Het is een oud en bekend probleem, ook bij de spoorbeheerder.
Juist de oude spoorbanen hebben over het algemeen de minste last omdat de inklinking van de ondergrond hier al vele tientallen jaren gaande is en daarmee minder hard gaat dan bij "verse" banen.
Door frequent met een stopmachine het spoor te lichten (= verticaal te corrigeren), te schiften (= horinzontaal te corrigeren) en te onderstoppen (= ballast goed onder de dwarsliggers aanbrengen) en vervolgens te stabiliseren (= verdichten van het ballastbed door de holle ruimten tussen de stenen te verkleinen) kan de spoorligging weer voor langere tijd gegarandeerd worden.
Helaas wordt het stabiliseren vanwege kostenaspecten (en deels onkunde over het effect) de laatste jaren achterwege gelaten.
Een tweede probleem vormen de nieuwe generaratie locomotieven zoals de Traxx. Deze loc's zijn eigenlijk niet heel veel zwaarder dan de 1600 en 1700 serie, maar het totale gewicht is niet het belangrijkste voor de spoorbelasting. Een groot deel van de massa van de loc's (en uiteraard geldt dit ook voor de treinstellen) is voorzien van goede vering. Wat aggressief voor de belasting van het spoor is, is de onafgeveerde massa, dus het gewicht dat grotendeels in de draaistellen zit. En die onafgeveerde massa is juist bij de moderne loc's veel hoger. Neem daarbij dat de krachten van die onafgeveerde massa op het spoor kwadratisch toenemen met de snelheid en het is duidelijk dat deze moderne locs met 160 km/h aanzienlijk hogere krachten op het spoor uitoefenen dan de "oude" locs.
Vandaar dat de snelheidsbeperking van 100 km/h is opgelegd.
Begin dit jaar is er o.a. in Dorst een proef gedaan met een ander type overweg om de trillingen (en het geluid) voor de omwonenden
veroorzaakt door de Traxx locomotieven (voor en achter op de IC Eindhoven - Den Haag en voor diverse goederentreinen) te beperken.
klik hier voor overwge Dorstgroet,
Roel