Dat laatste bracht me eigenlijk op het onderstaande idee, nadat ik eerst had zitten bedenken hoe ik het elektrisch contact tussen wielstel en frame met een draadverbinding kon verbeteren.
Kan ik niet zo'n verende verbinding zelf maken? Een stukje latoenkoper in de juiste vorm knippen, gaatje er in....en dat viel niet mee. Boren lukt niet want het materiaal is te dun. Gelukkig heeft mijn vrouw goed gereedschap [wenskaarten-hobby] en daar hoort een holpijpje ø 4 mm bij. In principe voor gaten te stansen in papier en dik karton, maar latoenkoper ging ook
(overigens zijn de werkzaamheden door de eigenaar van het gereedschap uitgevoerd, dus misbruik er van kan mij niet verweten worden) 
Zoals op de foto is het trouwens niet gemonteerd. Was wel de bedoeling, maar het gaf de lok een vering die weer het frame omhoog duwde...
Nu zit het precies zo als op de foto, maar dan onder het wielstel. Tussen de kop van de bevestigingsschroef en het wielstel in dus. Daar was 1 mm speling en door deze 'veer' wordt het wielstel nu tegen het frame gedrukt, maar niet zo strak dat hij niet meer kan bewegen.
De tweede foto is gemaakt tijdens de testrit over de hele baan incl. de hellingen en wissel, kruispunten en Engelse wissels. Conclusie: rijdt prima! De afstelling van LoPi 3.0 die gebruik voor testen kan veel beter voor dit motortje, maar de mechanica werkt prima. En genoeg speling om oneffenheden op te vangen.
Nu eens kijken wat ik met de koppelingen kan doen, of eigenlijk 1 koppeling. De andere kant krijgt er geen en de trekkende kant moet een Roco kortkoppeling krijgen. Daarna is het wachten op de prototype printjes.