Na de afronding van
mijn vorige treinbaan met het Gotthardtraject ben ik weer begonnen aan een nieuw plan. Deze keer niet een tot in detail uitgewerkt plan. Ik wil meer vrijheid hebben tijdens het bouwen. Het definitieve railplan ontstaat dus ook voor een deel tijdens het bouwen. En ook geen poging om de werkelijkheid na te bouwen, het wordt meer bouwen in de sfeer van een bepaalde streek.
De eerste stap, heb ik geleerd, is eerst het aanbrengen van goede verlichting. De HUE-lampen op de juiste plek gehangen. De lampenkappen zijn verloopstukken van ventilatie-buis.


Het deel van de Loreley met
de varende schepen heb ik in tact gelaten en wordt onderdeel van het nieuwe plan.

Houten frames opgebouwd langs de wanden en het trapgat. Zo kan ik overal gemakkelijk bij.

Op die manier ontstaat er ook een behoorlijke rijlengte langs de wand:1,20+2,70+1,80+6,00+3,00= bijna 15 meter. En er is ruimte voor een bureau. De ander helft van de zolder is voor de rest van het gezin

.

De zichtzijde bij het trapgat afwerkt met een houten schot en geschilderd in hetzelfde crème-wit van de muur en de trap.

De kabelgoten (boekbinders) vooraf op de latten geplakt met hete lijm en voor zover mogelijk al voorzien van bekabeling. Kabelgoten en draden hebben vaste kleuren zodat het "logisch" is wat waarvoor dient en ik niet veel hoef te documenteren.


Op ongeveer elke anderhalve meter zitten aansluitpunten met kroonsteentjes. De bekabeling voor het spoor en de verlichting loopt als een soort aorta onder de hele baan. Ook al is het een rechte goot, in feite is het een ringleiding want de draad loopt heen en terug door de goot.
Voor de baanspanning gebruik ik luidspreker-kabel die ik nog over had van mijn camperbouw. Daar kunnen genoeg ampères doorheen (0,75mm
2).
Voor de lichtjes in huizen en straatlantaarns gebruik ik 12 volt LED-strip. Bekabeling is het bekende 0,14mm
2 draad wat vaak gebruikt wordt bij de modelspoorbaan.
Voor al mijn toekomstige projectjes met een kabelbaan, een helikopter of wat dan ook heb ik al bekabeling aangelegd met UTP-kabels. Er liggen vier UTP-kabels die dus goed zijn voor 4*8=32 draadjes.
Alle bekabeling laat ik samen komen ongeveer in het midden van de tafellengte. Daar zit de "commandopost" met de Ecos-centrale en laptop en de benodigde elektronica. Via een soort patchpanel met kroonsteentjes kan ik de UTP-draden voorzien van geschakelde spanning en zo de projectjes besturen. Dan hoef ik niet steeds weer draden te trekken onder de tafel.

Deze bouwwijze vormt het geraamte met de elektra-infrastructuur. Dat deel is nogal statisch en gewoon noodzakelijk. Daar bovenop komen de platen hout. Die laat ik oversteken op het frame en wil ik een wat vrije vorm geven naar de loop van een rivier met rondingen bijvoorbeeld. Dus geen rechthoekige tafel meer maar een meer "organisch" landschap. Het idee is dat je als kijker "in het water" van de rivier of het meer staat.
Alles is hergebruik van de oude treintafel. Zelfs de boekbinders kon ik opnieuw gebruiken. Nu aan de slag met de beplating en nog wat sleutelen aan het railplan. Daarover volgende keer meer.