Citaat van: ronaldk op woensdag 14 april 2021, 07:36:32
Digitaal wil alleen zeggen dat een regelaar (centrale) commando's op de baan zet.
Deze worden dan door een ontvanger (decoder) in de lok ontvangen en dan reageert het treintje daar op.
In principe kun je ook alleen de wissels en seinen digitaliseren en de locs niet.
Maar ook dan heb je een centrale nodig om commando's op de baan te zetten,
en decoders om die seinen en wissels in te stellen.
Een van de grappige voorbeelden is de Esu Servo Switch Decoder.
Die is analoog bestuurbaar (met drukknoppen, reedcontacten, hallsensors, schakelrails).
Je hebt er een centrale bij nodig om wissels na elkaar, in plaats van tegelijkertijd om te schakelen.
Dat gold in ieder geval voor versie 1.0 die ik heb als analoog rijder (en Esu is nu bij versie 3.0).
Er zijn maar weinig digitaal rijders die ervoor kiezen wel wissels en seinen te digitaliseren maar niet de locs.
Omdat vooral het rijgedrag van locs baat heeft bij decoders.
Analoog is gewenst rijgedrag ook anders op te lossen (geweest).
Uiteraard is decoder-ontwikkeling niet uit de lucht komen vallen.
Er bestonden al oplossingen en daar zijn er enkele van gekozen, samen gevoegd en verder uitontwikkeld.
Gewenst gedrag is controversiëler dan sommigen denken.
Het spreekt niet vanzelf dat iedereen het zelfde wil.
Paar voorbeelden noemen van overwegingen/wensen:
1. geleidelijk kunnen remmen en optrekken
2. met meerdere motoren in een trein kunnen rijden (tandem, sandwich, opzending materieel)
3. bergop/bergaf met een gelijke maximum snelheid kunnen rijden
4. ongeacht sleeplengte en gewicht een vergelijkbare rijsnelheid behalen
5. stapvoets kunnen rijden (b.v. bij rangeren, koppelen en ontkoppelen)
6. gelijk brandende binnenverlichting en front-/staart- verlichting ongeacht snelheid en stilstand
7. realistisch rijgedrag per treintype (op schaal van kilometers per uur naar meters per seconde)
Voor elk van deze wensen/overwegingen bestaan analoge oplossingen en digitale oplossingen.
Je moet ze toevallig wel willen.
Bij aanschaf van een decoder/centrale betaal je voor de mogelijkheid, ongeacht de wens.
Het zit standaard in de package deal.
Analoog heb je een niet-opgetuigde kerstboom, die je zelf naar eigen inzicht en verlangen optuigt.
En voor elke extra wens betaal je apart de meerkosten om het geheel te realiseren.
Als je dezelfde wensen hebt, dan ben je analoog duurder uit.
Maar als je die wensen helemaal niet hebt, dan ben je analoog goedkoper uit.
En als je maar een deel van die wensen hebt, dan ga je voor arduino-analoog of arduino-digitaal
(want anno 2020 elektronisch betaalbaar speelgoed).
Maar je moet het dan wel zelf doen, en zelf kunnen maken.
Neem Lastregeling: dat kun je met pwm doen, in een baantrafo (voeding),
per blok met een pwm-driver, per loc door de pwm-driver in de loc in te bouwen, per sein, en per wissel.
Analoge pwm-rijregelaars bestaan er al heel lang, zowel in de vorm van trafo/voeding als in de vorm van regelaar.
Loc-decoders benutten ook een pwm-module achtige schakeling.
Op het moment dat je wens 5 analoog met pwm realiseert, kun je wensen 1 t/m 4 ook realiseren.
Maar nogmaals: niet iedereen heeft al die wensen, en sommigen hebben ze geen van alle.
Voor de wenslozen is trein rijden net zo abstract als voor sommige anderen
de scenery als die niet exact 1:87 op schaal is, maar bij voorbeeld 1:100 (oudere Faller, Kibri, Pola bouwwerkjes).
Er zijn ook mensen met verder gaande wensen, die zich gaan irriteren aan pukkeltjes tussen de rails of identieke bedrijfsnummers op locs en wagons.
Wens 7 is analoog het duurst (want met een hardware oplossing), en het het lastigst te realiseren (want het moet per loc).
Het zijn de wensen die je hebt, die bepalen wat het duurst uitpakt: analoog of digitaal.
Een kinderhand is gauwer gevuld.