Hallo allemaal
De afgelopen tijd heeft het werk aan de modelbaan stil gelegen vanwege een ander modelbouwproject, waarvan hieronder het bouwverslag volgt.
Het heeft niets met treintjes te maken (afgezien van het gebruik van Digirails ledstrips dan) maar wel met modelbouw
Even een korte inleiding...
Van een goede vriend heb ik de volledige TV-serie
Star Trek: Voyager, zeven seizoenen, te leen gekregen. Hoewel ik mijn twijfels had, bleek Voyager al snel een stuk verslavender dan ik dacht
Voor ik het wist waren de zeven seizoenen om. Omdat ik me er prima mee vermaakt had ben ik eens gaan kijken of er toevallig een leuk model van het schip U.S.S. Voyager te vinden zou zijn, en dat was er:
Revell 04801, voor maar drie tientjes
U.S.S. Voyager, registratienummer
NCC-74656, is een Federation startship uit de
Intrepid klasse. Het is in dienst gesteld in 2371 als het snelste en meest geavanceerde schip van de vloot, samen met de zusterschepen U.S.S. Intrepid en U.S.S. Bellerophon. Met een lengte van 344 meter en een bemanning van 150 is het een relatief klein schip (de
Enterprise-D is veel groter, met ruim 1000 man aan boord) en speciaal uitgerust voor verkenningsmissies.
U.S.S. Voyager komt al op haar eerste missie in de problemen als ze door een onbekende kracht naar het Delta Quadrant wordt geslingerd, een afgelegen en onverkend deel van de ruimte. Eenmaal daar ontdekt de bemanning dat ze 70.000 lichtjaar van huis zijn en ze niet via dezelfde weg terug kunnen.
Zelfs als er continu op topsnelheid gevlogen kan worden, zal Voyager er 75 jaar (!) over doen om de Aarde weer te bereiken. Er zit echter niets anders op dan maar een koers naar de Aarde uit te zetten, waarna er een avontuur volgt wat uiteindelijk zeven jaar zal duren, in volstrekt onbekende ruimte vol gevaren...
Tot zover de inleiding, op naar het bouwverslag!
Om te beginnen wilde ik er iets leukers van maken door
verlichting
aan het model toe te voegen. Daar is het model niet op gemaakt dus dat zou zeker enige improvisatie gaan vergen.
Daarnaast is het oppervlak van de saucer section, de schotel voorop het schip, dusdanig groot dat-ie eigenlijk gespoten moet worden. Ik ben daarom gaan kijken naar een airbrush-set, maar voordat ik er eentje kon kopen kreeg ik deze voor mijn verjaardag :-D
De inhoud van de Revell doos uitgepakt. Het aantal onderdelen is niet het probleem; het is niet heel moeilijk om 'm in elkaar te zetten.
De uitdaging zit hem in het vele gedetailleerde schilderwerk en de vele priegelige decals. Met name het schilderwerk vereist veel geduld, als je het goed wil doen!
Fase 1: AirbrushenNou, aan het werk dan maar! Ik zag nog wat op tegen mijn eerste pogingen iets te airbrushen, dus ben ik begonnen wat dingen te schilderen die niet in de grijze basiskleur moeten. Al snel kwam ik er achter dat ik toch écht eerst de grijze basis moest doen...
Helaas was dit een mengkleur, 70% lichtgrijs en 30% donkergrijs. Het grijs is uiteindelijk misschien wat te donker uitgevallen, maar zelf vind ik de kleur die Revell op de doos heeft gebruikt te licht.
Erg lastig om dit goed te krijgen, ook omdat de kleur op TV en screenshots sterk afhangt van de belichting. Ook was het lastig om verf bij te maken in exact dezelfde verhouding.
Toch maar aan de slag
Eerst heb ik een soort spuitcabinetje gemaakt want het weer liet buiten spuiten niet toe.
Eerst even proefdraaien op een nietsvermoedende container om een beetje gevoel te krijgen bij het airbrushen
Nou daar gaat-ie dan...
Dit zijn de afdekplaat voor de rug van het schip en de steunen voor de warpgondels.
Het grootste onderdeel, de bovenzijde van de schotel, heb ik tot het laatst bewaard, omdat ik zeker wilde zijn dat ik tegen die tijd het airbrushen in ieder geval een béétje in de vingers zou hebben
Het ging boven verwachting goed :-D
...maar niet overal. Hier betaal ik de prijs voor de beslissing eerst andere dingen te schilderen
Afijn, na deze ervaring toch wel wat dingen geleerd:
- éérst de basis spuiten, dan de details, tenzij je bereid bent allerlei dingen af te gaan plakken
- het gaat verrassend snel, grote oppervlakken gaan vele malen sneller dan met de kwast
- daardoor ga je ook verrassend snel door je verf heen! Een potje is zo leeg, en zeker als je een mengkleur hebt is het niet fijn als je halverwege zonder verf komt te zitten!
- zorg ervoor dat de verf voldoende verdund is, al was het maar omdat het anders niet fatsoenlijk te pipetteren is
- als je last krijgt van spatten in het spuitwerk, is de spuitkop vies. Een tussentijdse schoonmaakbeurt met speciale reinigingsvloeistof en een wattenstaafje loste dat probleem op
- de hoeveelheid nevel valt erg mee, je hoeft niet bang te zijn dat je de hele kamer meespuit
- met dit model pistool, met een open verf-reservoir, moet je niet te heftige bewegingen maken, want dan vliegen de klodders verf in het rond
- schoonmaken na gebruik is een nauwkeurig en best tijdrovend klusje, maar essentieel voor de werking van het pistool; dat werd bij het schoonmaken wel duidelijk, het is erg klein allemaal
- het resultaat is, als het eenmaal een beetje wil lukken, waanzinnig mooi en strak :-D
Dit was relatief simpel spuitwerk, maar ik kan me nu goed voorstellen wat de mogelijkheden zijn. Wie weet sla ik nog wel aan het weatheren ermee...
Fase 2: SchilderenNa het spuitgeweld was het tijd voor het andere schilderwerk, zoals de donkerder grijze vlakken op diverse delen van de romp. Weer een mengkleur, trouwens.
Dit is het achterdek, de boven- en onderzijde ervan, en enkele delen van de deflector dish, waarover later meer.
Een blik op de details aan de onderkant van de saucer, met de in de romp verzonken Aeroshuttle, ook wel Captain's Yacht. Helaas is deze snelle en luxe shuttle in geen enkele aflevering van Star Trek Voyager in actie te zien.
Dit is de primary sensor array, welke voor op de "neus" van het schip zal komen. Het is een bank vol wetenschappelijke meetapparatuur en het was leuk om hier met ieder kleurtje meer detail in te zien verschijnen
Het schip heeft nog veel meer sensor arrays, o.a. op het dak en diverse kleinere aan de zijkanten (lateral sensor arrays).
Links de behuizing voor de deflector dish met de twee forward torpodo launchers.
Dit zijn delen van de thrusters, stuwraketten, welke gebruikt worden voor manouvreren op zeer lage snelheid. Ook worden ze ingezet bij het
landen op een planeetoppervlak. Voyager heeft er vier en ze zijn ingebouwd in de rand van de saucer.
De dakplaat en de motorsteunen die we eerder in de "spuitcabine" zagen. In de motorsteunen voor de warpgondels zijn de impulse engines ingebouwd. Deze motoren worden gebruikt voor snelheden lager dan de lichtsnelheid. Boven de lichtsnelheid wordt gebruik gemaakt van de warp drive.
In de handleiding staat doodleuk aangegeven dat die vlakjes achterin de impulsmotoren rood moeten, en de ribben bruin. Probeer het maar eens, verdorie!
Het was een heel gepiel met verschillende correctierondes met rood, bruin en grijs om dit een beetje goed te krijgen...
Detail van het dak. Zoals bij alle schepen van Starfleet, is dek 1 gereserveerd voor de
main bridge, en bevindt deze zich helemaal bovenop het schip. De brug zelf is het "blinde" deel, waartegen aan de binnenkant het welbekende view screen ("On screen!") bevestigd is. Links van de brug zijn de ramen zichtbaar van de
captain's ready room, rechts is de conferentieruimte of briefing room.
Een lastig priegelklusje was het schilderen van de
phaser banks, die over de volledige lengte van de saucer lopen. Phasers vormen de belangrijkste bewapening van het schip, aangevuld met torpedo's. Voyager is uitgerust met in totaal 14 faser banks van uiteenlopende lengte en 4 photon torpedo launchers.
Er was ook het één en ander aan doorzichtig plastic wat geschilderd moest worden. Het blauw de neiging had vlekkerig te worden, maar dat was eigenlijk precies het effect wat ik wilde
Rechtsboven de deflector dish. De lange strips en rode puntjes zijn voor de gondels van de warp motoren. Die gaan we als eerste bouwen
Fase 3: Warp driveHet zichbare deel van de
warp aandrijving zijn de twee warp nacelles (gondels). Daar komt altijd mooi blauw licht uit, dus dat wilde ik ook :-D
Om het licht van de ledstrip meer diffuus te maken heb ik de gondels aan de binnenkant, boven en onder, bekleed met aluminiumfolie.
Min of meer op maat geknipt, valt nog niet mee: alufolie knippen
Dan de ledstrip erin. Voorop de warp gondels zitten de rode
bussard collectors. Daarmee kunnen deeltjes worden opgevangen uit de ruimte die doorkruist wordt. Ook deze collectors stralen licht uit en krijgen daartoe een eigen rode 12V led, die ik nog had liggen
Om rood van blauw licht te scheiden komt er een schotje tussen.
Testing 1-2-3... De leds op de strip zijn bewerkt met transparant blauwe verf.
Niet slecht toch?
Helaas kwam ik er toen pas achter dat het allemaal lekte en niet lekker paste doordat ik een fout had gemaakt bij het in elkaar zetten van de gondel...
Het model is gelukkig niet heel duur dus ik heb gewoon een tweede doos gekocht
Daarmee kon ik twee nieuwe gondels maken en ik had zo het idee dat het sowieso wel van pas zou komen om van alle onderdelen een reserve te hebben...
Dit was ook leuk: doorzichtige delen die aan de buitenkant nog grijs geschilderd moesten worden op de plekken waar geen raam zat. Dat dat niet handig is als je licht wil inbouwen zal later blijken...
De warp gondels zijn via beweegbare steunen aan het achterdek bevestigd. Wanneer het schip overgaat op warp speed, worden de gondels onder een hoek omhoog geplaatst. Op de één of andere manier moet de bedrading voor de verlichting dwars door dit scharnier heen, zonder de werking van het scharnier te verliezen...
Met een rondvijltje heb ik een gangetje gegraven voor de draadjes.
Hier moest een hapje verwijderd worden om het scharnier gangbaar te houden. De rand waar het hapje uit is en de opstaande rand raken elkaar en zorgen voor weerstand zodat de motorsteunen in de "warp stand" kunnen blijven staan.
Dan zit er nog een scharnierpen in de weg. Daar heb ik simpelweg een stuk tussenuit gezaagd op de plek waar de draden er doorheen moeten
Het resultaat: onzichtbaar doorgevoerde bedrading én een werkend scharnier
Effe testen... De boel is nog niet gelijmd dus een pen houdt de gondel even in de warp positie.
Als ik de zaak op elkaar klemde en het scharnier probeerde, voelde het allemaal wat slapjes. Om te voorkomen dat de steunen later niet in de hoge stand willen blijven staan, heb ik de weerstand wat verhoogd door op het raakpunt wat isolatieplakband toe te voegen.
De andere gondel ook gemonteerd, het achterdek kan dicht
Die lijmklemmen blijken bijzonder handig te zijn. Let op: doe er wel iets tussen om de verf te beschermen, want ze hebben een behoorlijke bijtkracht!