Hallo forumleden,
Ik heb een oude HAG (model 191, wisselstroom motor) die ik graag beter zou willen digitaliseren. Daarvoor heb ik een idee, waarop ik graag commentaar zou willen hebben voordat ik begin... misschien is het wel onzinnig. Ik ben niet bepaald een electrotechnicus.
Twee problemen:
1. HAG heeft geen veldmagneten meer voor deze oeroude motor
2. Mensen die nog wel een veldmagneet op de kop konden tikken klagen erover dat motormanagement ook dan zeer slecht werkt. Om overigens onduidelijke redenen. Het is een apart motortje kennelijk.
Ik heb de lok gekocht van iemand die met de 'diodetruc' de veldspoel tot gelijkstroommagneet gemaakt heeft. Dat rijdt behoorlijk slecht, want nu is er geen enkel motormanagement meer mogelijk (de EMK feedback naar de decoder werkt zo niet meer).
Nu staat de veldspoel in serie gekoppeld achter de spoel van het motorankertje. Lage spanning op motor --> lage spanning op veldmagneet --> langzaam rijden gaat slecht.
Het idee:
Als ik de veldspoel voed vanuit een aparte gelijkstroom, dus los van het motorblokje, dan resulteert dat in iets dat identiek is aan een veldmagneet. Toch?
De vragen:
1) hoeveel trekt zo'n spoel dan eigenlijk? Kan dat met de 250mA functieuitgangen van een LokPilot gevoed worden? Lijkt me mogelijk wel omdat de hele lok met motor en al nog geen 700mA gebruikt. Dus de veldspoel zal daar een fractie van gebruiken?
2) ik neem aan dat er een weerstand tussen veldspoel en voeding moet komen? Wat zou de ordegrootte zijn? Hoe bereken je dat eigenlijk?
3) Ik dacht met de grootte van de weerstand te kunnen gaan experimenteren om de loopeigenschappen zo mooi mogelijk te maken op lage snelheid. Misschien dat dat dan resulteert in een betere uitkomst dan met de (hoe dan ook onverkrijgbare) HAG permanentmagneet. Is dat een zinvol idee?
Als iemand me op weg kan helpen, dan graag... het is een mooie lok en de moeite/tijd zeker waard.
Groet,
Oscar.