Wim,
ik heb wel wat zonnebloemen, maar bij de hollandse molens wil ik een tulpenveld maken. En dan heb je al snel enkele honderden tulpen nodig. Ik kan ze al bijna met de ogen dicht maken.
Ook moeten er nog heel wat druivenranken gemaakt worden voor een wijnmakerij.
Dan staat er nog een locloods van een collega modelspoormachinist te wachten op een paar servo's om de deuren automatisch te openen en te sluiten. De baan van deze collega is analoog en hij weet absoluut niet hoe hij dit moet aanpakken. En dus heeft hij het aan mij gevraagd.
Pas nog wat verlichting in wagons van weer een andere collega spoorder geplaatst. Je ziet, ik blijft lekker bezig. Maar niet met mijn eigen baan maar met de baan van anderen.
Ik heb nog steeds niets aan mijn eigen baan gedaan. Eerlijk gezegd komt het er maar niet van. Ik heb wat ontwerpen liggen, waaronder die van jou. Maar om onduidelijke reden kan ik mij er niet toe zetten om eens spijkers met koppen te slaan.
Misschien als over enkele maanden beide handen weer in orde zijn. Hoewel ik soms schrik heb voor hetgeen er daar na weer komt. Het is de afgelopen jaren wel raak geweest, ziekenhuis in ziekenhuis uit. En ik weet dat hierna sowieso nog een operatie komt die ik al jaren uitstel maar nu niet veel langer kan uitstellen.
Ik weet dat jij en anderen mij best willen helpen. Maar juist het bouwen, maken, ombouwen, digitaliseren, repareren en noem maar op is datgeen dat ik graag doe. Dus mijn baan laten bouwen door anderen, hoe goed bedoeld ook, is voor mij geen optie.
Voor nu prullen we maar wat verder met tulpen, wijnranken en de spullen van anderen.