Hans, ik heet danwel geen Peter, maar ik gebruik het ook door elkaar heen. Gaat vrijwel probleemloos. Waaraan je kan merken dat de CS3 een moderne centrale is, moderner dan bijvoorbeeld de intellibox, is het feit dat deze een scheiding heeft tussen Motorola en DCC adressen. Dat heet, bijvoorbeeld adres 25 kan je 2x gebruiken: 1x op DCC en 1x op Motorola. Dat is iets om rekening mee te houden, anders gaat je lok met multiprotokol decoder aan de wandel op het moment dat je een lok met zuivere Motorola decoder aan stuurt (been there, done that). Met een Intellibox heb je daar geen last van, die stuurt ieder adres maar 1x uit.
Ik heb de persoonlijke voorkeur voor DCC: Je hebt meer dan 4 functies op 1 adres, 28/128 rijstappen en meer dan 255 lokadressen/320 accessoireadressen. Wanneer je dat nou nodig hebt? Bijvoorbeeld als je, zoals ik, met anderen samen gaat opbouwen. Ik heb een bereik van 200 adressen voor mijzelf. Daarin kan ik dus groepen maken: Scherpe wissels bij de scherpe wissels, slanke wissels bij de slanke wissels, boogwissels bij de boogwissels, ontkoppelrails als een bundeltje.
Een voordeel aan het DCC protocol bij accessoires is, dat DCC in de basis zelf uitschakelt. Er wordt wel een uitschakelsignaal verstuurd, maar je programmeert ook een tijd in waarbinnen hij uitschakelt. Mijn afschakelrails bijvoorbeeld, waarmee ik een sectie stroomloos stellen kan, luisteren niet naar het uitschakelsignaal, maar enkel naar de interne timer en schakelen na 60-90 seconde zelf de stroom weer uit via het relais.
Motorola heeft in de basis altijd een afschakelsignaal nodig, alhoewel nieuwere decoders ook gewoon zelf een timer kunnen hebben, en kan dus bij verlies van een deel van de package een wisselaandrijving blijven bekrachtigen waardoor je wisselspoel doorbrandt.
Groet,
Laurent