Het idee ontstond dat het voor het hele gezin best leuk kon zijn eens vakantie in de Harz te houden. Vader had er geen enkel bezwaar tegen: er ligt immers een prachtig smalspoornet dat bereden wordt met stoomlocs. En wat wilde het toeval: de geboekte FeWo lag vlak tegenover een stuk spoor dat de Rübelandbahn wordt genoemd. Ik wist het oprecht niet, dat ons vakantiehuis zo dichtbij een interessant stuk spoorgeschiedenis en spoorheden lag.
Het is een op het eerste gezicht onbeduidend stuk enkelspoor. Het bleek geëlektrificeerd, niet direct iets waar ik erg blij van wordt, maar het betekent dat wel het baanvak belangrijk genoeg is of was om het te moderniseren. Ik ben op zoek gegaan naar meer informatie en toen kwam ik het volgende aan de weet.
Het spoor sluit aan op Blankenburg waar ooit een hoogoven stond. Die had weer erts en cokes nodig en had dus veel baat bij een spooraansluiting. Erts werd toen gedolven in het nabij gelegen Braunesumpf (kan het ook niet helpen, je zult er maar wonen). Later bleek dat er grote hoeveelheden kalk gewonnen konden worden in de bergen voorbij Rübeland en dat was niet alleen nuttig voor de kennelijk niet al te succesvolle hoogoven in Blankenburg, waar trouwens geen spoor meer van te zien is. Van de spoorlijn des te meer!
Aanvankelijk werd een tandradbaan neergelegd die decennia later kon worden omgebouwd toen tot ieders verrassing de vijf-assige adhesie stoomlocs (met kleine drijfwieltjes van 1,10 m!)het werk gewoon aankonden op de forse hellingen. De vier speciaal voor dit werk gebouwde locs uit de Tierklasse, vanwege hun prachtige namen MAMMUT, WISENT, BÜFFEL en ELCH, werden doorontwikkeld tot de Pruisische T20, de latere serie 95.
Eén exemplaar daarvan rijdt vandaag de dag sporadisch een slag tussen Blankenburg en Rübeland en tot mijn grote geluk was dat ook op 13 augustus 2017 het geval, onze tweede vakantiedag. Een paar plaatjes van die belevenissen deel ik hier graag met jullie. Vooral bijzonder is de foto met de 95-er naast de oude Mammut (die zelf niet rijvaardig is).
De Rübelandbahn bleef vanwege de kalkwinning van groot belang voor de chemische industrie van de DDR en werd van bovenleiding voorzien aan het begin van de jaren 60, gevoed met industriestroom van 25 kV en 50 Hz. Die was vanwege de lokale bedrijvigheid al voorhanden, maar was niet gebruikelijk voor de DR. Aangezien de kalkgroeven in bedrijf zijn gebleven, is er ook vandaag best druk en toch wel spannend treinverkeer. Twee E-locs (een voor en een achter) rijden de treinen over het merkwaardige traject met de steile hellingen via een onhandige Spitzkehre in Michaelstein van en naar Blankenburg. Soms ook trekt een diesel- rangeerloc van een van kalkgroeves voorbij met een kort sleepje. De twee E-locs zijn bij het passeren op weg naar hun werk even op de foto gegaan. Stoom heeft meer mijn interesse. Liefhebbers kunnen trouwens terecht op
www.ruebelandbahn.de.
Vanaf een uitzichtspunt bij Rübeland heb je een mooi overzicht op het gehele stationsgebied. Het is een juweel van een lijntje dat zich goed kan lenen als inspiratie voor een leuke modelbaan. In vroeger tijden reed er ook nog wat personenverkeer dus daar is een heel interessant bedrijf van te knutselen, denk ik. En dan heeft Blankenburg nog eens een BW in een spoordriehoek liggen (zie Google Earth!). Het is om van te watertanden, of draaf ik nou door?
In de volgende posts zijn foto?s van de HSB, de smalpoorbanen, opgenomen en bestaat het toetje uit foto's van de Grubenbahn van de mijnen van Rammelsberg.
Viel Vernügen,
Peter