Beste allen,

Tijdens Eurospoor 2018 in Utrecht raakte ik geïnspireerd door de daar tentoongestelde baan van een Franse bouwer. Le train de la Moder. En met name de zelf gemaakte vakwerkhuisjes maakten veel indruk op mij. Met meerdere foto's van deze baan thuisgekomen ben ik zelf begonnen met het maken van zo'n huisje van karton. Behoorlijk arbeidsintensief kan ik melden.
Veel onderdelen heb ik vrij natuurgetrouw na weten te maken maar bij het maken van de dakpannen liep ik vast.
Zo mooi als bij de huisjes van le train de la Moder krijg ik ze niet.
Ik heb daarom contact gezocht met de bouwers en zij waren zo vriendelijk om mijn in steenkolen Franse gestelde mailtje te beantwoorden. Het antwoord begrijp ik echter niet helemaal en daarom een vraag aan de Frans sprekenden onder ons.
wat betekent precies:
Coller les tuiles en papier "Canson" découpées au préalable à l'emporte-pièce
Pour les tuiles, découper des bandelettes de 1cm à l'aide d'un emporte pièce pour faire l'arrondi des tuiles.
Of is er iemand die mij een methode aan de hand kan doen
De bouwers van le train de la Moder verwijzen ook naar de fabricage door Patrice Hamm ook een bouder van prachtige scenery.
Van hem zijn ook mooie filmpjes te zien dat is echt genieten.
Hopelijk kan iemand mij op weg helpen.

groeten
Wim

strookjes snijden uit dik aquarel papier en afronden.
monnikenwerk dus. 

Hoi,

De methode lijkt zo te zijn dat ze stroken karton / papier van 10mm breed snijden. En dan met een half ronde stans (iets van een priemachtige) de uiteindelijke vorm van de dakpan maken. Ik ken wel iemand die zo iets gedaan heeft met een mesje: MB-module: "Bahnübergang Burgstraße". Anders bijvoorbeeld ook in dit Draadje Nederlandse dakpannen voor wat "standaard" pannen.

Groet Ronald.

Bedankt voor het meedenken Ronald en Hans,

Ik heb weer contact gehad met de bouwers van le train de la moder en zij hebben mij d.m.v. foto's laten zien wat ze bedoelen.
Zij nemen repen papier van 1 cm breed en variërend in lengte al naar gelang het dak breed moet worden.
Om de dakpannen uit het papier te snijden zagen zij van een spijker met een diameter van 3 a 4 mm de punt er af en vervolgens vijlen zij met een ronde ijzervijl het afgezaagde deel van de spijker in zodat er een scherpe halfronde soort van pons ontstaat. Hiermee maken zij de halfronde onderkanten van de dakpannen een voor een en krassen de verticale lijnen in met een puntig voorwerp.
Vervolgens lijmen zij de stroken van onder af naar boven gedeeltelijk over elkaar op het dak en schilderen het daarna.
Zoals je al zegt Hans; Monnikenwerk maar wat dacht je van de vervaardiging van de rest van zo'n vakwerkhuisje met al die houten balken. Zo werkt het nu eenmaal met onze hobby.

Ik gebruikte voor mijn dak karton waarvan ik aan een kant het papier verwijder zodat ik de gegolfde binnenkant overhoud. hierin kraste ik om de 3 mm een lijn met een puntig potlood waardoor je allemaal vlakjes van ongeveer 3 bij 3 mm krijgt. Ziet er op zich ook best aardig uit maar ik vind de daken van de jongens van Le train de la moder toch mooier en ga het daarom uitproberen.
Al naar hun filmpjes gekeken? Een aanrader.

groet, Wim

  Dag Wim.

De door jou beschreven methode paste ik eerst ook toe voor mijn zelfbouw van Mediterrane daken.
Echter na de bouw van de kapel van San Berardino, waarbij een rond dak van de uitbouw ook
moest worden voorzien van dakpannen, ben ik overgestapt naar stroken gehalveerd golfkarton.
Deze methode is inmiddels ook toegepast bij het restaurant, het station en de goederenloods.

Groeten,

Erik.

Jouw daken zien er zeker mooi en gedetailleerd uit Erik. Ik zie dat jij het golfkarton in repen snijdt waar ik ze in kras. Jouw werkwijze is daardoor een stuk arbeidsintensiever maar ook natuurgetrouwer. De tijd die de bouwers van le train de la moder er in steken is nog weer meer aangezien ze dakpan voor dakpan met een pons uitdrukken.
Ik ga het proberen maar ik kan niet beloven dat ik met deze methode grote daken ga maken. Ik ga jouw snijwerk methode natuurlijk ook uitproberen.

groet en bedankt,
Wim

  : Wim, je moet doen wat je goed lijkt en waar bij je fijn voelt om te doen. We dragen alleen maar mogelijkheden en ideeën aan waar je uit kan putten. Gelukkig moet niets hier    Zelf uitproberen wat je het fijnst vindt werken is nog altijd het beste.

Succes met het maken van mooie daken!

Groet Ronald.