Hola dames, heren ook,
Hier op de Overijsselsche zandgronden gaat het helemaal geweldig. Na onze verhuizing integreren we ons helemaal suf. Zo gaven we afgelopen weekend acte de presence op een 40-jarig huwlijksfeest van straatgenoten, waar we zegge en schrijven 2 keer kort mee hadden staan te praten en zijn we gevraagd als jurylid om de plaatselijke soundmixtalenten te beoordelen. Het Dries Roelvink, Jannes en Marianne Weber gehalte zal wel erg hoog liggen, vrees ik. Het wordt vast tenenkrommend leuk.
Enfin, tussen alle bedrijven door ben ik ook weer stiekum begonnen met een klein baantje.
Ik ben een Beethoviaan. Is dat erg? vraagt u zich af.
Ik zal het uitleggen. Een Beethoviaan begint gewoon , net als zijn illustere naamgever Ludwig von, zonder zorgvuldige planning en/of voorbereiding. De Beethoviaan ziet wel waar het spreekwoordelijke schip strandt of in dit geval de trein van de baan af lazert. Een Mozartiaan daarintegen plant zich helemaal suf, neemt een eeuwigheid de tijd en weet dan precies waar het spreekwoordelijke schip strandt of in dit geval de trein van de baan af lazert.
Ik heb op die paar vierkante meter die mij in ons hutje gegeven zijn een stukje baan in elkaar geprutst die een soort van organisch gegroeid is. Min of meer bij toeval ontstaat er iets dat naar mijn zin is en mag blijven bestaan.
En dat ziet er dan als volgt uit:
Het zal jullie duidelijk dat ik geen echt baanplan heb. Ik vind het gewoon veel leuker om lekker aan te prutsen tot er iets moois ontstaat. Elke hindernis neem ik als ie zich voordoet en verzin dan ter plekke een oplossing.
Voor degene die toch een baanplan willen zien: onderstaande heb ik achteraf (heden morgen vroeg) in elkaar gezet. En is eigenlijk op het moment van plaatsen al weer verouderd!
Niveau 0
Niveau 1
Hasta la Pasta
Fred
EDIT Marcel: Baanplan "niveau 0" even verkleind, i.v.m. overschreiding van maximale toegestane grootte