Mijn vrouw en ik werkten allebei bij WL, uw rijdende gastvrijheid.
Als we dit soort dingen lezen, wordt ons hart warm.
Tegelijkertijd, we zijn horécaffers, beseffen we dat dineren op een trein afzien is.
De keuken is minder geoutilleerd dan thuis. Je kunt niet alles maken wat je wilt.
En een twee-plus sterrenkok kun je vergeten. Het is nostalgie, romantiek. Maar wel top.
Fijn dat het nog kan bestaan.
We wensen deze mensen een goede start.
Vanuit het hart.