Dank voor alle leuke reacties. De bedoeling is natuurlijk met meerdere treinen tegelijk te rijden en ook bij voorkeur geautomatiseerd.
Met diverse treinstellen en wagoncombinaties gereden. De ICN bleek vooral in de R1 binnenbocht flink "buiten de oevers te treden". Enkele tunnelportalen nog wat ruimer moeten maken daarvoor. En ook bijzonder vind ik dat rechtsom (van Noord naar Zuid) rijden probleemloos ging en dat linksom (van Zuid naar Noord) zich dan toch problemen voordeden. Uitstekende wagons die dan wel blijven haken op een te krappe tunnelbuis of tunnelportaal en op de heenreis er vermoedelijk wel langs schampten maar wel bleven rijden. Of op de heenreis niet ontsporen en op de terugweg wel. Het was nog een best klusje met correcties aan een stuk of zes tunnelportalen.
Natuurlijk ook te maken gehad met ontsporingen. Zo zelfs dat je af en toe denkt dat het nooit gaat lukken en dit plan toch gewoon te ambitieus was. Maar volhouden is de kunst. En met goed kijken blijken sommige loopvlakken dan toch niet helemaal glad. Bij de aansluiting van sommige MDF platen blijkbaar iets te slordig geweest met een klein hoogteverschil tot gevolg. De rails knikt dat een klein beetje, amper zichtbaar voor het blote oog maar met een rij wagons zie je dat de daken op een bepaald punt niet die horizontale rechte lijn houden en er dus iets aan de hand moet zijn. De platen beter bevestigen en soms de rails wat uitvullen met kurk om het op te lossen. Op sommige plekken zweefde de rails een beetje en die zakt dan in als er een trein overheen komt. Mogelijk ook een oorzaak voor ontsporingen. Ik heb de rails op diverse plaatsen met een drup houtlijm vastgezet zodat die echt verankerd ligt.
Op diverse plaatsen nog flink poetsen met railgum en reinigingsolie zodat de stroomvoorziening echt goed is. Ik heb ook de sleepcontacten nu met een verbindingsdraadje gesoldeerd. Ergens gelezen dat dit ook zorgt voor beter contact. In elk geval rijdt alles nu netjes. Af en toe nog wel een loc die niet wil vertrekken. Vermoedelijk heeft dat te maken met een vuile motor.
Met het ballasten had ik verdunde houtlijm tussen de steentjes laten lopen. Daarmee komt de ballast mooi vast te zitten en de rails ook. Muurvast! Echter is de onderliggende kurk ook verzadigd met houtlijm. Het isolatie-effect is dan compleet verdwenen en de treinen rijden met veel herrie over het ballaststuk. Dat moet ik dus anders aanpakken.
Met het rijden ook ontdekt dat de wissels en kruisingen niet naar mijn zin liggen. Ik heb een kruising bij het centrale station geruild met een kruiswissel die ik elders in de baan had zitten en daar een minder belangrijke functie had. En verder weigeren een aantal wissels. Die hebben nog de oude aandrijving. Ik vrees dat ik nieuwe moet kopen. Daar baal ik eigenlijk wel van want die aandrijvingen vind ik behoorlijk prijzig en ze zijn pas anderhalf jaar oud.
Ter voorbereiding op het automatisch rijden moeten alle terugmeldcontacten in orde zijn. Er zitten er honderd in de baan. Op een plaats had ik de melders omgedraaid, dat was eenvoudig op te lossen. Eén draad hing losgetrokken van de rails op een plaats waar de rails al muurvast in de ballast ligt. Gelukkig kon ik twee railsjes verderop een nieuwe aansluiting maken want het gaat hier om een baanvakbeveiliging op de doorgaande route en niet om een stationsspoor waar de positie van de melder veel belangrijker is. Nu maar weer baanvak voor baanvak aflopen met een loc om te kijken of het allemaal klopt. Van noord naar zuid en terug en zowel het linkerspoor als het rechterspoor. Dat is in totaal toch 350 meter rijden
Om te terugmelders te controleren heb ik mijn laptop aan de Ecos verbonden met een 10 meter lange crosscable. Met de laptop kan ik nu makkelijk overal naar toe en op de "plaats delict" checken of het goed zit. In de browser wordt het scherm van de Ecos met de S88's getoond. Werkt handig! Ook om vervolgens met koploper ter plaatse de spanning er weer op te zetten een opnieuw het stukje te rijden met de loc.
De panto's zijn nog naar beneden. Per abuis schoot er eentje omhoog en haakte ergens achter. De panto kapot dacht ik maar gelukkig kon ik die weer in elkaar zetten. De bedoeling is om de panto's met een draadje vast te zetten zodat ze net niet tegen de bovenleiding zitten. Een beetje met het oog op mogelijke storingen maar ook omdat ik dan niet overal hele degelijke pantovangers hoef te maken. Eerst nog checken of er overal voldoende ruimte is in de tunnels. Op sommige plaatsen is de doorgang maar 8 centimeter hoog omdat ik het andere spoor anders te steil moest laten stijgen. Op die punten dus voorzieningen treffen. Met een testwagentje nu de hele baan langs om er zeker van te zijn dat er geen obstakels zijn.
Tot de volgende update!