Ik reed met M-rail. Op een dag vond ik deze
site. Tussen 1996 en 2000 bouwde deze M*rijder een baan van 3 verdiepingen. Aanvankelijk met metaalrails voor het niet-zichtbare deel, en k-rails voor het zichtbare deel (dec 1996).
Al in april 1997 veranderde hij van mening: metaal rails gaf relatief veel ontsporingen en maakte toch ook wel veel herrie. Vooral de metalen boogwissels gaven ontsporingen. Als je de
strijkregels (Radlenker) van de wissels en kruisingen bijboog hielp dat niets om de ontsporingen te verminderen.
Hij werkte met reedcontacten en magneten in plaats van schakelrails, maar de metalen wisseltongen van de metalen wissels werden na verloop van tijd magnetisch en schakelden daardoor onbetrouwbaar. Dus hij begon opnieuw, nu met k-rails, verlegd in Merkur ballastbed op de zichtbare delen. Daarbij had hij een voorliefde voor slanke wissels en kruisingen, net als ik.
Na zijn argumenten te hebben laten bezinken, zette ik mijn plannen voor een metaal-rail schauwstation opzij, en ik begon met k-rail, net als hij. Daarbij speelde mee dat mijn treinleverancier een C-rails simpel ovalen baantje had in de etalage dat meer herrie produceerde dan mijn oude M-baan met alle locs in actie bij elkaar. Alleen een metalen boogbrug produceert meer herrie.
Helaas, aan k-rails zitten mankementen, en hij vond ze gaandeweg bijna allemaal. Wissels die niet goed zijn, kruisingen en kruiswissels die je moet polariseren om er doorheen te kunnen rijden met 2-assige locs, enz. enz, en hij bedocumenteerde dat goed op zijn website. Hij overleed helaas te jong, en een vriend onderhoudt nu zijn site, opdat we er nog veel van kunnen leren.
Had hij ook C-rails goed kunnen testen dan had hij soortgelijke bezwaren aangetroffen bij slanke c-wissels, zaken die hier op het forum zijn terug te vinden.
Aan zijn bezwaren t.a.v. metaal-rails kun je nog wel wat aanmerkingen maken. Treinen op boogwissels ontsporen vooral als de wagons te lang zijn, of als de railcontactlipjes iets teveel zijn uitgebogen. of als de wissel niet vlak ligt. Treinen op wissels ontsporen vooral door te hoge rijsnelheden op het afbuigend spoor. Als hij beter had gezocht, had hij betere oplossingen kunnen vinden voor de problemen met metaal-rails. Maar k-rail was toen nog betrekkelijk nieuw (10 jaar oud), en dus aantrekkelijk.
En inderdaad, magneten gebruiken onder je trein, is met metaal-rail niet aan te bevelen, opzij, of bovenop, kan wel.
De grote voordelen van M- en C-rails: het instapnivo is laag, de legsnelheid hoog, en de aansluitingen zijn simpel. Dat kun je van k-rail niet zeggen.
Wat ik geleerd heb van die website is dat je gelegde rails altijd moet testen op betrouwbaarheid, ongeacht het railtype, en dat je moet uittesten welke verbeteringen nodig zijn om die betrouwbaarheid te verhogen voordat je daarboven een volgend nivo opbouwt.
Blijf gewoon lekker met metaal-rails rijden, maar test alles door voor je verder bouwt.
Gebruik altijd 4 mm kurk, ongeacht de rails die je erop legt, gebruik kurk-op-de-rol in plaats van voorgesneden kurken stroken, en snijdt de railbeddingen niet uit in het kurk, want voor je het weet, wil je een extra schaduwspoor (of meer). Liever tafelbreed gelegd dan alleen daar waar je het nu nodig denkt te hebben (zuinigheid heeft een prijs: latere aanpassingen zijn duur en moeizaam).
Digitaal-rijden op metaal-rail kan, al werkt het proces wat anders dan bij k- of c-rails, en het allergoedkoopst is 2-rail flexrails (code 100 of code 83) kopen en die voorzien van een middenrail (vanaf circa 2-3 euro per strekkende 90 cm rails).
Kijk uit bij het gebruik van 3-weg wissels. Bij metaal-rails zijn ze okee, maar bij k- en c-rails zijn er problemen mee.