Nog zo'n ergernisje was de Luxemburgse 185-er. Nooit lekker gereden die nieuwerwetse chinese (?) sh*t. Regelmatig ontsporen op de vreemdste punten, heel irritant. Altijd al gedacht dat de wielflenzen te laag waren, maar nooit iets mee gedaan. Lange tijd op een opstelspoor laten staan en de laatste tijd braaf in z'n doos waar hij weinig kwaad kon. Tot vanavond dus. En toen maar eens gaan meten, een 41-er uit de vroege seventees bleek dezelfde maat wielen te hebben. Qua rijvlak dan, de buitendiameter bleek maar liefst 0,6mm af te wijken
. Dus de sloffen uit- en de stoute schoenen aangetrokken: tijd voor een wielenwissel.
De voorste (plastic
) as van de 185 voorzien van de wielen van de 41. En de wielen van de 185 naar de 2e as van de 41. En wonder oh wonder, beide locs rijden perfect nu. Die 0,6mm maakt dus echt het verschil
.
Wat een verschil trouwens, de 41 gewoon openschroeven, draaistelraam losschroeven en je komt overal bij, en daarna weer alles degelijk vastschroeven.
Maar dan die 185: schroevendraaier tussen het draaistelraam, losfrotten en dan vallen er gelijk 2 wielassen uit en ook de cardan. En dan alles weer terugproppen, inclusief de irritante massaveertjes tegen de binnenzijde van de wielen (moet wel vanwege de plastieke asjes). En als dat dan zit moet het toch nog even deels los om het cardanasje terug te plaatsen. De oplettende lezer valt waarschijnlijk mijn antipathie jegens sommig modern M...... materieel op
.
Anyway, beide locs rijden probleemloos nu, de kniesoor zal het spaakwiel onder de Luxemburger storen. Ik ben gelukkig geen kniesoor en als hij rijdt zie je er niks van
.
Tijd voor wat plaatjes: