Ik heb dit draadje nooit eerder gezien. Het is eigenzinnig om te gaan voor een tafel van 2 meter diep.
Allerlei mensen op dit forum (zelfs ik) hebben hun baan afgebroken toen bleek dat de diepte op iets oudere leeftijd niet meer zo haalbaar bleek omdat de elasticiteit van het lichaam wat meer afnam dan verwacht.
Ieder trekt z'n eigen plan. Ik zie een zee van ruimte, geavanceerde digitale investeringen, en een grotere behoefte aan rangeerwerk dan aan bereikbaarheid.
Die tafel ziet er degelijk en top uit. Daar kun je wel wat gipsgewicht bovenop leggen, want die bezwijkt niet snel. Voldoende afstand van het schuine dak, dus wielen passen er zo nodig ook wel onder.
Zelf zou ik bij een tafeldiepte van 2 meter het totaal minimaal in 2 delen hebben gesplitst opdat je niet alles van z'n plek hoeft te halen als je ergens bij moet komen, maar natuurlijk heeft dat ook te maken met de ruimte tussen tafel en bureau, hoever kan het geheel naar voren? En kan iemand in z'n eentje dat behappen (manouvreren)?
Als je een tafel besluit te splitsen, dan pas je daar je railplan een beetje op aan. Als je daarentegen alles verwacht van de mangaten in het frame (de gaten erin, dus), dan pas je juist daar je plan op aan.
Maar jij doet geen van beiden: het frame heeft mangaten, maar de rails teken je daar over heen. Oftewel, zelfs als het frame mangaten biedt, dan heb je daar kennelijk geen boodschap aan.
Ik hoop dat je een slanke kleinzoon of kleindochter krijgt, die er wel doorheen past, want die zul je nodig gaan hebben.
Het plan zelf heb ik wat vraagtekens bij. Die heb ik in de tekening gezet. Het schaduwstation bestaat feitelijk uit maar 3 bruikbare opstelsporen, het vierde opstelspoor kun je een stomer op kwijt en het vijfde opstelspoor dient eigenlijk alleen maar om de 2 keerlussen door te geven.
Voor die lussen zul je wel een reden hebben. Maar waarom 2 engelsmannen, op lastig bereikbare plaatsen? Is dat niet vragen om moeilijkheden?
Dan zit ik met een kritisch hoogteverschil aan de rechterzijde, waar het oranje bergbaantje in een straffe bocht steil klimmend moet zien te geraken over de grijs gestippelde lus van het schaduwstation, terwijl het andere spoor vanaf dat zelfde schaduwstation (en niveau) via meegebogen wissels vast zit aan dat zelfde oranje berglijntje. Dat lukt je alleen als de lus daalt, en het buitenspoor en oranje lijntje stijgen.
Want anders is de tafeldiepte te kort om de noodzakelijke hoogte te winnen (tenzij je uitsluitend met stomers rijdt, en daar wijst de draaischijf wel op). Nu zie ik de grondplaat van de lus al liggen op het frame, dus die lus gaat niet dalen.
Hoe krijg je dat dan wel voor elkaar? Ik kijk nog even naar je baan in opbouw:
Misschien lukt het ....
Afijn, ik begrijp dat op korte termijn vooral de digitale aansturing de bottleneck vormt, en dat Rosoft de uitkomst zal bieden die men ervan verwacht: het gaat werken, het zal werken, en die uCon connector is wellicht overtollig. Maar daarna?