Alle modelspoor machinisten,
wat een reacties, wat een medeleven. Ik wordt er stil van. Dank jullie allemaal. Het zet mij in ieder geval aan het denken.
Als ik door ga, met de nadruk op "als", dan zal dat, zoals velen al adviseerden, in kleinere vorm zijn. Ik heb mij veel te veel laten meeslepen door grote banen, schaduwstations, en noem maar op, zonder stil te staan bij mijn fysieke beperkingen, mijn fysieke mogelijkheden.
Dus als ik door ga wordt dat in afgeslankte vorm, een baan waar ik echt makkelijk vanuit alle kanten bij kant, een baan zonder schaduwstation, alleen een zichtbaan met een mooi parade traject. Een baan met alleen stoomloc's, zonder bovenleidingen. Gewoon een baan waar ik ook tijdens mijn hele slechte dagen van kan genieten.
Ook moet de baan omhoog. Mijn baan was veel hoger, maar heb hem verlaagd om een schaduwstation te kunnen maken met een zichtlaag er boven. De baan moet dus sowieso omhoog en worden voorzien van wielen. Op ons forum staan genoeg voorbeelden.
Wat ook zou kunnen, wat ik bij een kennis van mij gezien heb, is een baan op oog hoogte "hangende" aan de schuine kanten van het dak.
Enfin, eerst eens goed nadenken wat ik wil, maar nog veel belangrijker is nadenken over wat ik zelf nog kan.
Allereerst voor nu is rust. Afwachten of rust wat verlichting brengt in mijn fysieke gesteldheid.
Allemaal,
dank jullie wel voor het meedenken.