Hallo,
Ik zat dit draadje eens te bekijken en las toen van de koppeling d.m.v. magneetjes. Ik herinner me dat de treinen op de voor velen welbekende H0 "Gotthard"-baan in het Zwitsere Spoorwegmuseum in Luzern ook op die manier met magneetjes aan elkaar waren gekoppeld. Althans was dat jaren geleden zo, of het nu anders gaat weet ik niet. En waarom ook niet? Zeker de huidige kleine ronde magneetjes zijn héél sterk, ik ga ervan uit dat je daarmee zondermeer 7 à 8 rijtuigen op de 30? hellingen van mijn baan kunt voortzeulen. Het is uiteraard een kwestie van uitproberen. Een nadeel is dat je één rijtuig in een treinstam natuurlijk niet kunt omdraaien omdat de magneetjes elkaar dan juist afstoten!
Ik ben benieuwd of er meer forum-leden zijn die op die manier hun rijtuigen koppelen. In ieder geval ben ik "ineens" op een idee gekomen om een lange (8 rijtuigen) trek/duwtrein op die manier van een doorgaande (éénaderige!) elektrische leiding te voorzien aangezien het stuurstandrijtuig (vanwege het bloksysteem op mijn analoge baan) niet van een sleper kan worden voorzien maar de stroom uit de sleper van de lok moet betrekken. Uiteraard had ik dan een achttal stroomgeleidende (kort) koppelingen kunnen kopen, maar ik ben niet erg gecharmeerd van dat soort koppelingen, ik heb er althans geen al te goede ervaringen mee.
Hoe ik de magneetjes dan "aansluit" op de voedingskabels die de rijstroom door de rijtuigen aanvoert is nog wel een vraag. Ik vermoed dat je die magneetjes niet zondermeer aan de stroomkabel kunt vastsolderen, maar ik zou me kunnen voorstellen dat de magneetjes vastplakken op een dun metalen plaatje op de kop van de rijtuigkoppelingen. Dat metalen plaatje is dan wél aan de voedingskabel vastgesoldeerd. Wel blijft ook nog de vraag of het spanningsverlies niet te groot is na het passeren van een achttal van dergelijke "magneetkoppelingen".
Ik ben benieuwd naar jullie reacties en eventuele ervaringen!
Gegroet,
Rob