Een 3-railer zit minder met het stroomverbruik per wielstel, dan een 2-railer.
Een klodder weerstandslak is voor een 3-railer al heel mooi, en voor een 2-railer een nachtmerrie.
Juist omdat digitaal rijdende 2-railers graag geleidende wielen hebben
(hoe bestaat het) hebben ze de mogelijkheden uitgebreid onderzocht, en getest.
Bij 2-rail worden wielen geleidend gemaakt t.b.v. bezetmelding
-Bij een weerstand van 10 kΩ, verbruikt een 2-rail wielstel 1,5 tot 2 mA
-Bij een weerstand van 15 kΩ, verbruikt een 2-rail wielstel 1 mA
Er zijn mensen die een smd-weerstand met 2 componentenlijm op de as lijmen
en dan zilverlak gebruiken voor de overbrugging, ook bruikbaar in schaal N en Z.
Dat schijnt het snelst te werken als je als 2-railer streeft naar een minimaal stroomverbruik per wielstel.
Er zijn ook 2-railers die de assen om en om omdraaien, en er dan een klassieke weerstand tussen hangen.
Dat heeft bepaalde nadelen, die een smd over een isolatieschijfje niet heeft.
Als je deze truc bij 3-rail nabootst, dan draai je de geisoleerde assen om en om, en dan hang je een contactstrip (voor wagonverlichting) tussen de assen. Geen lak nodig, geen weerstand nodig, een draadje volstaat. Zo werden oude 2-rail loks vaak omgebouwd naar 3-rail (gewoon de wielassen om en om zetten), en een sleper eronder.
Op nproject.org staat er een pagina over de alternatieven; zij bevelen Trix weerstandlak aan. Dat zit in een flesje met een kwastje, maar er bestaan ook sprays.
Oud draadje bij de buren geeft 3 mogelijkheden:
Een (smd)weerstandje van 10kΩ,
Roco wielen met weerstandsassen van 15 kΩ, of weerstandslak van diverse merken (Bison Electro is de duurste, zilverlak van Bush is goedkoper, Grafiet-Lacken; er zijn nog goedkopere merken, ongetwijfeld). Ik ben de tip tegen gekomen om een sateprikker te gebruiken bij het aanbrengen van weerstandslak.
Wellicht kunnen forummers hier wat recente voorbeelden toevoegen van merken geleidende lak, verkrijgbaarheid en prijs ?