Het weerstandverlies wat vet geeft op tandflanken is bij een sterk vertragende aandrijving nagenoeg verwaarloosbaar itt tot wat ik hierboven lees.. Een 10 tal rijtuigen achter de lok geeft bijvoorbeeld op een stijgende helling vele malen meer weerstand.
Dat oud ingedroogd vet na lange (vitrine) stilstand plakt is zeker waar.. maar eenmaal door dit "dode" punt heen loopt het wel weer.
Het koppel van een 7 of 8 tands rondsel aan de ankeras is niet zo heel groot met een dergelijke vertraging zoals gebruikelijk in Marklin loks.
Neemt niet weg dat een drupje olie beter is, echter olie is dan weer minder geluiddempend.
Vaak kijken we als eerste naar de motoras als de lok herrie maakt omdat dit het simpelste onderdeel in de aandrijftrein is om er iets aan te doen, zoals het wegnemen van speling in uitgelubberde lagergaatjes icm vernieuwen van het anker met rondsel.
Kogellagers zijn hiervoor een perfecte oplossing.
Wat mij (vanuit beroepsmatige passie voor tandwieltechniek) voornamelijk boeit is wat de tand des tijds met de vertanding doet.
Een hoogtoerige as die door lagerspeling radiaal kan bewegen, geeft inslagschade op het (evolvente) profiel van de tandflank. Als dit profiel hierdoor gaat afwijken heb je geen ideale ingrijping meer waardoor de vertanding elkaar als het ware "opvreet"
Dat loks soms blijven krijsen na een ingreep aan enkel de motoras is hieraan te danken... Het kan even wat stiller zijn, maar een nieuw rondsel op een reeds bestaand tandwiel met inslagschade zal sneller weer gaan krijsen.
Het is dat het modul zo klein is, anders zou ik eens nieuwsgierig zijn naar de vertandingskwaliteit door de profielafwijking, flanklijnafwijking en steek/somsteek te meten. Helaas kan ik niet kleiner meten dan modul 2 op mijn werk.. Maar is puur nieuwsgierigheid.
Anderzijds gaat het "slechts" over lichtbelaste modeltreinwieltjes en niet over highspeed tandwielkasten voor een turbine van 30Mw met 30000Rpm dus loks blijven echt wel rijden ook met met wat meer lawaai zonder dat de vertanding meteen in puin loopt.. Maar wat ik bedoel te zeggen is dat vertandingsnauwkeurigheid grote invloed heeft op geluidsreductie. Ook paralelliteit en kruisafwijking in parallele overbrengingen speelt een rol. Hoe nauwkeurig zitten de asjes op hartafstand en paralleliteit? Hoe zit het met lagerspelingen? Wat zijn de eisen bij Marklin? Kleine afwijkingen hierin hebben al snel invloed. Loks met een centrale motor en worm in de eerste aandrijftrap zijn minder vatbaar voor tandflankslijtage omdat hier geen inslagschade optreedt door lubberende hoogtoerige asjes zoals bij de 5* motor. Een worm is minder gevoelig voor radiale inslag door trillingen, omdat ook de ingrijpweg wat langer is dan op rechte vertanding.
Kortom... ik laat me even gaan met mijn lange epistel
maar best interessante materie..