was een vierkante ijzeren buiskoker bevestigd met aan beide uiteinden een kogellager. Deze kogellagers konden vrij rollen tussen de beugels van U ijzer. Wanneer de tafel uitgeklapt ging worden dan werden eerst de beide borgen losgemaakt die moesten voorkomen dat de tafel spontaan naar beneden kwam, vervolgens stond in ons geval aan beide kanten een persoon die de tafel naar beneden klapten en waarbij de beide poten uitklapten door de scharnieren. Daarna werd de tafel opgetild waarbij de beide kogellagers door de U ijzers omhoog bewogen, De kogellagers werden geborgd waardoor de tafel niet meer kon zakken en de poten aan de andere zijde werden rechtgezet en het treinenspel kon beginnen.
's Avonds werd al het rollend materieel van de tafel gehaald en werden de borgen onder de kogellagers verwijderd, twee personen lieten de tafel zakken waarbij de kogellagers door de U ijzers omlaag rolden en werd de tafel omhoog geklapt en geborgd.
Ik hoop met deze beschrijving een of meer kleinbehuisden met een wens om toch over een treinbaan te kunnen beschikken op een idee gebracht te hebben. Vragen over onduidelijkheden mogen uiteraard gesteld worden want al zie ik de handelingen van 60 jaar geleden zo weer voor mij, voor een ander hoeft dit niet direct duidelijk te zijn.

Groeten, Wim

Omwille van de scenery moest de tafel opgeklapt dus 20 cm van de muur af staan neem ik aan?
Dus de tafel moest eerst naar boven gehesen worden zodat de rollagers in de uitstaande horizontale U-profielen terecht kwamen maar daarmee wordt toch snel het plafond geraakt en zit je klem of zie ik dit verkeerd?
Het bed waarover het gaat is natuurlijk niet zo hoog als mijn tekentafelblad dat 105 cm hoog is, hoe hoog was jouw tafel?
Wat bedoel je met de bogen moesten losgemaakt worden?

Klopt Yves. Omwille van en de verhoogde baan en de scenery stond de tafel 20 cm van de muur.
Nee, De tafel werd eerst uitgeklapt en daarna opgetild.
Met mijn verhaal wil ik niet perse zeggen dat het een oplossing is voor jouw probleem Yves en ik weet ook niet of jij eerst je tekentafel zou kunnen verplaatsen om hem er na het neerklappen weer onder te zetten. Het zou dan uitmaken of de tekentafel verrijdbaar is.

dus om terug in te klappen tafel naar voren (van de muur af) trekken zodat de kogellager van het horizontale U-profiel in het verticale terechtkwam en dan kogellager in profiel laten zakken en tafelblad opkantelen?
Hoe hoog was de tafel?

Zo zou het inderdaad kunnen Yves. Bij ons liep de kogellager alleen niet door het horizontale U profiel. Wat natuurlijk heel goed mogelijk moet zijn. Mijn vader had bovenin het verticale U profiel een gat laten boren en daarin draad laten tappen. Daarin paste een bout waar de kogellager op rustte en deze bout diende gelijk als borg wanneer de tafel was opgeklapt. Die bout draaide in een bus aan de zijkant van het frame van de tafel. Een dubbelfunctie dus.

wel complex om te begrijpen maar hoe hoog was de tafel en was je treinblad op een (houten) frame gemonteerd?
Toch niet enkel een dun tafelblad zonder ondersteuning, dat gaat doorhangen.
Ik denk dat dit systeem even goed zonder kogellagers kan werken dmv een kokerprofiel in een U-profiel, soortement schuifsysteem.
Of zelfs 2 kokerprofielen als geleiders op 20 cm van de muur met kleinere kokerprofielen onder het blad die daar verticaal in schuiven tot op tafelhoogte, dan openklappen tot op horizontale dragers bevestigd aan de staande kokerprofielen en scharnierpoten aan de kopzijde.
Zonder hulp zal dit wel niet door 1 persoon kunnen bediend worden.

Ik zou zo niet meer weten hoe hoog de tafel was. Het zal zo om en nabij de meter zijn geweest.
De tafel bestond uit een raamwerk van balkjes 3x4 met een dunne triplex plaat. Natuurlijk hoeft het niet met kogellagers te worden uitgevoerd maar het gaat om het idee dat een treintafel bijna kamerhoog kan zijn. De bediening zou vrij eenvoudig door een persoon kunnen plaatsvinden als je gebruik maakt van een dubbel katrol.

Inderdaad complex om te begrijpen.
Dat ligt ongetwijfeld aan mijn beperkte verstandelijke vermogens en zeer zeker niet aan de beschrijving -met "tekeningen" waaraan ik in elk geval geen trouw aan kan vastknopen.

Cees

ook ik knoop mijn trouw nergens aan vast hoor

Het leek mij toch niet zo ingewikkeld. Een rechtopstaande treinbaan tegen een wand maar als er nog zaken onduidelijk zijn dan wil ik graag proberen e.e.a. te verhelderen.

Inderdaad zijn er bij den variabel 'kantelpunt' geen sommetjes nodig van de resterende hoogte van de kamer en dus de beschikbare breedte van de baan. Wel een wat ingewikkelder constructie, maar ook geen raketwetenschap.

Maar uit het draadje van Yves was mij helder geworden dat het opklap- systeem geen optie was, want dan moest al het rollend materieel er steeds af. En de optie om bijvoorbeeld een seizoen lang alles te laten staan was ook al van de spoortafel.

Niettemin zijn opklapbare banen heel geschikt voor kleinbehuisden.

Een andere van mijn favorieten: rondom smal langs de wanden, eventueel op hoogte. Net boven deuren en ramen kan in wat hogere ruimten misschien heel mooi rondgereden worden. Er moet wel geklommen worden en dat kan bezwaarlijk zijn, zeker met het stijgen der jaren van de modelspoorder.

Modules of segmenten kunnen worden toegepast, net als wisselende scenery terwijl het sporenplan gelijk blijft.
Een landelijk eindstation kan met enige fantasie veranderd worden in een fabrieksemplacement of havenspoor.

Groet,

Peter

Naar mijn idee ben je als klein behuisde al blij dat je überhaupt over een baan kunt beschikken. Ik denk dan ook dat diegenen die in zo'n situatie verkeren het feit dat het rollend materieel elke keer van de baan gehaald moet worden heel graag voor lief nemen.

Lijkt mij ook, Wim. Ik zie het als het minst grote euvel. Je kunt het misschien ook slim aanpakken door de treinen in een trainsafe-koker of iets wat erop lijkt te laten rijden en ze dan op te bergen.

Groet,

Peter

  Zoiets zo'n 13 jaar geleden gemaakt met M-rails.

Groeten,

Erik.

En dan in de buitenbaan een wissel met een spoor naar de tafelrand. Dan moet je er wel voor waken dat je dat wissel niet per ongeluk omzet waarna je kostbare trein met volle vaart enz. enz.
Maar er zijn inderdaad legio mogelijkheden.

groet, Wim

iets gevonden wat mss kan gebruikt worden: 2 staven tussen en in de muren bevestigd en die elk tot 100 kg kunnen hebben in het midden.
ik zou die monteren op ong. 210 cm hoog op ong. 2 m uit elkaar (treintafel is 2,20 m lang en 1,50 m breed).
Aan de treintafelhoeken 4 zware oogvijzen met kettingen of staal- of nylondraad.
Het is me enkel nog niet duidelijk hoe ik de tafel daaraan kan optrekken dmv katrollen.
Ik denk dat dit stabieler zal zijn dan een (wiebelend) hijskruis in het plafond, bovendien boor ik liever in de muur dan in het plafond wat toch altijd een precaire actie is.

dit is de oplossing voor het takel- hijsprobleem: een kit met alles in één.

Benieuwd naar de kosten van zo'n kit Yves en of daar ook een elektrische lier bij zit.

groet, Wim

Amazon.us rond de 200 € verzending en douane incluis, gisteren besteld en 23/8 hier.
Voor de volledigheid zeg ik erbij dat er geen hijsplatform bij zit (zou anders nogal een colli worden) maar dit platform dus de treinplank zelf zal zijn die ik aan 4 ogen ophang en takel.
Welke plank zou ik hiervoor gebruiken, multiplex lijkt me geschikt (zeker geen spaanplaat) en of ik daar enkele ribben of latten zou onder monteren voor de starheid ervan. Liefst geen ribben want in neergelaten toestand zal de treintafel op mijn tekentafel rusten en de ribben maken het enkel hoger.
Bediening is met een manuele zwengel maar mogelijkheid er een boorkop op te zetten om elektrisch te zwengelen.
Treinplaat wordt ong. 225 cm x 155 cm.

Ik zou toch zeker een tweetal balkjes over een lengte van 225 cm onder je plaat bevestigen. Dan kun je als het ware aan deze twee balkjes je hijsbevestiging maken. De hijsbevestiging zou ik ook niet aan de uiteinden van de balkjes maken maar b.v. 50 cm van het einde. Je krijgt zo een mooie gewichtsverdeling met een tussenstuk van 125 cm. De kans op doorhangen in opgehesen toestand is dan minimaal. De onderlinge afstand tussen de balkjes zou ik dan op 100 cm houden.

en als plaat?

Multiplex lijkt mij zeer geschikt. Ik zou niet dikker gaan dan 11 mm. Voor een stellingkast heb ik onlangs OSB plaat van 11 mm gebruikt. Dat beviel ook goed

Is een specifieke reden om de OSB plaat niet dikker dan 11 mm te nemen?

OSB plaat is samengeperst afval.
Zelfs 11 mm is al ongelijk in oppervlak en meestal krom
Heb je soms pijn in je portemonnee ?
Dan wil ik nog wel 85 euri beschikbaar stellen voor de aanschaf van een plaat multiplex van 9 of 12 mm van 244 x 122 cm.

Cees

Twee balkjes en een plaatje hout van net een centimeter... Het zou mij verbazen als dat lang goed gaat.
Multiplex van die dikte is nog best buigzaam, zeker als je het gaat ophijsen aan vier ogen. Die balkjes verhinderen het doorbuigen in de richting waarin ze gemonteerd zijn, maar zonder dwarsverbinding is er veel teveel ruimte voor doorbuiging in de andere richting met kans op breuk.

Ik zou echt een stijf houten frame met een paar ribben maken. En dan wegklapbare poten op de hoeken. De tekentafel kan het midden wel steunen maar die is daar niet echte voor gemaakt. Laat die zoveel mogelijk in ere.

Groeten,

Peter

schetsje van de hijsplaat.
Ik zou MDF 12 mm nemen, 2 platen van 115 cm x 160 cm met daaronder 3 kepers 38 x 58 mm geschroefd in de lengte en met de 58 mm zijde tegen de plaat.
4 hijsogen op de hoeken in de kepers.
Geheel weegt dan ong. 35 kg dus ong. 9 kg per hijsoog, redelijk zwaar.
Met MDF van 9 mm wordt dat 25 kg, toch een belangrijke gewichtsreducering, dus mss beter dat laatste?

ik zie dat dit draadje verplaatst is, naar waar dan?

 

Modelbaanbouw

is logisch, banenplan ontwerpen was de vorige stap

Goed schetsje, maar zet ook een paar ribben tussen de balkjes. Je hebt nu maar in een richting, namelijk in
de lengte, ondersteuning. Lateraal heb je ook versterking nodig. Als het spul opgehesen is, hangt de plaat enkel aan de ogen.

Zelfs veel dikkere en kortere boekenplanken buigen op enig moment door, ook onbelast.

Groet,

Peter

Ipv laterale versteviging zou ik driehoeken gebruiken zoals tegen afhangen bij houten poorten, dit wordt dan een star geheel.
Wel nog één extra dwarse keper in het midden, tussen de langse kepers.

Mijn hijsbare baan was inderdaad ook voorzien van een houten frame. Die " stijfheid "was bij mij met name van belang omdat mijn 4 hijspunten zich van elkaar onafhankelijk konden bewegen. Als ik mijn tafel omhoog hees of liet zakken dan deed ik dit beurtelings links of rechts van de baan en steeds met 2 hijspunten. Hij ging dan wel steeds wat scheef omhoog of omlaag maar als dat niet meer is dan een cm of 20 a 30 dan gaat dat best.
Natuurlijk werkt het vele malen eenvoudiger als de 4 hijspunten gelijkmatig omhoog of omlaag gaan. Dat kun je met een handmatige of elektrische lier bewerkstelligen.
Bijgaand een foto van mijn opgehesen baan.

N.B. Dank aan de moderatoren voor het verplaatsen van dit topic. Hier hoort het.

bij mij zullen de 4 hijspunten idd tegelijk naar omhoog gaan.

Sterkste oplossing (idee uit de scheepsbouw) voor een plaat is een dunne boven en onderkant (triplex of multiplex 6 mm is zat) met daartussen een raamwerk. In dat raamwerk kunnen verlichtingsgaten gemaakt worden. Ook dat raamwerk kan licht worden uitgevoerd (3 à 6 mm is ook hier voldoende). De sterkte zit 'm in de hoogte van het geheel. Hoe hoger, hoe stijver. Ik denk dat je met hoogte van 40 mm zat en genoeg stijfheid hebt. Als je met dun materiaal onvoldoende vlees hebt om de schroeven of spijkeren (lijmen en schroeven is het beste), dan kun je hier en daar blokjes plaatsen om de schroeven in te draaien. Als je hiervan een schets wilt hebben, geef even een pb'tje, net als hiervoor.
Hieronder een schets van de dubbele bodem van een schip ter verduidelijking.

Over de constructie van post #31.
De diagonale verstevigers voegen hier weinig toe, aangenomen dat de plaat op alle liggers is vastgeschroefd. In een vakwerkconstructie (bijvoorbeeld een brug) worden die diagonalen gebruikt om de rechthoeken in vorm te houden, hier doet de plaat dat. Ik zou me meer zorgen maken over de ruimte tussen de 3 horizontale liggers. Ik raad aan tijdens het maken alle balken in elkaar te laten vallen, dus niet 2 losse (verticale) stukken tussen de 3 (horizontale) liggers, maar 1 geheel met een hap eruit de voor de stevigheid. Totaal dus 3 balken horizontaal, 3 balken verticaal. Met 2 losse stukken verticaal voegt het geen stevigheid toe, tenzij ook hoekijzers (of andere starre verbinding) gebruikt worden met de bouw. Dan wel goed opletten met bouwen, deze willen welleens een constructie een tikkie uit het lood trekken bij vastzetten (uit eigen ervaring  )

Ontwerp van post #34 is inderdaad nog sterker, geeft minder belasting op de verbindingsmethoden. Maakt het bereiken van de tusenruimten wel wat lastig. Een tussenoplossing is stroken multiplex op de verbindingen tussen de balken schroeven, eventueel kan enkel een tweetal diagonalen vam hoek naar hoek (in dit geval wel) sterkte  toevoegen. Als multiplex overkill is, kan een  stevig draad spannen tussen de hoeken dit ook oplossen. Gezien er gehesen wordt, wordt de verbinding enkel op trek belast.

Trust me, I'm an engineer

Deze constructie kan overigens met de  4 hoeken ondersteunt belopen worden zonder al te veel doorbuigen.

  Helder verhaal. Ik had ook mijn bedenkingen bij de 'ster' constructie uit post 31 maar kon dit niet zo mooi verwoorden!
Het leek mij dat met die constructie nog teveel beweging in de plaat mogelijk is in de tegenoverliggende hoeken. Maar in de post van Tim staat duidelijk wat de beste constructie oplevert!

Groet,

Peter

Nog even een kleine voetnoot voor de ophanging aan het plafond. Zorg dat de plek waar het hijsoog bij een katrol komt hier recht/verticaal onder hangt. Zodra er  dan gehesen wordt, wordt er enkel zwaartekracht overwonnen, en voorkom je onnodige spanning in plaat//constructie. De ogen in neergelaten toestand dus niet recht onder de katrol, maar zo dat het hijsoog recht hangt onder waar de draad de katrol in gaat.
Probeer ook bij het hijsen te voorkomen dat al het gewicht in het midden van de plaat staat lekker verspreiden die handel. Het is beter de (vaak toch wel zwaardere) locs bij de randen te houden. Uiteraard wel zo dat ze in geen geval van de plaat kunnen vallen.
Als ik het baanplan van Yves even voor de geest haal, gebruik bijvoorbeeld het station en de buitenste sporen in het verstopte gebied voor opslag bij opbergen.
Dit is om te voorkomen dat ook over de tijd heen de vervorming minimaal blijft. Enige manier om vervorming volledig te voorkomen is overgedimensioneerde staalconstructies (prachtig mooi dat ). Hout blijft werken.
Controleer bij het gebruik van touwen onder de constructie ook regelmatig de spanning. Als ze niet strak gespannen staan, gaat de spanning eerst naar de plaat, dan pas naar de versteviging. Juist wat je wil voorkomen .

Mmm, dus toch de "precaire actie" van het in het plafond boren uitvoeren... als 't beton is zie ik het probleem niet hoor.

Speciale aandacht is wel vereist voor de bevestiging van het knikpunt van de kabels vanaf horizontaal langs het plafond naar vertikaal langs de muur. Daar komen behoorlijke trekkrachten op te staan en als dat uit de muur getrokken wordt dan zou je antieke tekentafel wel eens kunnen beschadigen .

Een andere optie voor boren is een frame over de tafel heen bouwen waaraan getakeld kan worden. Mag wel een stevig geheel worden dan . Je gaat dan eigenlijk een kamer in je kamer bouwen .

Citaat van: Die-ene-dinges op donderdag 08 augustus 2024, 16:51:15 Een andere optie voor boren is een frame over de tafel heen bouwen waaraan getakeld kan worden. Mag wel een stevig geheel worden dan . Je gaat dan eigenlijk een kamer in je kamer bouwen .

dit zal ik niet doen, ik plan 2 kepers in het betonplafond (holle welfsels) te bevestigen met kozijnpluggen, hierop worden dan de geleidingswieltjes gevezen voor het nylontouw die de verbinding maakt tussen de 4 hijsogen op de plaathoeken en de tegen de muur bevestigde lier.
Deze 4 geleidingswieltjes komen recht boven de 4 hijsogen zodat het touw verticaal staat bij neer- of ophijsen.
Er is een instructievideo maar deze kan ik hier niet meesturen (denk ik toch) hierbij een frame van de video, verduidelijkend

Wellicht een goed plan om het balkje boven de lier zowel aan het plafond als aan de muur vast te maken.
Better safe than sorry !

Op de foto zie ik maar 2 kabels vanuit de lier komen Yves. Op welk punt worden dit er 4?

koord wordt omgevouwd thv de katrol, aan de andere zijde idem
kan ik hier een videootje meesturen?

https://www.amazon.com/vdp/08401a65796142bba98d60c453e08868?product=B0CXTNJR4W&ref=cm_sw_em_r_ib_dt_vS6P7WqDO1MVW

video is zichtbaar via link hierboven

Yves, even voor de goede orde. In de privé mail had je het over 300 kgf capaciteit. In de video hebben ze het over lbs (amerikaanse ponden). 300 lbs is 136 kgf. Dat is toch een significant verschil. Hou daar goed rekening mee.

Ermin,

dat heb ik ook gezien maar 136 kg zal ik nooit bereiken denk ik. Heb je de video bekeken?

Om weer even terug te komen op de treinbaan voor klein behuisden wil ik jullie mijn plannen maar vooral ook vragen voorleggen.
Ik ben van plan om een opklapbare treinbaan te maken met een lengte van 300 cm bij een breedte van 120 cm. Deze baan moet scharnieren op 2 kastjes van elk 122 cm breed en 100 cm hoog. De baan staat hierdoor in uitgeklapte toestand op 100 cm hoogte en de totale hoogte in opgeklapte toestand is dan 225 cm hoog. De scharnierpunten moeten op minimaal 20 cm uit de muur worden geplaatst waardoor ik ruimte heb voor scenery van 20 cm hoogte.
Maar nu mijn vraag: Ik dacht er eerst aan om de kastjes 30 cm diep te maken maar nu ik er over nadenk bestaat er dan volgens mijn gevoel een grote kans dat de kastjes bij het omhoog klappen van de baan naar voren gaan kantelen. Daardoor kwam ik op kastjes van 40 cm diep. Deze gedachte is echter op gevoel gebaseerd en niet op krachtberekening. Die moet er wel voor bestaan en misschien is er iemand van jullie die daar of zelf verstand van heeft of mij kan wijzen op een formule om dat te berekenen.
En nu dus de huiskamervraag : Hoe diep moeten de kastjes zijn om te voorkomen dat de kastjes naar voren kunnen kiepen tijdens het op- of neerklappen van de baan.
Bijgaand een schets en ik hoor het graag.

je zou ook de kastjes aan de muur kunnen vastschroeven.
Op die manier staat alles veel steviger en bovendien maatvast.

gr. Ruud

Of een kast deurtje dat je open zet.
Net boven de grond een stelpoot naar de grond. waar je klep dan op land.