Citaat van: Mug op vrijdag 01 november 2019, 23:25:41
Op het metalen gedeelte bij de puntstukken rijden de wielen vooral op de wielflens
en heb je weinig grip op het loopvlak van de wielen.
Als K-rail rijder verbaast me dat, want dat zou betekenen dat die "gleuven" af fabriek te ondiep zijn,
zodat een wiel (op de flens staand in de gleuf) met het loopvlak boven de bovenkant van de spoorstaaf uit getild wordt.
Hans interpreteert het anders dan ik:
CiteerHet kunststof waarvan het binnenwerk van de wissel is gemaakt is te glad kennelijk.
Het is hogelijk de vraag of het gaat om "de gladheid van het kunststof binnenwerk";
in ieder geval zijn de "binnenste spoorstaven" van metaal, maar geïsoleerd (er staat dus geen massa op).
Er zijn 3 opties:
- De toplaag van de binnenste spoorstaven is te glad
- De toplaag van de binnenste spoorstaven is te laag t.o.v. de bodem van de "gleuf".
- De flenshoogte bij sommige oudere voertuigen is te groot voor de C-rails-Code
(b.v. nog bedoeld voor M-rails die wel eens spottend code 120 wordt genoemd)
Achtergrond Constructie Info:Bij M-rails en bij K-rails standaard wissels is de "onderkant van de gleuf" van metaal (daar maakt het wiel op de flens contact met massa). Die "onderkant van de gleuf" bestaat uit een stukje blik wat is ingelegd en met simpele omgebogen klipjes vast zit; je kunt dat blikken stripje er zelfs los uit peuteren met een horloge schroevendraaier. Dat stripje loopt van wisseltongscharnier tot in het puntstuk door, ik noem het de letter "A".
Foto K-rails van Jan22:
T.a.v. C-rails wissels: Ik heb foto's gezien in Hero's draadje. Ook C-rails (standaard) wissels hebben zo'n blikken stripje.
Hero gebruikte die letter "A" ook ergens voor in z'n C-rails wissels.
Foto C-rails wissel letter "A" van Hero (Robin):
Bij
M-rails (latere productie) is de spoorstaaf op die plekken van plastic (en dus maakt een wiel geen contact met massa via het loopvlak, maar het wiel raakt de spoorstaaf wel met het loopvlak). Bij oudere M-rails zijn de spoorstaven op die plekken van metaal, maar geïsoleerd.
Bij K-rails is de spoorstaaf op die plekken bij standaard wissels en bij veel slanke wissels niet van plastic, maar van metaal en geïsoleerd, waardoor er toch geen massa op staat.
De klassieke truc bij K-rail (standaard en slanke) kruisingen en engelsmannen is om die stukken spoorstaaf alsnog van massa te voorzien om een beter rijgedrag te krijgen. Bij tweerail gebruik van kruisingen en engelsmannen pas je die zelfde truc toe.
Vanaf het moment dat je die geïsoleerde stukken spoorstaaf aansluit, heb je meer kans op kortsluiting met de sleper bij passages. Dus zijn dan relais nodig om die situaties uit te sluiten.
Overigens zijn bij slanke k-rail engelsmannen en kruisingen de kruisstukken van plastic (zie fotobijlage). Wat exact de puntstukken zijn, daarover kun je van mening verschillen. Als het om de uitneembare stukjes gaat (die zijn van plastic) dan zijn ze van plastic, als het om de spoorstaven op die plek gaat, dan zijn ze van metaal. Bij K-rail hebben slanke wissels, kruising en engelsman geen blikken stripje op de bodem van de "gleuf". Een wiel rijdt dan altijd op het loopvlak, en neemt nooit massa af op de flens. Alleen op die 2 uitneembare stukjes plastic rijdt een wiel wel op de flens, maar op plastic.
Op dit forum liepen diverse discussies over de vraag wat er gebeurt als je de blikken strips onderin wissels definitief weg haalt (na aansluiting van de tussenliggende spoorstaaf stukken). Hero lijmde de zijne terug na bewerking.
Een van de risico's zou zijn dat wielen wegzakken in de puntstukken als deze te laag worden. (Bij RP25 wielen moet je puntstukken juist ophogen om wegzakken te voorkomen, menen anderen).
De aanname is dan steeds dat wielen op hun flensen horen te rijden door puntstukken, en niet op hun loopvlakken, wat toch veel waarschijnlijker is. Maar als een wiel op het loopvlak door een puntstuk moet kunnen rijden, dan moet de afstand tussen de wielen van wielstel exact kloppen met de spoorstaaf-afstand.
Fotobijlage: slank K-rails engelsman (geen blik-strip in de "gleuf")