Onlangs herlas ik het openingsbericht, en daaruit:
Citaat van: yves op dinsdag 25 mei 2021, 23:28:06
had ik dit idee voor een simpel baanplan +/- 260 x 100 cm.
alles vlak behalve een stijg- en daalspoor, een doorrij en enkele rangeersporen, simpel dus.
Ik moest even denken
aan een draadje bij de buren. Verwantschap zonder motivatie. Hersenspinsels zonder tastbaar resultaat.
En naar de eerste reactie die je ermee ontlokte:
Citaat van: BlikkenTinus op woensdag 26 mei 2021, 00:27:31
In de beperking toont zich de meester.
- Het plan is volledig los getrild van het uitgangspunt, het oppervlak is diverse keren veranderd (van 2.60x1.00 naar 2.70x1.20, naar 2.80x1.20 naar 2.60x1.50, wat is het nou?), en het resultaat is allerminst simpel.
- Er zijn aannames gedaan: kleine locs (korter dan 15 cm), korte wagons, korte treinen (meer dan 40-45 cm lengte kan niet), dus zijn steilere hellingen en krappe bogen aanvaardbaar.
- Er zijn klassieke trucs ingebouwd, zoals 7 cm hoogteverschil verdeel je over 2 sporen die dan elk maar 3,5 cm hoogte hoeven te overwinnen (in tegengestelde richting)
- Aanname: als de onderlaag onbereikbaar wordt, dan maakt dat niet uit.
- Niveaus zitten zo strak boven elkaar, dat je er niet bij kunt bij ongevallen.
- Het plan is uitgevoerd in M-rails en K-rails waarbij het verschil tussen die twee werelden duidelijk wordt.
- Jij schetst het snelst uit de hand, anderen met programma's zoals Wintrack (demo's)
en dat blijft ook zo (van begin tot eind), terwijl duidelijk is dat hoogteverschillen in schetsen
lastiger zijn te doorzien (met name de reden waarom ze de uitbreidbaarheid inperken). - Als parallelle sporen in verschillende richting stijgen, dan vergt dat timmermanskunst (aanname, heb je die?).
- Er staan ontkoppelrails in het plan, maar geen seinen, dus is het digitaal een uitvoerbaar plan, maar analoog ontoereikend (aanname bij kopsporen: sein overbodig of onorthodox gebruikt).
- Wat totaal ontbreekt, is de uitvoerbaarheid (de timmermanskunst): waar komen de spanten (of doe je het anders), hoe dik is het hout, hoe wordt het tracé gedragen, hoe dik zijn bruggen, wat voor geluidsisolatie pas je toe (en hoe dik is die laag), kun je om de baan heenlopen, staat de baan op wieltjes?
Nu kun je denken:
dat komt allemaal nog als ik met pensioen ben,
maar ik ben inmiddels met pensioen, en ik kan je verzekeren dat je dan niet meer tijd hebt dan daarvoor.
Het is zinvol om de dingen alvast te doen, die nu wel al kunnen. Dat kan bijvoorbeeld de aanschaf van hout (van welke dikte?), geluidisolatie en rails zijn, of het maken van bomen en huisjes voor op de baan, of zelfs alleen maar een vitrine om aan de muur te hangen. Of verdiep je in de kant-en-klaar gekochte treintafel.
Doe iets.
Het minste wat je kunt doen met dit draadje en de tijd erin gestoken om jouw hersenspinsels vorm te geven,
is nadenken over hoe je dit, eigenhandig of uitbesteed, bouwt.
Want al die losse afwegingen, overwegingen, argumenten en aannames ben je vergeten over 2 jaar,
omdat ze niet gedocumenteerd zijn in het ontwerp. Je moet er op z'n minst opnieuw naar zoeken.
Een samenvatting ervan kan handig zijn.