Maar weer even een korte update hoe het er nu voor staat:
Ik ben inmiddels ruim een maand 19, de klok is aan het tikken gegaan, ik heb nog krap 2 maanden en dan moet ik officieel verhuisd zijn, naar een instantie die heet Kwintes, wat een instantie is in Lelystad (misschien in heel Nederland?) speciaal voor jongeren vanaf 18 jaar tot en met 27 (dan ben je in mijn ogen geen jongere meer, maar gewoon volwassen, maar goed.... rare wetten hier in NL) met autisme en aanverwante zaken. Ik heb al een eerste kennismaking gehad daar in dat appartementencomplex, het viel me erg tegen. Vrij kleine, muffe kamers (heb er 1 gezien, uiteraard de kleinste....) maar ik zien me eigen daar niet zitten, maar een alternatief is er ook niet.....
Ook al heb ik nog slechts 2 maanden, volgens de officiële papieren, eer mijn laatste keer verlengde pleegzorg afloopt, echt schot in de zaak zit er niet, waarom, geen idee, maar zolang er niks gebeurd vindt ik alles prima. Ikzelf vindt nog niet dat ik hier weg hoef, al denkt men er zelf anders over...... Waarschijnlijk zal het ook nog wel weer een poos langer duren eer ik zal gaan verhuizen..........
Echt heel veel verder dan 21 maart (een dikke maand later) ben ik dus niet. U kunt dan wel begrijpen dat ik er ook weinig zin meer in heb en dat alles en iedereen maar gewoon kan wegwezen (om het even zéér beschaafd te houden).
Door dit gedoe (om het maar weer even zéér beschaafd te houden), heb ik ook weinig zin in modelspoor en het feit dat na 2 jaar het begeleidingstraject bij Kwintes afloopt, heeft ook weinig toegevoegde waarde. Zeker niet omdat 75 - 80 % na die 2 jaar weer bij hun ouders belandt, omdat de wachtlijsten bij Centrada (woonorganisatie) minstens 5 jaar of langer zijn..... daar schiet je dus nog minder mee op.
Wat mijn betreft hoeft het dus allemaal niet meer en verders weet ik het ook allemaal niet meer.
Ik heb de indruk dat ik hierdoor een beetje in een neerwaartse spiraal van """"depressiviteit"""" kom te hangen. Of depressiviteit het juiste woord is, weet ik niet. Ik denk eerder neerslachtig ofzo. Ik probeer wel zoveel mogelijk op de chat enzo lollig te doen, maar eigenlijk lukt t niet, want de gedachten en piekers hebben de overhand....
"Uiteraard" is er ook niet gewerkt aan de geopperde tussentijdse projectjes. Kan er geen zin en fut voor vinden. Staat voorlopig maar even in de ijskast denk ik.... misschien in de vrieskist waar meer ideeën en projecten wachten op ontdooiing. Ideeën en projecten genoeg in ieder geval

Goed. Ik wil niet zielig gevonden worden aub, maar ik wilde dit verhaal toch even kwijt, daar er toch veel mensen benieuwd zijn naar hoe het er allemaal voor staat.
The MaSt
Marten