Dag 7: Zaterdag 5 november 2011De laatste kluszaterdag! Er moest nu echt even aan getrokken worden en er is dan ook veel gedaan deze dag
Jaa! Eindelijk zijn de roosters gearriveerd, slechts een week voor de Grote Dag
Ze zien er prachtig uit maar we zouden er deze dag niet aan toekomen om ze te plaatsen. Er werd besloten om ze te plaatsen na het aanbrengen van de tweede verflaag, om het schilderen rondom de roosters te vergemakkelijken (lees: ter voorkoming van druipers in de verf...). De dinsdag zouden ze erop gaan, met hulp van vrijwilligers die een extra dagje in gingen lassen.
Doordeweeks is de bies helemaal opnieuw geschilderd. De gele verf was ondertussen droog en kon afgeplakt worden voor het aanbrengen van het bruin.
De door ACTS verwijderde opstapjes onder de kopdeuren (die nog in de neuzen bleken te liggen) zijn geschilderd en opnieuw gemonteerd. Al moeten ze nog wel even afgestoft worden
Tijdens het opnieuw schilderen van de bies zijn de vorige week bruin geschilderde cabinedeuren in de loc gemonteerd geweest om er zeker van te zijn dat de bies op exect de juiste hoogte erop zou komen. Daarna zijn ze er weer uit gehaald omdat de raampjes er nog in moesten.
Een klusje wat we een beetje voor ons uit geschoven hadden, was het met perslucht schoonspuiten van de filters die aan de binnenkant van de loc achter de zijwandroosters horen. Ook dit is deze dag ter hand genomen - buiten, welteverstaan
Er waren vier prachtige raamlijsten gemaakt om de ruiten vast te houden die in de cabinedeuren gingen komen. Die moesten nog wel gemonteerd worden, waarbij overigens zou blijken dat niet alle cabinedeuren gelijk zijn...
Het schuurwerk was nog niet klaar en dat moest natuurlijk af voordat er iets geschilderd kan worden.
Ondertussen werden de (vele) gaten geboord voor de "klinknagelstrips" die bij de kopdeuren aangebracht gingen worden.
Dit is De Verbijfswagen. Een gezellig honk waar we terecht konden voor een bakkie koffie of iets uit "de vetbak"
Het plan was om tegelijkertijd met het schilderen van de buitenzijde, ook de cabines aan te pakken. Zolang er nog aan de loc geschuurd werd, was er gelegenheid om de cabines klaar te maken voor het schilderwerk. Ik ben toen aan de gang gegaan met deze mega-stofzuiger (een echte tweemotorige Nilfisk, op krachtstroom!) al het rode schuurstof en het laatste beetje bluspoeder in de cabines op te zuigen. Daarbij gingen ook de nodige stukken roest en verf mee, dus het was goed dat er een potige stofzuiger was. Een gewone had het waarschijnlijk niet overleefd
Terwijl ik met de monsterzuiger bezig was werd er een aanval gepleegd op het vuil op de frontruiten, met een boormachine met een speciale polijstschijf. Het ging niet makkelijk maar uiteindelijk konden we weer naar buiten kijken!
Enige tijd en het nodige flotswerk later was het rood op de cabinewand van cabine 2 als eerste vervangen door dit ietwat vage kleurtje groen. Het is een 1:1 mengsel van grijs en olijfgroen. Het was even wennen, maar het past wel mooi bij het tijdperk; dit soort kleuren kwam je veel tegen op machines en in machinekamers. Vandaar dat ik het "machinegroen" gedoopt heb
Dit wandje was niet rood, maar omdat hij zichtbaar is door de nieuwe cabinedeurruitjes, moest-ie ook groen worden. En nee, ik was nog niet klaar aan de onderkant
Op naar cabine 1. Dit is bij de cabinedeur aldaar. Ik heb hier twee handen vol roestvlokken weggehaald voordat ik de stofzuiger erop los lgelaten heb. Dit kwam eronder vandaan...
Terwijl een 'collega' en ik in de cabines bezig waren, gebeurde er naast, aan en onder de loc ook vanalles. Zo waren na twee volle dagen zwoegen eindelijk alle 48 remblokken vervangen.
Uit de museumloods waren typhoons opgeduikeld, die ontbraken op de loc. Nadat de juiste 'toeters' bij elkaar waren gezocht, werden eerst schoongemaakt. Honk!
Het schilderwerk aan de loc was in volle gang, slechts één week voor 12 november. Het te scherpe hoekje in de bies is inmiddels gecorrigeerd.
Gaandeweg begint de loc weer te glimmen...
Nadat cabine 1 was behandeld met het "machinegroen", werd teruggekeerd naar cabine 2 om daar de rijcontrollers met
Hammerite te schilderen. Hammerite, of Hamerslag, ziet er uit als een soort voorloper van metallic-verf. In vergelijking met het prima dekkende en makkelijk verwerkbare groen voor de achterwand, was dit echt "schilderen voor gevorderden". Wat een lastige verf, zeg! Iedere beweging die je met de roller maakte, bleef je zien, om gek van te worden
De truuk bleek uiteindelijk te zijn om als de verf enigszins droog begon te worden er nog één keer met de roller overheen te gaan, terwijl je er minimale druk op uitoefent. Dan strijk je de laatste oneffenheden eruit. Een techniek die overigens ook op het bruin van de loc is toegepast om een zo strak mogelijk reslutaat te krijgen.
Vorderingen aan de buitenzijde. Aan de hoofdreservoirleiding is met een speciale koppeling een externe compressor aangesloten. Dit was alleen om te zien of het past; later zou deze constructie gebruikt worden om te beproeven of er geen luchtlekkages waren.
Het begon weer mooi bruin te worden!
Terug in de cabine, nu in jaren '50-kleuren
De machinegroene verf schilderde lekker maar droogte langzaam. Je moest dus vreselijk uitkijken dat je er niet aan bleef plakken, maar met dat lompe handremwiel midden in de cabine was dat niet eenvoudig
In het kader van "we brengen de boel terug in 'originele' staat" hebben we voor de grap de asbakken teruggeplaatst. Er was geen tijd om - behalve het verfwerk - verder iets aan de cabines te doen wat dat betreft, maar die asbakken konden we in ieder geval zó terugplaatsen: de schroefgaten zaten er nog
De typhoons zijn ondertussen ook klaar en staan te drogen.
Aan het eind van de dag kwam de man van de nummerplaten weer langs om de definitieve uitvoering van de zijplaten (met bruin) af te leveren. Hier worden ze door de voltallige ploeg bewonderd
Dit is de toestand waarin in ik - het was alweer knap laat geworden - de loc moest achterlaten. Veel meer konden we ook niet doen, omdat alles vers in de verf stond.
Hoewel ik het antwoord wel wist, heb ik toch even geïnformeerd of het zin zou hebben op donderdag nog een dag te komen helpen. Er werd even opgesomd wat er nog moest gebeuren en halverwege de opsomming was het: "Mmmja, kom dus maar donderdag!"
We hadden na deze dag nog maar vijf dagen: zondag tot en met donderdag. Op vrijdagochtend zou de loc al op transport gaan... en we waren nog lang niet klaar
Werkelijk alle verf was nat, die vermaledijde roosters moesten er nog in, de ruiten zaten nog niet in de cabinedeuren en de deuren nog niet in de loc en allerhande onderdelen moesten er nog op. Ook alle opschiften en niet te vergeten de nummerplaten moesten nog.
Daarbij wilden we dat op zijn minst de front- en sluitseinen het zouden doen, hetgeen betekende dat het laagspanningscircuit op de been geholpen moest worden. De frontseinen waren trouwens nog niet eens aangesloten omdat er nog geen spanning was om ze te testen. De remmen moesten nog worden afgesteld en de wielbandmarkeringen zaten er nog niet op. Zo kan ik nog even doorgaan...
Kortom:
Wordt vervolgd...Martijn