hallo beste forumleden,ik heb problemen met mijn 2 3- wegwissels Soms doen ze wat en soms ...Beide bedieningsspoelen zijn goed,ook met handbediening gaan de wisseltongen niet goed om Het ankertje van de spoelen springt altijd om.Hier zit een stalen veertje met een knikje aan en dan moet een kunstof schuifje onder de railsdoor de tongen omzetten deze gaan niet echt soepel MET WAT KAN JE dit smeren???   Bij eentje heb ik WD 40 geprobeerd,maar met weinig succes Avast bedankt voor de reakties,Ruud

Kan je een foto van de wissels posten?

Is het een oude (met vaste relais) of een van de nieuwere versies, met aanklikbare relais (resp. handwisselstellers)?

Dag Ruud,

Eerst vertellen welk type rails je gebruikt, C- of K.
Dan moet je niet smeren, als het helpt is het maar tijdelijk. Na een tijdje gaat er stof aan kleven en wordt het nog erger.

Je moet dit bedenken: toen M* het ontwierp werkte het goed.
Dus moet er ergens iets niet goed geleid worden. iets verbogen, iets loopt klem, iets uitgesleten, daar moet je naar zoeken.

Bij een engels wissel, DKW, van de C-rails sprong iedere keer een stangetje los als ik deze handmatig aan het heveltje omzette.
Remedie: op de afdekplaat aan de onderzijde een stukje papier gelijmd, hierdoor werd dit stangetje iets opgelicht en was het probleem verholpen.

Moraal: goed kijken en nog eens kijken en denken waarom loopt tie klem.

Succes!

Groet

Wil Tweeendrie

Het onderwerp is K rail 3-wegwissel 2270. Daarvan zijn minimaal 2 types in omloop.
Ik heb er zelf nog eentje van het oude type, uit de ramsch (kostte 2 ?, dus hij deed het niet, zou je kunnen zeggen).

WD40 helpt voor van alles, met name roest. Maar de bewegende delen van de wissel, met name de delen die de wisseltongen in beweging moeten zetten, zijn van plastic. WD40 helpt dan alleen maar om roestige, ooit geballaste wissels wat schoner te poetsen, en met name korreltjes te verwijderen die  het plastic remmen.

Bij de oude versie zit de motor en een veermechaniek vast aan een simpele, plexiglazen tongschuif per kant. Als die verbinding weigert, dan zul je dat mechaniek moeten openmaken.

Als ik het goed lees, dan heb je de nieuwere versie. Met losse insteekbare handstellers, of wisselaandrijvingen.
In dat geval zit er tussen de bielzen zwarte plastic verbindingen naar de tongen. Als je de wissel te ver vastschroeft (aan de baan), verklem je deze verbindingen tussen de bielzen, waar door ze stroef lopen.
Een horloge schroevendraaier doet dan soms wonderen, om de (gedeeltelijk holle) bielzen iets te liften. Zo geef je ze iets meer speling.

De wisseltongen zitten geklikt in de bielzen van de tongschuiven. Als je die eraf klikt (met een horlogeschroevendraaier of pincet), dan zie je daaronder hoe de wisseltongschuif wordt aangestuurd.
Als deze scheef zit, verbogen is, of gedeeltelijk afgebroken, dan krijgt het omzetten van de wisseltongen een onvoorspelbaar verloop. Ik denk niet dat dit het geval is. Veel mensen zullen hun wissel dan weg gooien. 

beste mensen, het is een 3-wegwissel met vaste spoelen,deze hebben geen eindcontacten.

Sorry dat ik nu pas reageer. Wissels met vaste spoelen behoren altijd tot de oudere wisselserie van de 2200 serie. En dat klopt met je beschrijving:

CiteerHet ankertje van de spoelen springt altijd om. Hier zit een stalen veertje met een knikje aan en dan moet een kunststof schuifje onder de rails door de tongen omzetten

Bij mijn ramsch-wissel is dat schuifje van doorzichtig plexiglas. De wisseltongen zijn met een metaaltje doorverbonden aan elkaar en zitten in het midden vast op het schuifje (daarom zijn deze wissels niet  geschikt voor 2-rail gebruik, je kunt de + en - spoorstaaf niet scheiden).

Als je zo'n wissel sloopt, dan blijkt het plexiglazen schuifje nogal willekeurig heen en weer te raggen tussen minieme, vaak versleten nokjes. Het ziet er al met al kwetsbaar uit. Het kan bijvoorbeeld te ver uitsteken, maar ook bijna diagonaal komen te staan.

Als je het metalen staafje los haalt, blijkt die kwetsbaarheid uit de positie van de wisseltong(en). Die kunnen op en neer en heen en weer en ook nog in de diagonaal schuiven.

Stel het klemt, dan zit het schuifje iets te laag, of iets te hoog of schuin.
Met het metalen staafje bepaal je die hoogte. Te hoog (tegen de spoorstaaf) is lastiger herstellen dan te laag (tegen het middenrail profiel), maar het gaat hoe dan ook om tienden van millimeters.
Met het metalen staafje bepaal je ook of het schuifje loodrecht over de wissel schuift, of schuin.

Als er dus iets aanloopt, is dat het schuifje, en niet het metalen staafje.

Veel mensen gooien in dat stadium van slijtage hun wissel weg.