En waarom wijken de fabrikanten in de speelgoedtreintjeswereld nou zo af van ongeveer alle andere fabrikanten?
Wil je een, zeg is wat... een auto. Dan kun je bij een en hetzelfde merk een instapmodel kopen in een basisuitvoering. Hetzelfde model kun je helemaal oppimpen, dikkere motor erin, luxe accessoires erbij, tot stoelverwarming aan toe. En is het niet genoeg? Dan kies je een volgend, duurder model, dat je ook weer aardig kunt aankleden naar je eigen smaak en uiteraard wat er aan techniek in past.
Maar ze brengen je allemaal van A naar B, de ene leuker of lekkerder dan de andere. Net wat je wilt en wat je betalen kunt.
Maar nee, niet altijd gaat het zo in het modelspoor. Dan krijg je of een hele dure loc aangeboden met alles erop en eraan. En misschien als het de fabrikant behaagt, dan krijg je een keer een goedkoper alternatief van hetzelfde model. Of niet. Maar jij hebt in elk geval niks in te brengen. Ik blijf dat raar vinden.
Overigens snappen sommige tweerailmerken het wel. Hornby verkoopt locs in beginsel analoog, zonder decoder. Naar keuze is die er gewoon later in te prikken. Dat is gemakkelijker bij ouderwets tweerailen, want geen relais nodig, maar toch: ze doen het bewust wel op die manier. Krijg mensen eerst eens in het instapmodel, dan willen ze later meer, zal de gedachte zijn.
Maar ja, dat zijn gekke Engelsen, kein vernünftige Deutsche! Also, schiet mij maar lek. Mijn conclusie is dat visie ontbreekt en het de sport is, er zelf zo goed mogelijk uit te komen, combinerend en prutsend en daar stiekem ook nog lol in te hebben. Maar of het echt klanten voor het leven bindt? Je kunt het ze makkelijker maken en met een structureel krimpende markt denk ik dat ze het niet slim aanpakken. Maar ja, kennelijk begrijp ik het niet en ben ik op mijn manier best gelukkig. Je blijft je verbazen in deze wereld.