Mijn meest geliefde loc is de v200, dit was de eerste loc waardoor ik in aanraking kwam met de modeltreinen, ik was 3 jaar of misschien 4, in het begin van de jaren 60 had mijn vader deze loc als bouwpakket gekocht. Deze loc rijdt nu op mijn baan, bijna 50 jaar na dato. Hoeveel km s deze loc inmiddels gereden heeft durf ik niet eens te schatten, moet 1000-en zijn geweest. De uitloop na stroomonderbreking (seinen) is fenomenaal, minmaal 5 raillengtes. Daarnaast heb ik nog een v60 met telex, zelfde ouderdom. En wat betreft die v60 ik vind de detailering van die oude beter dan de nieuwere. Overigens rijden die oude locs nog analoog, ik vind het heiligschennis om ze om te bouwen. Als ik ouderwets analoog wil rijden hoef ik maar een schakelaar om te zetten om van digi naar ana te gaan.
Tot voor kort was mijn meest gehate loc, of liever gezegd treinstel, het Tee Ram, dat wilde maar niet goed rijden. Onder het mom van het kan altijd de virtrine in heb ik het gesloopt, gereinigd, etc. en zie het rijdt als een zonnnetje. Geen idee wat de oorzaak was, maar vanaf begin deed het ding het slecht maar nu goed. Overigens ook een treinstel uit de jaren 60-70. Nu rijdt ie samen met de hondenkop en de 1200. Ze vormen een leuk stel.