Zo, eindelijk tijd voor een wat uitgebreidere update.
Als jullie wat terug bladeren zien jullie dat ik een ontwerp had bedacht en zelfs al bezig mee was om uit te werken. Maar het bleef toch rommelen en het "wow" gevoel bleef uit. Dat bleef bij mij dus een tijdje doorsudderen en na Alphons tig keer lastig gevallen te hebben met "als ik dit doe", "wat denk je van..." en weet ik al niet meer toch maar besloten om de bodem van mijn module te gaan verlagen.
Een bezoek aan Eurospoor gaf mij een mooi inzicht hoe een modulebaan het lekkerst over komt. De mannen van BNLS hebben natuurlijk al een tijdje modulebakken en daar zitten toch wel een paar juweeltjes bij. Geïnspireerd ging ik aan het schetsen. Hoe ver ga ik naar beneden?, haal ik het op een standaard modulebak?, maar ook de heel basale vraag, krijg ik hem allemaal nog wel mee in mijn auto? Vooral die laatste vraag bracht nog wel wat beperkingen mee. Ondanks dat ik een middenklasser stationwagon rij, gaan daar toch niet zo heel veel modules in.
Uiteindelijk heb ik er voor gekozen om de standaard bak van 1,2 meter lang aan weerszijden te verlengen met 30 centimeter. Ook dit vanwege het transport. 2 keer 30 centimeter gaat makkelijker mee dan 1 keer 60 cm.
Aan de slag!Ik heb het geluk dat ik een schoonvader met een "mancave" heb, dus vorige week vrijdag vrij genomen en aan de slag! Als je dan alles zo op maat aan het zagen ben krijg je ineens heel veel respect voor Alphons, die tot op heden alle modules gebouwd heeft. Wat een !@##$% klus om alles netjes haaks te krijgen!
Eerst maar eens de kopschotten van de black boxes aanpassen zodat de bodem 15 centimeter lager komt te liggen. Bovenop ligt het oude kopschot, daaronder het nieuwe.

Na een klein meetfoutje gingen die er vlot op. In de tussentijd werd er streng toezicht gehouden door de kleinste telg van de familie.

Vervolgens aan de slag met de nieuwe kleine bodembakjes. Zonder zaagbank is echt recht zagen soms nog een uitdaging, maar dat is uiteindelijk gelukt. Vervolgens natuurlijk alles netjes voorboren.

Met als resultaat:

Twee van die bakjes, aangepaste kopschotten en nog wat klein spul; 2 middagen verder was het zo goed als klaar.
En toen naar BredaOnze modullebakken zijn technisch gezien behoorlijk geavanceerd. We kunnen dadelijk 7 treinen tegelijk laten rijden zonder dat er een menselijke handeling voor nodig is. Als her-intreder van voor het digitale tijdperk gaat 90% van die techniek mij (nog) boven de pet. Gelukkig is in de moduleclub genoeg kennis op dat gebied aanwezig dus reden we afgelopen zondag naar Breda. Vriendelijk begroet en voorzien van een Bossche bol kwam ik bij Alphons aan. De hond des huizes vond het ook maar wat gezellig en liet dat vrolijk blijken. Ondanks dat mijn opzet was dat we met de techniek aan de slag zouden gaan hebben we toch nog even wat kleine aanpassingen gemaakt aan de modulebodems. Ik had een klein foutje gemaakt met de kopschotten dat met 4 extra gaatjes op te lossen was (pfew).
Vervolgens zijn we aan de slag gegaan met het maken van de doorgangen (daar was ik niet meer aan toe gekomen) en hebben we een voorlopig viaduct voor de Schnellfahrstrecke in elkaar gedraaid.
Huh? een viaduct zal de oplettende lezer denken? Daar ging toch je boemellijntje overheen. Ja,
ging. Ik heb het ontwerp namelijk zo aangepast dat het boemellijntje in zijn geheel verdwenen is en de hogesnelheidslijn alle aandacht mag gaan trekken. Ik ga een vallei bouwen waar de HSL overheen zoeft, terwijl er daar onder van alles gaat gebeuren. Wat precies weet ik ook nog niet. Dat komt vanzelf.
Het resultaat tot nu toe ziet er als volgt uit.




Heel wat anders dan het oorspronkelijke plan en ik ben er ontzettend blij mee. De hoogte van het viaduct is wat mij betreft precies goed en biedt nog volop ruimte voor allemaal wilde plannen. Tel daarbij op dat het onderstaande sein onderweg is en je begrijpt dat ik behoorlijk in mijn nopjes ben.

Tot zover de update, binnenkort meer.