Een rangeerlocomotief van de SBB: De Ee 3/3 IV



Deze loc is al eens eerder op het forum aan bod geweest: klik voor het werk van Nick . In zijn verhaal gaat het vooral over de onderkant van deze machine want hij moest van een tweerailer een drierailer bouwen. Mijn exemplaar is al af-fabriek een 3 railer (catalogusnummer 1081). Ik heb er de locpilot V4.0 ingebouwd en de boel een beetje opgeschilderd. Dat heeft Nick nog niet laten zien, dus zie deze bijdrage als een aanvulling!

Dit is een site met informatie over het voorbeeld: klik! Je leest daar ondermeer dat deze Ee 3/3 niet zo veel gemeen heeft met de andere (eerdere) versies.

Foto's van het uitgevoerde werk:

De weergave van de elektrische installatie op het dak is nogal plastic:


In mijn verzameling zitten (bijna) alleen elektrische locomotieven en bij meerdere daarvan is de weergave van de isolatoren en leidingen op het dak niet fantastisch. De heren van Märklin kunnen er wat dat betreft ook wat van. Plastic groen en rood knalt je tegemoet.

Bij het grootbedrijf zie je meestal alleen maar 'zwarte rommel' als je naar het dak van een oude electrische loc kijkt. Dat komt natuurlijk door het vuil, maar ook omdat je bijna altijd tegenlicht hebt als je vanaf de grond omhoog kijkt. Bij de modellen ' steekt' het dus extra dat je die al snel vooral van boven bekijkt. En dan zie je al die lollykleurtjes...

Daarom heb ik er wat donkerder kleuren verf op gesmeerd. Geen idee of dit dan exact conform grootbedrijf is, maar ik vind het er een stuk overtuigender uit zien.



Dan de binnenkant:

stap 1: Lok open gemaakt, decoder klaar gelegd en boekjes gelezen (!)



Hier zit de locpilot op de plaats waar eerst de electronische rijrichtingschakelaar was gemonteerd. Hij past er net schuin in. Stukkie schilderstape om de boel vast te zetten.



Nog een keer uit een andere hoek:



Links van de decoder zie je een stukje karton zitten. Dat zorgt voor scheiding tussen de lampjes. Die zitten daar midden in het huis ieder in een messing buisje gemonteerd. De buisjes zijn echter net aan de korte kant en daardoor pakt ook de lichtleider die donker moet blijven toch wat licht op. Met het kartonnetje ertussen is dat dus verholpen.

Aan het motortje heb ik niets hoeven veranderen. Wel bleken de contactstrips die er boven overheen lopen, kortsluiting te kunnen maken met het huis van de motor. Ook hier brengt de schilderstape uitkomst. Uitvoerig test rijden zonder kap heeft in dit geval zijn nut zeker bewezen!



Nog een detail: de hoogspanningssymbolen even met een heel klein stipje gele verf aangezet voor een dramatisch effect 



Een overzicht van de drie bewerkte onderdelen:



En dan nog eens het statieportret. Pas nu ik deze foto gebruik zie ik dat de grijpstangen naast de deur nog niet zijn terug gezet. Inmiddels is dat voor elkaar.



De rijeigenschappen zijn prima nu. Prachtig langzaam en het gaat ook goed over de wissels.

Jammer dat er maar twee lantaarns aan iedere kant verlicht zijn. Gemiste kans, want met de dunne glasvezelkabel (zie de foto's van Nick) had ook de bovenste lantaarn gemakkelijk bereikt kunnen worden.

Tot slot een vraag: wie weet in welk jaar (jaren) deze loc is geproduceerd? En heb je wellicht een vermelding uit een catalogus van destijds? Dat vind ik leuk als achtergrondinformatie.

groeten,

Jeroen