Knooppunt aan de Twentelijn

• Start
• Wiki
• Webshop
• Website
• Foto-album
• Inloggen
• Registreren
• Kalender
• Help
  • Veel gestelde vragen
  • Forum help
  • Wiki help
• Contact

[Nieuws:]

Nieuws: Steun de Stichting 3rail met uw donatie. Kijk in onze webshop voor de mogelijkheden.

[1200Blauw]

Nu ik in de weekends nergens heen mag of kan heb ik opeens tijd om de zolder op te gaan om aan mijn baan te werken. Oorspronkelijk had ik dat vermeld in dit draadje bij "Zelf- en verbouwprojecten allerlei", maar als het om de baan zelf gaat hoort dat natuurlijk hier. Ik heb even wat spullen gekopieerd uit het andere draadje om het overzichtelijk te houden en een beetje een begin te hebben.

Om een beetje een indruk te geven van hoe het totaalplaatje eruit ziet of gaat zien heb ik in schematische weergave gemaakt.



Het is in de basis een ovaal op een oppervlak van ongeveer hxb=7x3m, aan de uiteinden 1½m breed vanwege kasten en een schuin dak. De buitenbochten zijn R5 en dat past nèt met de pendelaar ernaast. Uiteindelijk rijden alle treinen van 1 naar 2 vv. De blauwe sporen zijn in het zicht. Die bestaan uit flexibele K-rails. Uit het zicht is alles C-rails. De letters representeren elk enige opstelsporen uit het zicht. B geeft de mogelijkheid twee wat langere treinen op te stellen. Het pendelspoortje stelt de lijn naar Zutphen, Mariënberg of Zwolle voor. Daarop moet een DE2 of DE3 gaan pendelen. Ik heb niet de ambitie uitgebreid te gaan rangeren of veel aan de knoppen te zitten. Uiteindelijk is de bedoeling alles geheel geautomatiseerd te laten verlopen. Tot voor kort was dat het geval, maar dan analoog en grotendeels met M-rails. Nu is alles minimaal R2 en er komen geen S-bochten, Engelse, drieweg- of meegebogen wissels meer in voor. Daardoor is storingsvrij rijden met lange rijtuigen en lange treinen mogelijk geworden. Onlangs is alles er weer af geweest om de C-rails geschikt te maken voor massadetectie.

De stad ("Hengelo") ligt links op het plaatje. Alle sporen lopen die kant op. Het virtuele station van "Hengelo" ligt buiten de layout, maar wordt gesuggereerd door de sporen die daar alle samenkomen. In werkelijkheid verdwijnen de sporen daar uit zicht naar een schaduwstation. De pendeltrein stopt links uit zicht en gaat na een tijdje weer terug.
Ondanks dat ik een vrij aardige lengte tot mijn beschikking heb wil ik proberen het ruim op te zetten en vooral niet teveel op het oppervlak te proppen. Twente bestaat voor een groot deel uit coulissenlandschap, maar om dat weer te geven heb je denk ik nog een veel groter oppervlak nodig als je een beetje realistisch bezig wilt zijn. In mijn gedachte speelt meer een kleinschalige boerderij met een bijpassende schöppe en wat omringend boerenland. De industrie zal denk ik bestaan uit de goederenloods van Tilly (doos met inhoud is al aanwezig, maar de kennis en ervaring op eraan te beginnen nog niet) en wat kleinschalige industrie eromheen, wellicht meer loodsen. In ieder geval denk ik niet direct aan een groot industrieel complex zoals Stork, HEEMAF of Hazemeijer, want dat past naar verwachting niet. Het is immers slechts 1½ meter breed...

Dit weekend en het vorige heb ik zoals gezegd eindelijk de gelegenheid gehad weer wat te doen aan de baan zelf. Dat moet overdag, want 's avonds gaan de kinderen naar bed en kan rommelen op zolder niet meer. In documenteren met foto's ben ik niet zo heel goed, dus heel interessant wordt het voor de plaatjeskijkende lezer zo niet.

- Besturing van de baan gebeurt momenteel met een ECoS. Daaraan hangt ter automatisering inmiddels een PC met drie besturingssystemen waarvan ik de voors en tegens tegen elkaar afweeg. Ik ben er meerdere geprobeerd. Deze zijn overgebleven: Koploper, iTrain en WinDigipet. Ik begin een voorkeur voor iTrain te ontwikkelen. Het ligt me het best, de plaats van de functionaliteit vind ik logisch en heb me er daardoor inmiddels ook het meest in verdiept. De hardware komt zoveel mogelijk van ESU, de bezetmelders zijn van het type Detector Standard. Ik wil ze gaan verbinden dmv het ECoS Link systeem. Daartoe heb ik een tweetal Terminals besteld die elk drie bezetmelders groeperen. De Terminals worden door een UTP-kabel met elkaar verbonden. Ik heb voor dat systeem gekozen, omdat ik denk dat componenten van zoveel mogelijk hetzelfde merk vreemde verstoringen als gevolg van niet goed op elkaar aansluitende componenten zouden moeten voorkomen. Of dat ook in de praktijk zo werkt moet nog blijken.

- Massadetectie. Voortgang gemaakt met het aanleggen van fysieke blokken in de baan. Dat betekent isoleren van in mijn geval de rechterrail.  Ik had besloten de draad voor de bezetmelding op de door Märklin voorgeschreven wijze aan de rail te bevestigen, dus met de railschoentjes. Dat werkte voor de ringleiding prima, maar nu ik voor de bezetmelding een wat stuggere draad gebruik schiet de één na de andere weer los. Ik weet nog niet of ik dat op die manier blijf doen. Ik heb de draden bij de railaansluiting zoveel mogelijk gefixeerd met ductape, maar of dat de gewenste resultaten oplevert moet nog blijken. Mocht ik er toch niet tevreden over zijn, dan ga ik alsnog solderen. Ik ben begonnen met te proberen een compleet rondje met blokken te maken, maar dat ging helaas niet zoals ik had gewild: het draad was op. Ik heb dus draad bijbesteld. Zodra dat binnen is kan ik er weer mee verder.

- Solderen van bovenleiding van Sommerfeldt. Dat is een aardige worsteling geworden. Ik heb nog maar weinig soldeerervaring en als ik al gesoldeerd heb, dan vooral draadjes. Dit is het serieuzere werk. Ik heb er nu vier klaar, gemiddeld een uur per stuk aan gewerkt. Ik zie wel progressie. De laatste is heel acceptabel geworden, maar ik zie zeker ruimte voor verbetering.

- Opnieuw leggen van een paar stukken flexrail. Er liggen een paar hele flauwe bochten in het zicht, zo op het oog lag het er best aardig in, maar de treinen liepen er toch niet vloeiend door, hobbelden zelfs een beetje. Ik ben er nog niet helemaal tevreden over, maar het is nu beslist beter. Ik heb de rails gefixeerd met kleine spijkertjes, omdat schroeven niet gaat zonder voorboren vanwege de gekozen ondergrond. Die is van MDF en dat levert wat beperkingen op, maar dat ga ik niet meer veranderen. Doorhangen zal meevallen, omdat er voldoende ondersteuning is.

- Verbeteren overgang K- en C-rails. De meeste overgangen liggen in een helling. Doordat de C-rails bedding heeft en de K-rails niet ontstaat er een soort kuiltje waar de treinen door moeten rijden. Doordat ik standaard alle rijtuigen met Roco-kortkoppelingen heb uitgerust gebeurde het regelmatig dat er een kortere trein omhoog kwam dan er naar beneden was gegaan. De losgeraakte rijtuigen gingen dan op eigen gelegenheid terug naar beneden, met alle gevolgen van dien. Daar moest dus wat aan gebeuren, dus rails losgehaald en beter ondersteund met één of twee laagjes kurk. Het lijkt nu beter te gaan.

[pitsar]

Leuk, ik ga je volgen. Van baanplannen heb ik helemaal geen verstand, maar het ziet er alvast goed uit! Groet, Patrick

[1200Blauw]

Ik heb inmiddels een paar simpele gebouwen in elkaar gedraaid. Daarvan stonden in het andere draadje al een aantal voorbeelden:




Linksonder is het baanwachtershuisje van Artitec. Dat gaat een plaats krijgen rechtsonder, net voor het blauwe spoor uit het zicht verdwijnt. De overige huisjes heb ik nog niet echt een plek voor bedacht. Het zijn woningen van het soort dat je wel vindt (vond) langs de uitvalswegen van steden in Twente. Daar kan ik dus alle kanten mee op.

Ik ben parallel met een aantal bouwprojectjes bezig. Ik pak op waar ik op dat moment zin in heb. Ik ben nu begonnen aan de watertoren van Roosendaal (Tilly Models). Aan de villa van Tilly Models was ik ook bezig, geprimed en deels geschilderd voordat ik het in elkaar zou zetten. Het past echter niet netjes, lichtelijk krom. Daar moet ik nog een oplossing voor verzinnen, het liefst zonder opnieuw te moeten beginnen. Ik weet inmiddels dat lijmen terwijl het in de goede positie wordt geforceerd niet werkt: dat knapt na verloop van tijd tòch weer los, zie de foto van de baanwachterswoning. Ik heb duidelijk veel meer ervaring met polystyreen dan met resin en dat blijkt uit alles.

[ramdani]

- Opnieuw leggen van een paar stukken flexrail. Er liggen een paar hele flauwe bochten in het zicht, zo op het oog lag het er best aardig in, maar de treinen liepen er toch niet vloeiend door, hobbelden zelfs een beetje. Ik ben er nog niet helemaal tevreden over, maar het is nu beslist beter. Ik heb de rails gefixeerd met kleine spijkertjes, omdat schroeven niet gaat zonder voorboren vanwege de gekozen ondergrond. Die is van MDF en dat levert wat beperkingen op, maar dat ga ik niet meer veranderen. Doorhangen zal meevallen, omdat er voldoende ondersteuning is.

ligt je flexrail direct op de MDF? ik teken het tracé af,leg dan een bedding van Woodland Scenics,boor de draadjes voor stroom en terugmelding,en dan lijm ik de rail direct vast met boekbinderslijm.


mvg,
Michel

[1200Blauw]

Nee, op het MDF ligt 2mm dik kurk gelijmd, daarop de K-rails. Uiteindelijk moet de ballast de boel fixeren, maar tot die tijd houden de spijkertjes de boel op de plaats. Dat is de situatie voor het in het zicht liggende gedeelte.

Buiten het zicht ligt er 2mm dikke schuimplastic dat de verhuizers gebruikten toen we hier kwamen wonen. Er was nog een halve rol over die ze hadden achtergelaten. Het werkt qua geluidsisolatie net zo goed als het kurk, alleen het verlijmen gaat niet omdat ik geen lijm heb kunnen vinden die er grip op had. Dat is ook geen ramp. Er ligt C-rails op die ik heb vastgezet met spijkertjes waarvan ik de kop heb voorzien van een stukje zelfklevend schuimplastic (zelfklevend schuimplastic half tegen de rail plakken, andere helft op de schuimplastic ondergrond, spijkertje erdoorheen op ca. 1mm van de rails). Dat geeft geen contactgeluid door, maar houdt wel de rails mooi op de plaats en tegelijkertijd ook de ondergrond. Je haalt ook eenvoudig de rails weer los als het moet en met wat gepruts krijg je het zelfs weer op de plek.

Op de voorgrond is in deze foto zo'n spijkertje met zelfklevend schuimplastic te zien. Waarom ik die op die plek destijds heb ingespijkerd weet ik niet meer. De rails ligt er normaal gesproken tegenaan. Aan de andere kant van de rails zit dan precies zo'n spijkertje. Samen houden ze de rails op de plek. Zo'n rol met zelfklevend schuimplastic (1cm breed) heeft iedere bouwmarkt. Ik knip er telkens een stukje van ca. 1cm van af. Ik hebt aan één rol voldoende voor de gehele baan.



Dit is een foto van vlak na het leggen van het eerste tracé in flexrails. Dat heb ik nog geschroefd. Vanwege het moeten voorboren was dat geen handige exercitie. Het ligt er daardoor ook niet strak in. Ik ben er dus gauw vanaf gestapt.

[ramdani]

Schuimplastic kan je lijmen met foamlijm of boekbinderslijm (hebben beide de zelfde samenstelling) https://www.collall.nl/producten/lijm--en-vernislijm/collall-foamlijm


mvg,
Michel

[Nieuwenhuis]

Dag meneer Blauw.

Ik volgde jouw bouwactiviteiten in het andere topic reeds,
maar blijkbaar heb je nu wel meer bouwgelegenheid

Werkzaam als automatiseerder. Daarom rij ik lekker eigenwijs ANALOOG!

En blijkbaar ben je ook niet meer zo eigenwijs ...

Groeten,

Erik.

[1200Blauw]

Zeg maar 1200 hoor

Tjonge, jij stopt er tijd in om mensen op inconsequenties te proberen te betrappen! Zelfs tot 10 jaar terug... Maak je geen zorgen. De M-rails en trafo's zijn er nog steeds, dus ik rijd ook nog steeds analoog. Ik ben goed vertrouwd met de analoge techniek, dus het staat weer binnen een dag als het moet. Ieder jaar met kerst ratelt alles door de woonkamer en wanneer we er zin in hebben strekt het ook zijn wielen op de stamtafelbijeenkomsten.

Ik had destijds al een aantal locs met decoder in mijn bezit, zelfs met sound. Toen mijn zoon werd geboren heb ik een railovaaltje C-rails met een MS gekocht. Dat die treinen ook geluid maakten en vooral wanneer hij op een knopje drukte was natuurlijk schitterend. Nu hij wat groter is hebben we samen besloten de inmiddels met C-rails omgebouwde hoofdbaan ook te digitaliseren. Alleen gaat dat niet met een MS, omdat de baan volledig automatisch was en dat dan digitaal ook weer moet worden vanzelfsprekend. Daar is dus een ECoS voor in de plaats gekomen.

[narwal]

Hallo 1200,

Ah, nu sta het topic in het juiste vakje!

Ik ben nog steeds erg benieuwd naar jouw baan en wat je daarvan gaat maken. ik rij regelmatig door de Salland-Twentetunnel en daarbij denk ik vaak even aan jouw plannen. Is dit niet een mooie uitdaging? Technisch gezien lijkt me dat een heel leuk project. (kun je combineren met bos en uiteraard de regge!

Schuimplaten kun je ook prima verlijmen met gewone houtlijm, werkt prima. Zorg wel voor goede geluidsisolatie, daar ben ik ook de mist in gegaan en moet dat achteraf recht zien te brijen, 2 mm lijkt mij erg weinig.

Ook analoog kun je automatiseren! (is alleen wat meer werk)

[1200Blauw]

Misschien wel aardig om een paar plaatjes te plaatsen om een overzicht te geven van de baan in aanbouw. Dit is de situatie van twee maanden geleden. Die verschilt niet heel erg van de huidige situatie.



Dit is het linkergedeelte op de schematische weergave in de openingspost. De binnenste boog met M-rails is de aanzet voor een pendelspoortje dat ooit naar het industrieterrein moet gaan. Het leek me handig die alvast voor te bereiden in het gedeelte waar is straks moeilijker bij kan omdat het dan "ondergronds" is. Er zal een Sik en/of een Bakkie gaan pendelen, wellicht zelfs af en toe een 2400. Ik heb geen verbinding voorzien met de hoofdbaan. Op het schema heb ik het weggelaten. Aangezien de noodzaak van een lang doodlopend stuk M-rails er niet is heb ik het inmiddels ingekort tot net na de bocht. Zodoende ontstaat er ruimte voor een extra opstelspoor in schaduwstation B.
Links op de foto is trouwens een tijdelijke vangrail van karton te zien die ik na een ernstig ongeval (er is een Roco 1212 zwaar gewond bij geraakt  ) heb geplaatst totdat er een degelijker constructie tegenaan komt.



Dit is de rechterzijde van de schematische weergave. Links op het plaatje is een boog te zien. Dat is niet "keerlus" 2 (die ligt een niveau lager), maar een boog naar opstelspoor A (in de schematische weergave recht getekend), die inmiddels ook is aangelegd. Rechtsonder een tweetak Hack-bruggen. Die zijn van metaal en vrij stevig, dus geschikt voor een grotere overspanning. Ze zijn uitneembaar, maar tevreden over de constructie die ik bedacht had ben ik bepaald niet. Daar ga ik me nog eens beter in verdiepen en links en rechts op de fora bij anderen spieken.
Sinds het maken van de foto heb ik de PC naar links verplaatst op het werkblad en de boel wat beter geordend. Zo is er ruimte ontstaan om te knutselen.
De vangrail die hier te zien is, links langs de gording, is gemaakt van verticale lamellen van een zonwering. Kinderen, vooral kleine, willen er nog wel eens aan gaan hangen en dan knappen ze af... Het is bijzonder geschikt als vangrail, maar dit materiaal er speciaal voor kopen raad ik toch af, omdat het er gewoon veel te duur voor is.



Dit is "keerlus" 1, op het schema rechtsonder. In het midden van de lus staat de vitrinekast. Dat was ooit een glaswerkkast op een chemische faculteit van een universiteit, waar hij dreigde te worden weggegooid. Tegenwoordig is het mijn locloods
Ook hier weer een provisorische vangrail van karton. Dit gedeelte moet uit het zicht verdwijnen door een afdekplaat oid, met de kast er bovenop.

Dit weekend ben ik weer aan de slag met de bovenleidingportalen van Sommerfeldt. Dat vordert maar langzaam, maar het gaat wel steeds beter. Ik fixeer de te solderen delen beter tijdens de werkzaamheden, denk beter na over de volgorde (bij de eerste poging smolten bijvoorbeeld de imitatie-isolatoren - die breng je dus als laatste aan), vertin beter vooraf en zorg ervoor dat de te solderen delen beter op temperatuur zijn om plakken te voorkomen. Daardoor verbruik ik bovendien minder tin, en worden daardoor de "lassen" veel netter zonder een heleboel overtollig tin te hoeven wegslijpen.

Hallo 1200,

Ah, nu sta het topic in het juiste vakje!

Ik ben nog steeds erg benieuwd naar jouw baan en wat je daarvan gaat maken. ik rij regelmatig door de Salland-Twentetunnel en daarbij denk ik vaak even aan jouw plannen. Is dit niet een mooie uitdaging? Technisch gezien lijkt me dat een heel leuk project. (kun je combineren met bos en uiteraard de regge!

Zoals je hierboven kunt zien ligt de baan in feite al op zijn plek. Dingen als tunnels of onderdoorgangen worden lastig door de keuze die ik gemaakt heb voor de positie van de schaduwstations. Ik ben bang dat zo'n Sallandtunnel niet echt gaat passen. Eigenlijk past het ook niet zo in het gekozen tijdperk, waarin vaak de keuze werd gemaakt voor klakkeloos afgraven en aanleggen, zonder met milieuaspecten rekening te houden. Maar wel een goede suggestie, dank!

Schuimplaten kun je ook prima verlijmen met gewone houtlijm, werkt prima. Zorg wel voor goede geluidsisolatie, daar ben ik ook de mist in gegaan en moet dat achteraf recht zien te brijen, 2 mm lijkt mij erg weinig.

Ik denk dat je piepschuim bedoelt, of niet? Ik heb het over schuimplastic vulmateriaal, een dikke plastic folie met kleine belletjes in het materiaal. Op zich ben ik er tevreden mee dat het niet verlijmd is hoor. De spijkertjes houden het voldoende op de plek, het is straks uit het zicht, dus geen probleem.

Ook analoog kun je automatiseren! (is alleen wat meer werk)

Dat weet ik. Mijn vorige (analoge) baan was immers ook volledig geautomatiseerd Vind je trouwens meer werk? Ik vind dat geklooi met die bezetmelders meer werk eigenlijk. Maar dat komt misschien wel omdat ik meer analoge dan digitale ervaring heb.

[narwal]

Hallo 1200,

Je bent al verder dan ik dacht, het ziet er goed uit! Het waren maar ideeën geen verplichtingen!

Ik bedoelde eigenlijk allerlei soorten "schuim" platen. Ja "piepschuim" kan ook maar mijn voorkeur gaat meer uit naar xps platen, daar kun je prima mee bouwen.

[ramdani]

  ik plaats ook zo'n vangrail uit karton,maar dan om te ballasten;


mvg,
Michel

[1200Blauw]

Inmiddels zijn de ECoS Terminals gearriveerd en heb ik afgelopen periode een bezetmelder via zo'n Terminal kunnen aansluiten op de ECoS Centrale. Ik heb drie secties bekendgemaakt in iTrain. Dat was erg grappig: sectie 1 werkt vlekkeloos, sectie 2 geeft nooit een bezetmelding en sectie 3 geeft constant een bezetmelding.

Daaruit vloeien per sectie natuurlijk een paar "todo's" voort:
1. geen actie;
2. op zoek naar onderbreking van de verbinding tussen de sectie en de bezetmelder. Ik gok erop dat er weer een kabelschoentje is losgeschoten. Die ga ik dan solderen;
3. op zoek naar een spookmelding. Dat is vervelender, want daarvoor zal ik waarschijnlijk alle rails moeten loshalen op zoek naar die ene niet volledig doorgeslepen verbinding of niet goed weggebogen doorgeknipte verbinding.

Jammer dat het niet ineens feilloos werkt, maar dat hoort er nu eenmaal bij. Des te meer voldoening heb ik ervan als het na al het zwoegen wèl werkt.

Wellicht leuk eens onder het tafeloppervlak een kijkje te nemen. In de analoge periode had ik een systeem bedacht waarbij alle bedrading naast de rails van de schaduwstations liep. Dat ging op zich prima. Zolang de draden niet te dik zijn kun je er rustig rails overheen leggen. De draden zullen dan in de isolatielaag verzinken, dus daar heb je met rijden geen last van. Bovendien gingen de draden toen een korte weg: van een schakelrail naar het sein en wissel van het eigen en naastliggende spoor en een voedingsdraad van elke trafo naar een specifiek blok (1:1 dus). Nu er flink meer vermogen wordt geleverd door één bron (de ECoS) dan ik ooit met de trafo's zou bereiken heb ik besloten dikkere draden te gebruiken voor de ringleiding en ook de terugmelding. Dat betekende dus gaatjes boren en een manier bedenken om de draden mooi onderlangs te geleiden. Ik zie vaak bij anderen dat men van die plastic bindruggen voor boeken gebruikt. Nu heb ik wel eens zitten prutsen met die dingen om een boek ingebonden te krijgen. Dat leek me een boel frustraties op te leveren, dus ik ben op zoek gegaan naar iets anders. Ik zag dat iemand metalen oogjes gebruikte en daar heb ik een variant op bedacht die me wat gemakkelijker leek: oogjes die aan één zijde open zijn.



Misschien heb ik het idee wel gejat van iemand, ik weet het niet meer. In ieder geval heeft dat als voordeel dat ik snel draden kan aanleggen en verwijderen zonder een heleboel narigheid. De oplossing met ductape uit een vorig bericht is trouwens ook goed te zien op onderstaande foto. Wellicht is dat niet de beste oplossing. Ik ben hier bezig de eerste bezetmelder aan te sluiten. Fase en 0 moeten er nog aan. Dat is niet de meest handige volgorde weet ik inmiddels: eerst fase en 0 aansluiten verdient de voorkeur, zodat je elke bezetmeldsectie kunt testen zodra je die hebt aangesloten.



Verder was er zoals gemeld activiteit op het gebied van produceren van bovenleidingportalen. Meekomen in het geweld van sommige professionele bovenleidingportaalbouwers (3x woordwaarde) heb ik inmiddels opgegeven. Het bouwen van geloofwaardige Nederlands bovenleidingportalen is de doelstelling. Deze van Sommerfeldt komen vrij aardig in de buurt en dat is vooralsnog genoeg. Inmiddels heb ik er acht gemaakt.



De rechter is het tweede exemplaar (het eerste leek helemaal nergens op - uit de hand en zonder mal gesoldeerd). Het soldeerwerk is nog veel te grof naar mijn smaak, maar beter kreeg ik het niet. Inmiddels is mijn techniek wat verbeterd. Links is het achtste en daarmee voor nu het laatste exemplaar te zien. Die is ook niet perfect, maar wel een stuk beter. Wellicht krijg ik die met het verf- en schuurwerk wel mooi strak. Ik denk erover de bovenste isolatoren vòòr het verven te verwijderen en daarna de pinnetjes die erdoorheen zitten te verlijmen ipv solderen.



Dit is de mal die ik gebruikt heb. De bouwtekening is op een houten balk vastgezet. In werkelijkheid is de tekening niet zo vergeeld. Op de hoekpunten zijn kopspijkertjes ingeslagen, zodanig dat de maststaanders en liggers erdoor gefixeerd worden. Het fabriceren van een H-balk ligger uit twee meegeleverde U-balkjes is nog een hele uitdaging voor me. Ik maak er nu eigenlijk geen H-balk van, maar soldeer de beide U-balkjes aan elkaar waar de isolatorstandaardjes (heten die dingen zo) moeten komen. Uiteindelijk worden ze beter met elkaar verbonden als ze ook aan het verbindingsstuk van de palen worden gesoldeerd. Heeft iemand een tip hoe dat beter kan?



Aan de hand van één rijdraad die ik ooit gekocht heb om een idee te krijgen heb ik de acht portalen eens over de baan uitgelegd om te kijken hoe ver ik er nu mee ben. Ik moet er nog wel een flink aantal bouwen denk ik. Voorlopig heb ik nog voorraad, want mijn wederhelft heeft me er de afgelopen verjaardagen telkens een aantal cadeau gedaan, tweesporig en eensporig. Die laatste zijn voor het aan te leggen industriespoor in de binnenbocht. Daar zal zo af en toe een E-loc worden geparkeerd die in reserve staat om de internationale treinen over te nemen van de Br. 216's en 220's die ermee uit Duitsland aankomen.
Ik kijk vol afgunst naar de activiteiten van sommige profi bouwers hier op de fora, die schijnbaar moeiteloos de meest fantastische portalen uit de hoge hoed toveren. Ik wilde dat ik die techniek ook al bezat, zodat ik het viersporige deel van mooie viersporige Nederlandse portalen kon voorzien. Ik ben bang dat dat er nog even niet in zit, dus zal het wel 2x tweesporig worden. Later (als ik groot ben ;D) kan ik het dan nog wel eens aanpassen.

Het plan voor het vervolg is als volgt. Als eerste sectie voor sectie de baan rond krijgen. Daarmee bedoel ik dat ik een volledig gedetecteerd rondje kan rijden. Vervolgens ga ik alle schaduwstations spoor voor spoor van bezetmelding voorzien. Deels (schaduwstations A en E) kan dat op de nu geïnstalleerde Terminal. De rest gaat op een tweede Terminal die ik met een UTP-kabel aan de eerste kan doorlussen.
De volgende stap wordt het werkend krijgen van de wissels. Ik weet dat er drie zijn met een defecte aandrijving, maar niet meer welke. Die moet ik dus eerst opsporen en vervolgens een geschikte decoder vinden om de wissels aan te drijven. Ik wil voor de voeding van de wissels gebruik gaan maken van een analoge trafo die ik toch al ruim voorhanden heb. Op die manier hoop ik de voeding van de baan te ontzien. Ik moet me hier nog beter in verdiepen.

Requirements voor de decoder waren:
1. Compatible met de ESU ECoS2. ESU-producten hebben mijn voorkeur vanwege de (beste kans op) compatibiliteit;
2. Geschikt om met analoge voeding van de wissels te kunnen omgaan, bij voorkeur zowel fase als 0;
3. Om kunnen gaan met de magneetschakelaars van de wissels. Ik ben van plan de originele aandrijving van Märklin te blijven gebruiken, dus die niet te vervangen door servo's. Ik calculeer in dat er af en toe eentje stuk gaat. Tot nu toe is dat altijd kostenloos omgeruild. Ik zorg om die reden dat ik altijd goed bij de wissels kan.

De keuze is gevallen op de ESU SwitchPilot V2. Inmiddels is de bestelling onderweg vermoed ik.

[Anne W]

Beste 1200,

Terugmeldingen: 3>als je de railstaaf geïsoleerd denkt te hebben, altijd even met de multimeter checken....

Groet, Anne W

[Ruured]

Leuk plan en thema, ik ga je volgen!

[1200Blauw]

Vandaag heb ik me "in alle vrijheid" gestort op baanwerkzaamheden:

- Het aanleggen van de tweede Terminal met drie bezetmelders onder de schaduwstations B en C. Die worden dmv een UTP-kabel verbonden met de eerste Terminal, die op zijn beurt weer in verbinding staat met de ECoS. Helaas net niet helemaal afgekregen voor het kinderbedtijd was: de bezetmelders hangen nog niet fysiek aan de Terminal en de Terminal nog niet aan de UTP-kabel. Alle benodigde bekabeling is wel aangelegd. Ook mist van de voeding van de bezetmelders het laatste stukje van de fase nog, dus een kwestie van draadjes op lengte knippen, gepast strippen en vastschroeven. De 0 is wel volledig aangesloten.
- De spookmelding in de bezetsectie in mijn vorige bericht heb ik gevonden en opgelost. Ik was al bezig de hele sectie te demonteren om alle railstukken stuk voor stuk te inspecteren toen mijn zoon (8 jaar) meende te zien dat het draadje van de melder verkeerd was aangesloten. Hij had gelijk... direct aan de massa :-\ Sectie 2 heb ik nog niet verder bekeken. Ik vermoed dat dat gewoon solderen wordt, dus zodra de bout toch aan staat neem ik dat direct mee.

Terugmeldingen: 3>als je de railstaaf geïsoleerd denkt te hebben, altijd even met de multimeter checken....

Dat is ook een mogelijkheid Anne. Nu doen we het samen op een manier die voor een kind te begrijpen is en dat is erg mooi. Ik denk dat ik daar later met veel plezier aan terugdenk. Maar bedankt voor het meedenken natuurlijk

[1200Blauw]

Ik was een poosje geleden aan het worstelen met de loopeigenschappen van mijn bruine Roco 2200. Ze liep haperend, dan weer snel, dan weer langzaam, opeens stilstaan. De decoder werd ook warmer dan gebruikelijk had ik de indruk. Dat is vrij lastig als je de loc gebruikt in een vierspan om een ertstrein te trekken. Ik kon er niet goed de vinger op leggen waar dat nou aan lag (half overleden decoder of probleem met de aandrijving, van alles geprobeerd maar geen eenduidige oorzaak), dus uiteindelijk besloten de loc weg te brengen naar de vakman. Na een aantal weken geen bericht doordat er een wachtrij was bij de reparatieafdeling en nog wat meer kwam het hoge woord eruit: de kap is gesneuveld bij het openmaken. Mijn dierbare locje is overleden! 
Dit locje was vooral bijzonder voor mij, omdat ik met haar voor het eerst durfde aanpassingen te doen, zowel cosmetisch als technisch. Ik heb daar veel van geleerd. Daardoor was ik bijzonder trots op specifiek dit exemplaar. Misschien leuk alle aanpassingen eens op een rijtje te zetten met een knipoog:


Tijd voor een in memoriam 




Dit is de loc in de staat zoals ik haar kocht, circa 15-20 jaar geleden. Het is zoals gezegd een model van Roco van NS 2275, de illustere laatste bruine 2200 van NS. Op de achtergrond haar twee grijsgele zusters, 2225 en 2305 die oorspronkelijk gedrieën de ertstrein trokken. Die bestaat uit 33 vierassige zelflossers. Het kwam regelmatig voor dat één van de locs op mijn M-rails even stokte een vanwege kortstondige stroomonderbreking. Aanschaf van een vierde loc loste het probleem niet op, al werd de trekkracht wel aanzienlijk verbeterd. Daarop werden de locs alle voorzien van stroomvoerende koppelingen. De vier slepers werden gekoppeld en dat zorgde voor een veel vloeiender loop. Toevallig heb ik van 2275 geen foto's van de aanpassing, maar wel van één van haar zusters. Ik gebruikte blauwe draden, omdat ik geen zwarte draden beschikbaar had op dat moment. Daar heb ik me later nog vaak aan gestoord, maar zodra de combinatie op de rails stond zag je het eigenlijk niet meer. Voor de foto is het wel lekker duidelijk De vierde, later aangeschafte loc heb ik gedaan met dunne zwarte draad. Dat zag er beter uit.



Nu heeft Roco dit model niet van erg felle schijnwerpers voorzien. Schemerlampjes of sfeerverlichting zou ik een betere benaming vinden. Daar moest dus ook wat aan gedaan worden. Digikeijs, toen nog Digirails, had daarvoor hele aardige setjes in de handel en daarvan werd er eentje aangeschaft. De licht-"geleider" werd gedemonteerd en met Micro Kristal Klear nieuwe lensjes vervaardigd.



Het Digikeijs-printje werd gesoldeerd op de printplaatjes van de loc. Ik koos ervoor dat maar aan één zijde te doen, omdat ze toch altijd in vierspan zou rijden. Ik was bijzonder tevreden met en trots op het resultaat, omdat het zoals gezegd de eerste keer was dat ik zelf aan mijn locs durfde te prutsen.


Frontsein


Sluitsein


Rangeersein

Alles functioneerde zoals ik het bedacht had!

Ik besloot haar meteen grondiger aan te pakken, want de plakletters voor het aanduiden van bedrijfsnummer 2275 zijn zò 1990... en ik rijd natuurlijk Tp.IVa (1970-'80). Er moesten dus nummerschildjes komen. Ik koos voor nummer 2311, omdat die in een groot deel van de jaren '70 nog bruin was en bovendien gespot is in combinatie met grijsgele 2200's voor een ertstrein. Dat laatste is vastgelegd op deze foto van Gerard van Vliet uit 1973 (destijds gebruikt in het bouwdraadje met zijn toestemming):



De foto geeft mooi het tijdsbeeld weer. Ger Knijff was me terwille door de juiste nummerschildjes beschikbaar te stellen, hetgeen uiteraard vergoed moest worden met een bescheiden financiële geste.



Nadat de oude nummers met een typemachinegumpotlood voorzichtig waren verwijderd werden de schildjes op de plaats van het oude nummer geplakt.





Ook al het duw- en trekwerk uit de bekende zakjes werd gemonteerd en de uitlaatdemper op het dak volgens het grote voorbeeld omgekeerd. Hoewel ik vrij zeker wist dat 2311 in haar bruine periode geen zwaailicht heeft gehad besloot ik het toch te monteren. Anders bleef er zo'n lelijk gat op haar voorhoofd over.



Zo ging ze overal mee naartoe, meestal in gezelschap van haar drie grijsgele zusterlocs. Op de stamtafelbijeenkomsten werden ze regelmatig gespot:


^{Stamtafel 25-03-2018 by sniperworks on Flickr, gebruikt met toestemming.}

Ook op de beursbanen van M-Track Groep waren de gezusters altijd een bezienswaardigheid, 2311 trots voorop en haar companen er trouw achteraan. Tientallen kinderen hebben het aantal zelflossers geteld dat ze met z'n vieren trokken. Het was een imposant gezicht. De laatste keer op de beurs in Zutphen begonnen de problemen met 2311. Toen heb ik daardoor het vierspan moeten vervangen door 1206, als achterste te zien op onderstaande foto.



Nu is ze er niet meer, overleden tijdens een correctieve operatie die juist haar leven had moeten verbeteren. Ze zal nooit meer een ertstrein trekken. Haar drie zusters blijven ontredderd achter. Ik zal zonder haar verder moeten. Ze ruste in vrede...


Nu heb ik natuurlijk wel een probleem, want ik kan de tractie niet missen. Ik heb sinds gisteren de beschikking over een andere 2200 van Roco. Die heb ik nog niet gezien, maar het schijnt een tiptop-exemplaar te zijn. Enige probleem is dat het een 2-railer is en dat rijdt zonder wat maatregelen niet zo goed bij de meeste mensen op dit forum, zo ook bij mij. Nu kan ik natuurlijk de overleden 2311 als donor gaan gebruiken, maar ik zit even op een ander scenario. Mijn 2311 maakte deel uit van het kwartet 2200's die samen de ertstrein trokken uit IJmuiden over Hengelo naar Duitsland (jaja ). Die zijn zoals hierboven al te lezen was allen met elkaar verbonden dmv stroomvoerende koppelingen. Het plan is bij de gelijkstromer één zijde van de stroomafname  los te solderen en te verbinden met de ski van een volgende loc via de stroomvoerende koppeling. Ik heb natuurlijk een voorbeeld van welke draden ik dan moet omleiden. Volgens mij zijn motor en decoder hetzelfde. Ook mijn 2311 had een Zimo DCC, dus geen multiprotocol. Ik kan me ook niet voorstellen dat Roco een andere motor voor de 3-railer dan voor de 2-railer zou gebruiken als dat niet strikt noodzakelijk was. Die noodzaak zie ik niet. Dat wordt weer een projectje

Aangezien ik verwacht dat dezelfde problemen zich binnen nu en een paar jaar weer gaan voordoen, gewoon omdat de locjes op leeftijd beginnen te komen, kijk ik ondertussen ook met een schuin oog naar die Piko 2200's. Ik heb zoals wellicht bekend slechte ervaringen met de sounddecoders van die jongens, maar wellicht is de stille variant wèl geschikt. Ik ben dus geïnteresseerd in ervaringen met die decoder. Mocht dus iemand me van info kunnen voorzien...

[1200Blauw]

Inmiddels is de overleden 2311 weer thuis. Ze ligt opgebaard op de eetkamertafel.



Er is rondom schade, maar vooral het cabinegedeelte is er ernstig aan toe. Opvallend is dat ook het draaistel aan de sleperzijde compleet loshangt. Dat is vooral spijtig omdat dit draaistel ten opzichte van de tweerailer flink afwijkt en nu dus zeker niet hergebruikt kan worden. Aan die kant is de kap ook niet onbeschadigd gebleven. Het is duidelijk dat ze alleen nog voor onderdelen gebruikt kan worden. Zowel kap als draaistel met sleper lijken verloren. Helaas zijn ook de zwaailichten aan beide kanten afgebroken op een niet herbruikbare manier.

En dan hebben we natuurlijk de vervanger, oorspronkelijk bedoeld als donor, maar dat kan niet anders dan andersom lijkt me.



Daar is ze. Ze kijkt met enig afgrijzen naar haar overleden soortgenoot. Tiptop is ze niet, maar eerder in vergelijkbare of zelfs iets mindere conditie dan 2311 was. Maar goed, beter gaat het niet worden ben ik bang. De gemonteerde onderdelen uit het bekende onderdelenzakje gaan er gelukkig gemakkelijk af heb ik gemerkt. Dat is vooral fijn omdat ze ehmmm... anders zijn aangebracht dan ik destijds had gedaan

Een verslag van de verdere verbouwing volgt morgen.

[joske3]

dus uiteindelijk besloten de loc weg te brengen naar de vakman. Na een aantal weken geen bericht doordat er een wachtrij was bij de reparatieafdeling en nog wat meer kwam het hoge woord eruit: de kap is gesneuveld bij het openmaken.

Wat heeft deze man eigenlijk uitgespookt? Ik heb ook wel eens pech, er breekt wat af o.i.d. maar dit resultaat!
Ik zou eerder zeggen :de kap is gesneuveld bij het slopen!
Edit:
Naar aanleiding van latere berichten moet ik dit antwoord iets nuanceren:
Bij de kappen van deze loks is iets overeenkomstig aan de hand overeenkomstig de eerste serie C-rails van Märklin. Ze zijn broos geworden en breken bij de geringe buigbelasting.

[1200Blauw]

Ik laat dat voor jouw rekening als je het niet erg vindt. Ik kan niet anders dan afgaan op wat de winkelier zegt. Dat er veel schade is ben ik met je eens.

Inmiddels zijn we een stukje opgeschoten. Ik heb de kap van "de nieuwe" gehaald om eens te kijken hoe het er aan de binnenkant uitzag. Aangezien ik daarvoor een deel van de accessoires toch al moest verwijderen heb ik haar maar direct helemaal gestript van de fantasieversiering.



Tot mijn verrassing trof ik niet de verwachte Zimo-decoder aan, maar een voor mij onbekend exemplaar. Ik denk dat het een Lenz is. Ik realiseerde me later dat de tweerailers destijds ook zonder decoder zijn uitgeleverd. Dit zal dus waarschijnlijk één van die exemplaren zijn. Omdat ik bij voorkeur alle locs technisch gelijk houd betekent dat een verandering in de plannen. Ik ga de decoder uit 2311 over te zetten in de hoop dat het niet die decoder was die in 2311 de problemen gaf. De test later zal het uitwijzen.


^{Nog even de losse onderdeeltjes in beeld.}

Het plan om de zwaailichten van 2311 ook over te zetten naar de vervangende loc wordt wel wat lastig. Zoals gezegd zijn ze niet netjes van 2311 gekomen. Bij de 2275 zijn ze niet bijgeleverd. Bovendien heeft de vorige eigenaar een poging gedaan de gaatjes te dichten en dat is niet helemaal lekker gegaan.



Ik ben er niet tevreden mee hoe dat er nu uitziet, maar eerst maar eens proberen technisch alles op orde te krijgen, dan kijken we daar later wel eens naar.

Aangezien "de nieuwe" geen sleper gaat krijgen, maar gevoed gaat worden via de koppelingen door de andere locs leek het mij een goed idee haar niet vooraan in het kwartet te laten rijden, maar ergens in het midden. Op die manier krijgt ze prik van twee kanten en dat zal de betrouwbaarheid alleen maar ten goede komen. 2311 had aan de voorzijde de Digikeijs-set en het volledige hang- en trekwerk. Bovendien was aan die kant de NEM-schacht verwijderd. Haar vervangster gaat in het midden meerijden, waardoor één van de gezusters de koppositie moet gaan overnemen. Aangezien 2224 en 2225 beiden van A-sein zijn voorzien en het Digikeijs-setje omgekeerd L toont, komt daarvoor alleen 2305 in aanmerking. Dat is altijd de laatste in de rij geweest. Deze exercitie heeft dus gevolgen voor drie locs:

- 2275 krijgt de nummerschildjes van 2311, moet elektrisch worden aangepast voor 3-railbedrijf (maar dan zonder sleper natuurlijk) en wordt aan beide zijden voorzien van stroomvoerende koppelingen. De decoder uit 2311 wordt overgeplaatst naar deze loc.
- 2224 gaat verhuizen naar de laatste positie. Zij moet één van de stroomvoerende koppelingen, die aan cabinezijde, afstaan aan 2275. Dat is de kant waar straks de trein aan hangt en die willen we natuurlijk niet onder stroom. Aangezien ik dan toch bezig ben vervang ik meteen overblijvende lelijke blauwe draad door een mooie dunne zwarte.
- 2305 wordt het nieuwe boegbeeld. Zij is al aan één zijde van stroomvoerende koppelingen voorzien. Het Digikeijs-verlichtingssetje uit 2311 wordt bij haar ingebouwd, eenzijdig, net als destijds bij 2311.

Het aanpakken van de techniek heeft zoals gezegd prioriteit. Dat betekent dus omzetten van de bedrading van tweerail- naar drierailconfiguratie. Zoals elders al door deskundigen gesuggereerd is het een goed idee de bedrading van de ene zijde van de wielen bij te prikken bij de andere. Op die manier wordt de loc geschikt voor massadetectie en heeft een betere stroomopname. Zo gezegd, zo gedaan. Bovendien blijkt dit ook de oplossing te zijn die Roco zelf heeft toegepast, zo zag ik bij de 2311. Natuurlijk is ook de stroomvoerende koppeling huifzijde overgezet en met een draadje aan de positie op de printplaat gesoldeerd waar voorheen de "tweeraildraad" zat. In tweede instantie volgt ook cabinezijde natuurlijk, met de koppeling van 2224.



De decoder uit 2311 wordt ingeprikt in de daarvoor bedoelde socket en een bescheiden proefritje gemaakt, gekoppeld aan 2305. Dat ging prima.

De nummerschildjes van wijlen 2311 moeten worden veiliggesteld. De waren ooit aangebracht met Micro Kristal Klear. De kap, of wat daarvan over was, heeft een nachtje liggen weken in een waterbadje met een drupje Dreft (genoeg voor de hele vaat  ). Daarna kwamen ze er met lichte overredingskracht keurig netjes af.



Natuurlijk moest 2275 eerst van haar identiteit ontdaan worden. Dat gebeurde met het typmachinepotlood.



Bij het sluiten van de kap stuitte ik nog op een onvolkomenheid. De kap huifzijde wijkt namelijk naar binnen. Dat heeft twee gevolgen. De belangrijkste is natuurlijk dat de kap daardoor moeizaam sluit, maar optisch heeft het ook consequenties: de seinen liggen een heel stuk naar binnen doordat de lichtgeleider naar binnen wordt gedrukt. Besloten werd de verlichting te verwijderen en van de lichtgeleiders alleen de glaasjes te gebruiken. Op die manier konden ze precies worden gepositioneerd. Eventueel kan dat ooit ongedaan worden gemaakt, omdat er een reserve lichtgeleider is in het wrak van de 2311.



Wellicht ga ik de cabinezijde ook op die manier aanpassen, want dat zint me ook niet echt. Aan die kant moet wel meer gebeuren, want ook de plek van het zwaailicht vind ik niet fraai. De schildjes van 2311 werden aangebracht, waarmee 2275 een nieuwe identiteit kreeg. Het resultaat tot dusver:



Zo leven de identiteit en de geest van 2311 voort...

Wordt vervolgd.

[ronaldk]

Ik weet dat er een batch roco's 2200 zijn geweest die dit euvel hadden. Er zijn op de diverse fora wel berichten over geweest dat de kappen knappen bij het openhalen. Het blijft vervelend.

Groet Ronald.

[1200Blauw]

Dat was me bekend Ronald. Destijds was ik ook al op de fora actief, dus ik heb het meegekregen. Ik betracht voor het openen van de kap altijd de nodige voorzichtigheid, zo ook weer tijdens deze laatste exercitie.

[1200Blauw]

Ik heb gisteravond geschetst hoe ik de Stad en de Industrie zou kunnen invullen, kortom datgene wat hieronder boven de rails op de witte ondergrond moet komen.



Het is tegelijk ook een mooie manier om te kunnen inschatten hoeveel gebouwen er nog moeten worden aangeschaft en van welk type. Definitief is het nog niet, maar het geeft een indruk.

Er was natuurlijk wat vooronderzoek nodig. Om te beginnen moest ik weten hoe breed wegen zijn in Nederland. Daarvoor heb ik de Wegenwiki ontdekt. Ook voor de afmetingen van een trottoir kun je er prima terecht.

Type weg	rijstrook 1:1 (m)	rijstrook 1:87 (cm)
Erftoegangsweg	2,50-4,50	2,9-5,2
Gebiedsontsluitingsweg	2,75-3,10	3,2-3,6
Stroomweg	3,00-3,25	3,5-3,7
Autosnelweg	3,25-3,50	3,7-4,0

Natuurlijk waren er vooraf een aantal requirements:
1. De lelijke (R1-/R5-)bochten moeten netjes worden weggewerkt;
2. Er moet worden gesuggereerd dat de spoorlijn rechtdoor gaat, het Centraal station van de Stad in;
3. De pendeltrein moet onzichtbaar kunnen stoppen;
4. Het gedeelte boven de schaduwstations moet afneembaar gemaakt worden in tegels van 50x50cm; boven de bochten mag vast;
5. Boven de bochten is de stad ca. 5cm hoger dan boven de schaduwstations;
6. Oudere gebouwen in 1:100 staan per definitie achteraan en gebouwen in 1:87 vooraan om zo bij te dragen aan de dieptewerking;
7. Gebouwen met uitstraling (goederenloods, V&D, De Wereld, tankstation Dudok) moeten goed in het zicht van de toeschouwer worden geplaatst;
8. Begroeiing zorgt naast voor verdere aankleding ook voor camouflage van al te plotselinge overgangen.

Met de requirements 4. en 5. heb ik even wat minder rekening gehouden. Door een klein beetje te schuiven verwacht ik de tegels wel op een pragmatische manier te kunnen passen. Ik heb ook nog niet alle gebouwen, dus moet er sowieso nog wel eens geschoven worden verwacht ik.

De vaste afdekking die ik gepland heb boven de bochten links wordt gemaakt van MDF of keukenaftimmering, waar maar het meeste van beschikbaar zal blijken te zijn. De rest van de afdekking, boven de schaduwstations, wordt gemaakt van honingraatkarton.


^{weststrate.nl}

Het is heel licht en toch behoorlijk sterk. Ik heb een stuk van 1m² kunnen bemachtigen dat iemand over had. Het lijkt me prima geschikt, zolang er niet teveel moet worden gesopt met water. Het stadspark zal dus wel goed komen met zijn kortgemaaide gras, maar een wat wilder weiland niet. Buiten de bebouwde kom ga ik dus naar een andere oplossing op zoek. Dat zijn ook geen grote oppervlakken meer, dus kan een afneembaar stuk multiplex ook prima bijvoorbeeld.



Allereerst is het belangrijk te weten dat de kijker in principe altijd vanaf rechtsonder dit gedeelte van de baan zal zien.

En dan het plan inhoudelijk.
De allee die prominent meerbaans van boven naar beneden van gording naar gording (aangegeven door de stippellijnen boven en onder) loopt is geïnspireerd door de Pathmos-/Getfert-/Varviksingel in Enschede, zoals ze in Twente wel meer werden aangelegd in de Tuindorpen in de jaren '20/'30 van de vorige eeuw. De scheiding tussen de vaste afdekking van de bochten en de tegels gaat worden gecamoufleerd door deze allee. De overgang gaat lopen precies achter de bomen in de middenberm. Aan de allee horen dus Amsterdamseschool-woningen. Ik vond de bekende Kibri "twee-onder-een-kap"-woningen daar wel aan voldoen, misschien nèt iets te chique om door te gaan voor arbeiderswoningen. Desondanks heb ik toch een heel wijkje gepland linksonder, met tegen de wand de watertoren van Tilly die er al stond toen de woningen gebouwd werden. De brug over de sporen kwam tot eind vorige eeuw ook in de voorbeeldsingel in Enschede voor, namelijk over het oude Zuiderspoor (de baan waar ik naar link ga ik nooit evenaren trouwens, maar wel een bijzonder fraai voorbeeld). Bij mij dient de brug vooral voor het camoufleren van de bochten (requirement 1.).
Daartoe dienen ook de beide Faller-gebouwen (B-926 en -927) die links gepland staan. B-926 is het warenhuis van Faller en B-927 een flat met winkels eronder. De eerste is toen ik klein was door mijn vader gebouwd; de tweede is hij nooit aan toe gekomen dus die zal ik zelf moeten doen. Aan de andere kant van de allee is nog ruimte voor een hoog gebouw dat verder moet bijdragen aan de camouflage. Hier heeft 1:87 mijn voorkeur.
Aan de overzijde van het spoor moet de stopplaats van de pendeltrein worden gecamoufleerd. Alle sporen lopen vanaf de start van de gording naar beneden richting schaduwstation, dus ook het pendelspoor. Langs de gording moet een bakstenen muur komen. De gording belemmert een mooi glooiende helling. Die zet ik aan de andere zijde van de brug voort, maar dan een paar centimeter naar voren zodat de pendeltrein erachter kan verdwijnen. Erbovenop komt begroeiing en een seinhuis dat wisselstraten verderop moet suggereren.
Centraal in dit deel van de stad is het huis van de burgemeester, villa Zonheuvel van Tilly. Daaromheen wordt een fraaie tuin aangelegd, waarschijnlijk door een fraai gietijzeren hek omzoomd. Aan de allee staat ook nog een vrijstaande jaren '30 woning van Tilly. Volgen we de "gebiedsontsluitingsweg" ;D naar rechts dan komen er aan de linkerkant van de weg een aantal nader te identificeren winkelpanden en rechts de reeds eerder in dit draadje besproken Holland Scale woningen en er direct naast Hotel De Wereld tegenover de V&D. Bij de V&D komt voldoende parkeerruimte, want ook hier zijn 10 jaar geleden een aantal oude gebouwen afgebroken om plaats te maken voor het heilige blik. Naast de parkeerplaats komt het tankstation van Dudok.
Rechts op deze impressie vinden we de goederenloods van Tilly. Die wordt ooit bevoorraad door een NS 500. Ernaast komen een paar eenvoudige  opstelsporen, zodat er bescheiden kan worden gerangeerd. Ook wordt er een E-loc geparkeerd, volgens het verhaal om een internationale trein te kunnen overnemen van de Duitse collega (telkens een fikse wandeling voor de meester, dat wel), maar in de praktijk om even een defecte loc te kunnen parkeren of wat langer van een pronkstuk te kunnen genieten. Daar moet dus nog een stukje draad boven komen.

Qua stedebouw rammelt het wel een beetje, vooral als je kijkt naar de bouwperiodes van de gebouwen, maar ook als je kijkt naar de functionaliteit. De V&D zou nooit zo dicht bij een goederenoverslag een winkel hebben geopend, zelfs niet in de jaren '70. Zo zijn er wel meer dingen die me nog niet zinnen, dus ik blijf nog wel even schuiven denk ik. Suggesties welkom!

[1200Blauw]

Bij de buren was er wat onduidelijkheid over hoe die bebouwing nu precies geplaatst wordt op de baan, daarom ook hier een aanvulling.

De geschetste bebouwing komt boven het gedeelte met de witte ondergrond moest komen. Alleen de rails op de kurk blijft uiteindelijk in zicht voor de toeschouwer. De schets moet een kwartslag worden gedraaid om over de foto te passen. De brug komt dan boven de overgang van kurk naar foam, rechtsboven in de foto. Eigenlijk stond het al wel in de bovenstaande tekst (eerste zin), maar goed te weten dat dat niet duidelijk genoeg was.

[1200Blauw]

We hebben een lang weekend, dus er is weer tijd voor wat activiteit.

Allereerst heb ik een poging gedaan de tandem Roco 2200's wat te verfraaien. De vers verbouwde 2311 heb ik geprobeerd van het litteken op haar voorhoofd te ontdoen door voorzichtig masseren met een polijstpapiertje. Dat is niet helemaal gelukt, maar beter vind ik het nu wel. 2305 kreeg ook wat duw- en trekwerk aangemeten.



Terwijl ik het verlies van mijn oude 2311 aan het verwerken was heb ik voorzichtig rondgekeken naar vervanging. Daarbij stootte ik op een niet al te dure 2210 van Piko die ik uit voorzorg maar alvast heb aangeschaft. Hierbij een plaatje van deze "schoonheid". Ik zet het tussen aanhalingstekens, want èchte schoonheid zit natuurlijk van binnen... Ik had geleerd van eerdere ervaringen met Piko-sound, dus is deze geluidarm. Ik zeg niet geluidloos, want ze is nogal een herrieschopster. De Roco's maken beduidend minder herrie onder het rijden. Ze heeft voor het eerst de wielen mogen strekken op de hoofdbaan en dan is het geluid met name bij hogere snelheden niet van de lucht duidelijk aanwezig. Ook omschakelen op een analoge baan vindt ze moeilijk. Na enig aandringen lukt het wel, maar dit werkt niet fijn. Het blijft jammer dat Piko het pad van eigen decoders is opgegaan, want feilloos zijn ze bepaald niet...

[Erik Baas]

Zou je die zwarte rouwranden rond je foto's niet liever weglaten? Het gaat ten koste van de resolutie, en ik vind het erg lelijk.

[1200Blauw]

Ik was ondertussen begonnen aan de bouw van de watertoren van Roosendaal die Tilly Models heeft uitgebracht. Dat is dus een resin-model en daar had ik al wat problemen mee gehad een poosje terug. Gelukkig hoefde ik bij deze geen wanden recht te maken, want alles is achthoekig. Eigenlijk is het vooral stapelen van blokken en wegzagen en slijpen / vijlen van overbodige brokken hars.
Daarna heb ik de afzonderlijke hoofddelen gespoten met witte Humbrol-enamelverf uit een spuitbus en vervolgens de bakstenen delen met een kwastje uit een potje met Humbrol 37 (baksteenkleur, moet goed zijn) ingevuld. Daarna geprobeerd het baksteendeel wat te verweren zoals ik dat tot nu toe had gedaan: met zwaar verdunde lichtgrijze verf. Dat ging niet helemaal lekker, omdat de verf niet netjes in de voegen bleef zitten. Na een halve omgang zag ik het niet meer en ben voorzichtig overgestapt op de zilverpoetsmethode die ik ergens gelezen had, deels over het eerder behandelde en deels over het onbehandelde. Dat zag er als volgt uit:



Toen na poetsen het resultaat naar wens leek heb ik de hele toren met zilverpoets ingesmeerd.



Dat leek goed te gaan, totdat ik door kreeg dat die zilverpoets daarna ook nog gefixeerd moet worden omdat het er anders bij aanraking alweer af ligt. Dat heb ik gedaan door er blanke lak op te spuiten uit een spuitbus, maar daarmee verdween ook weer een deel van het effect. Ik had misschien weer opnieuw kunnen beginnen, maar ik heb besloten de toren af te bouwen en later beter naar het verweren te kijken, aan de hand van foto's die er voldoende te vinden zijn op het www.
Daarom de ramen gemonteerd. Dat is even oppassen: de ramen in het onderste deel worden van buitenaf gemonteerd, maar de ramen van het deel erboven van binnenuit. Het is dus belangrijk eerst de ramen te monteren en dan pas de onderdelen aan elkaar te lijmen. Volgens het voorbeeld op de doos moeten de ramen van het middendeel een witte sponning krijgen, maar op de foto's zijn ze niet zo dominant aanwezig. Ik heb daarom besloten de ramen allemaal van een zwarte sponning te voorzien, aan te brengen met een watervaste fijnschrijver.



Ook de dakkapellen werden van het nodige glaswerk voorzien en geplaatst op het dak. Op het voorbeeld en de foto's van de werkelijkheid zijn die dakkapellen wit, maar dan werd het allemaal wel erg wit, dus ik heb ze dezelfde kleur als de kozijnen beneden gegeven. Daarna werden de delen op elkaar gestapeld en verlijmd. Dat geeft het (voorlopige) eindresultaat op de tweede foto hieronder:



Ik denk er nog over na om de bliksemafleider op het dak een koperkleur te geven en een draad langs de toren naar beneden te laten lopen, maar dat doe ik pas nadat ik moed heb verzameld om het verweren verder op te pakken.

Zou je die zwarte rouwranden rond je foto's niet liever weglaten? Het gaat ten koste van de resolutie, en ik vind het erg lelijk.

Waar je die wijsheid vandaan haalt snap ik niet helemaal? Misschien heb je dat gelezen in mijn commentaar bij de buren, waar een limiet is gesteld aan de breedte van de foto's. Hier gaat die vlieger natuurlijk niet op: het kader komt er gewoon gratis bij zonder dat er een rand van de foto gesnoept wordt. Ik vind het mooi, omdat de foto's daardoor beter uit de achtergrond los komen. Kwestie van smaak

[Wijbe]

De enige tip die ik je kan geven bij de Piko 2200:
Zorg ervoor dat er een andere decoder inkomt dan die van Piko

[1200Blauw]

Ik begrijp inmiddels heel goed wat je bedoelt Wijbe, maar voorlopig ergert het me nog niet voldoende om er een paar tientjes aan te spenderen.

"Het volk" had intussen nog een paar plaatjes tegoed van het aansluiten van de bezetmelders onder de schaduwstations B en C, dus de camera geleegd.
Eerst maar eens de ECoS Terminal aan de ECoS Centrale aangesloten. Daarna  een drietal bezetmelders gemonteerd en die aan de ECoS Terminal aangesloten. Vervolgens er een paar blokken op aangesloten en daarna testen of alles werkt.



Alle lampjes branden (mòòi hè ;D) en ook de bezetmelding van de blokken worden perfect zichtbaar in iTrain. De montage van de Terminal ga ik tzt nog verbeteren.

Inmiddels heb ik met zoonlief de bouw van zijn 1:72 P-47 Thunderbolt opgepakt. Hij durfde niet verder, waarschijnlijk omdat hij voor zichzelf te hoge doelen had gesteld. Dat is een bekend probleem in de familie ;D
Ik zal binnenkort daarvan eens wat plaatjes laten zien in het andere draadje.

[mphoi]

Als vangrail gebruik ik witte hoeklijn van 35x35 mm.