Er zijn vele discussies over mechanisch slecht schakelende wissels, het gaat bij mij redelijk goed op één kruiswissel na.

Omdat LDT en Viessmann het schakelen doen met een aparte spanning, een gelijkgerichte 16 volt wisselspanning, ben ik eens na gaan denken of ik mijn Edits decoders zou kunnen "opvoeren".

Ik heb uit mijn oude electronica bak een bruggelijkrichter en een elko genomen en die aangesloten op de 16 volt transformator van één van mijn boosters.

Op het printje heb ik de verbinding tussen de "B" aansluiting en de gemeenschappelijke aansluiting naar de wisselspoelen verbroken, de "+" van de brug aangesloten op deze gemeenschappelijke aansluiting en de "-" op de negatieve kant (is aarde) van de electronika voeding (ik heb het soldeerpunt gebruikt van de C1, de elko die de spoelspanning wat afvlakt).

Onderstaand zien jullie wat foto's.







Eerst heb ik de 16 volt wisselspanning ingeschakeld, ik zag geen rookwolken, toen heb ik de digitale baanspanning ingeschakeld en ik zag weer geen rookwolken.

Daarna heb ik een wissel aangesloten en die schakelde fantastisch en toen er na een tijdje nog geen rookwolken kwamen trokken mijn (scheepswerktuigkundige) hersens de conclusie dat het wel werkt zo.

Ik heb daarna wat spanningen gemeten en daar kwam uit dat er over de wisselspoelen nu een dikke 40 volt stond, geen wonder dat de wissel flitsend schakelt, op zich lijkt me dit niet zo'n probleem, de wisselaandrijving heeft eindschakelaars en Raptor geeft, op zijn laagste instelling, maar hele korte pulsjes.

Wat ik nu van mijn veel beter electronisch onderlegen mede-forummers zou willen weten is:

hoe komt het dat ik meer dan 40 volt meet?

tussen de gelijkgerichte 16 volt wisselspanning en de digitale rijspanning zit via de "B" aansluiting geen verbinding, dus de voeding voor de elektronika wordt niet beïnvloed,  klopt dat?

de eind transistoren (de darlingtons) krijgen ook de 40+ volt te sperren en te verwerken, kunnen ze dat aan op de langere termijn?

de blusdiodes in de darlingtons staan "open" voor de positieve gelijkspanning, maar terug naar de gelijkrichtbrug, waar de eventuele stroom niet verder kan, klopt dat?

Zo, dat was het verslag van mijn experiment, graag hoor ik de nodige opmerkingen, maar niet over servo's e.d., daar is al genoeg over geschreven.

Groet, Anne W

CiteerIk heb daarna wat spanningen gemeten en daar kwam uit dat er over de wisselspoelen nu een dikke 40 volt stond, geen wonder dat de wissel flitsend schakelt, op zich lijkt me dit niet zo'n probleem, de wisselaandrijving heeft eindschakelaars en Raptor geeft, op zijn laagste instelling, maar hele korte pulsjes.

Denk aan de afschakelpieken, die kunnen vrij hoog oplopen ook al zijn de pulsjes kort.

Citeertussen de gelijkgerichte 16 volt wisselspanning en de digitale rijspanning zit via de "B" aansluiting geen verbinding, dus de voeding voor de elektronika wordt niet beïnvloed,  klopt dat?

Zie C1.

Citeerde eind transistoren (de darlingtons) krijgen ook de 40+ volt te sperren en te verwerken, kunnen ze dat aan op de langere termijn?

De reversespanning van de ULN2001 is 50V. De max. spanning die over de Darlingtons mag komen te staan is 50V.


Mvg,
Peter

Beste Peter,

De darlingtons hebben blusdiodes naar de 40+ Volt terug, maar afschakelpieken lopen dan inderdaad tegen de diodes in de gelijkrichtbrug op, maar ook worden ze "geladen" in de grote elko, zou dat niet voldoende zijn?

C1 is niet verbonden met de positieve spanning van de gelijkrichter, dus de spanning over de elektronika blijft de 8,2 Volt t.o.v. de min pool van C1, klopt deze redenering?

Vanavond heb ik dit experiment besproken bij de MSG in Den Bosch, iemand sprak zijn zorg uit dat er "rare" spanningen zouden kunnen komen op de aansluiting van de Raptor, dit ondanks het feit dat er de grote Edits booster en een sturende LDT booster tussen zit, wat denk jij?

In ieder geval bedankt voor het meedenken zover, groet, Anne W

Oh geweldig, wat een nostalgie prachtig om te zien dat er nog edits rijders zijn.
Als je een wisselspanning met een bruggelijkrichter  gelijkricht dan komt er een gelijkspanning uit van 1.6 x de aangelegde
wisselspanning. In belaste toestand.
In onbelaste toestand zal de afgevlakte gelijkpanning oplopen tot de volledige piekspanning.
Als dat een mooie sinus wordt dat globaal  2.1 x de RMS van de wisselspanning.
Indien de voedingstrafo niet zo lekker is willen er nog wel eens piekjes op de wisselspanning zitten.
Die worden gewoon mee gelijk gericht.

Ik zou er wat extra belasting opzetten - een controlelampje (40V) of een weerstand van pakweg 4.7 kOhm.

Als je de rest van de decoder gescheiden voedt zoals is aangegeven door de dubbele potloodstreep in je boek
hoef je niets te vrezen voor je centrale.

De geijkrichter mag eventueel een maatje kleiner 

Brenner,

Anne rijdt geen Edits hoor.  Hij gebruikt er wel bepaalde componenten van. Doe ik zelf ook. 

Anne,

Eigenlijk kan je dit veel simpeler oplossen. Wat ik heb gedaan is als volgt:

Op de wisseldecoder heb ik voor de probleemwissels niet de spoelen aangesloten, maar twee relais. 1 voor "rood" en 1 voor "groen". Op het schakelcontact van het relais heb ik gewoon wisselspanning aangesloten. Afhankelijk van het "probleem" 16 of 24 volt. Voor de echte probleemgevallen heb ik de beschikking over een gelijkspanning die ik gehaald heb uit de 24 V wisselspanning, afgevlakt door een grote elco. Hierbij niet de blusdiodes vergeten.

Met de juiste relais (2A schakelspanning)  werkt dit zeer betrouwbaar.

Groeten

Olav

Beste Olav,

Je voorstel om met relais te werken heb ik me gelealiseerd, maar omdat LDT en Viessmann ook met een hulpspanning werken wou ik eens wat experimenteren.

Beste Brenner,

Inderdaad ik was een Edits Rijder, bestuurd door Trainbrain, nu is mijn hele terugmeldsysteem nog Edits, de booster en een groot gedeelte van de schakeldecoders ook, ik bouw geen nieuwe meer, ik gebruik de Viessmann 5211 en 5213, ik vind de schakelaartjes voor de instelling wel handig, overigens als je nog een Edits hoofdprint nodig hebt, hij hangt er nog steeds.

Inmiddels heeft Raptor ook gereageerd, mede naar aanleiding van een opmerking op de "club" dat de signaal uitgang van de Raptor wel eens wat rare spanningen te verwerken kan krijgen, het antwoord was:

"Voor stresstesten ben ik bij Raptor nooit uit de weg gegaan. Dus ga gerust je gang en blaas hem maar op(maar ik verwacht dat Raptor geen krimp geeft)"

Op zich vindt Raptor de schakeling wel een goed idee, je hoeft de spanning over de wisselspoelen niet zo hoog te maken, een 8 volt wisselspanning is ook al een mooie boost.

Wel de wisselspnning even zekeren, mochten de darlingtons per ongeluk doorslaan.

Nog meer deskundig commentaar?

Groet, Anne W

Als je een aparte voeing wilt gebruiken voor je wissels dan kan je de plus van die voeding aan de gele draad van de wissels bevestigen, en de min aan de massa van de baan (bruine draad uit de booster of trafo. Dan werkt het perfect

Beste Jan,

Zoiets is het ook, maar als ik dat zo doe dan staat de plus ook op massa van de wisseldecoder en dan duurt het heel kort.

Vandaar ook de verbreking van het contact tussen de "gele draad" van de wissels en de "B" aansluiting van het digitale systeem.

Groetjes, Anne W

Ik heb vandaag het experiment opnieuw gedaan en nog wat uitgebreid met ideeën die ik in de loop van de tijd kreeg, hierbij het hele verslag:

Experiment Opvoeren Edits Magneetartikel Decoders:

De genoemde systeemtrafo is de trafo die de “tussenbooster” tussen de Raptor en de Edits booster zit en die ook de magneetartikel- en schakeldecoders voedt via een aparte ringleiding

Stap 1:

Decoder aangesloten op digitale rijspanning.

Verbinding tussen “B” en de aansluitingen voor de gemeenschappelijke draad naar wisselspoelen verbroken.

Gelijkrichtbrug en elko aangesloten op de systeemtrafo, de plus van de brug naar de aansluiting voor de gemeenschappelijke draad naar wisselspoelen en de min naar de minpool van C1.

De wissel schakelt zeer goed, gemeten spanningen (min is de minpool van de brug):

Wisselspanning: 16,3 volt
Over brug: 45,2 volt
Over C1: 22,2 VOLT
Over C2 (elektronica spanning): 8,4 volt

Tijdens het schakelen zakt de spanning over de brug naar ca. 39 volt, ook de spanning over C1 zakt iets, de spanning over C2 blijft constant

Stap 2:

Decoder aangesloten op de aparte ringleiding van de booster.

De wissel schakelt nog steeds zeer goed, de gemeten spanningen zijn enkele tienden hoger.

Stap 3:

Decoder aangesloten op aparte ringleiding van de booster.

Verbinding tussen “B” en de aansluitingen voor de gemeenschappelijke draad naar wisselspoelen weer hersteld.

De gemeenschappelijk draad naar de wisselspoelen nu rechtstreeks aangesloten op de plus van de brug, de plus natuurlijk losgemaakt van de decoder.

De brug/elko aangesloten op de regelbare aansluitingen van een aparte Märklin trafo.

De wissel schakelt goed, gemeten spanningen (min is de minpool van de brug):

Wisselspanning: 17,1 volt
Over brug: 23,0 volt
Over C1: 22,0 VOLT
Over C2 (elektronica spanning): 8,4 volt

Tijdens het schakelen zakt de spanning over de brug naar ca. 21 volt, de spanning over C1 zakt iets, de spanning over C2 blijft constant.

De digitale spanning (analoog metertje) varieert nu nauwelijks zichtbaar.

Een poging om de wisselspanning te halen van de systeemtrafo kon niet uitgevoerd worden, er begon wat te brommen, ik denk dat er dan een stroom begint te lopen via de blusdiodes in de darlingtons.

Conclusie: het was mijn doelstelling om te komen tot een “sterkere” Edits magneetartikel decoder, middels een simpele trafo, een gelijkrichtbrug en een elko, denk ik een simpele methode gevonden te hebben, bijkomend voordeel is dat het digitale systeem niet meer belast wordt.

Wel moet er op gelet worden dat indien je één wissel doet je ook de andere wissels, die zijn aangesloten op die decoder, doet.

N.B. De Viessmann 5211 magneetartikel decoder heeft ook de mogelijkheid een aparte wisselspanning aan te sluiten (de “E” aansluiting), bestudering van het schema leert dat daarbij ook alleen maar het negatieve deel van de wisselspanning gebruikt wordt.

Of deze decoder sterk genoeg is voor “moeilijk” schakelende wissels is mij  niet bekend, maar een vergelijkbare methode als boven zou ook op deze decoder mogelijk moeten zijn.

Graag commentaar, groet, Anne W

Anne,

Bij de ULN2001 is Icmax van de Darlingtons 500 mA, houdt daar rekening mee.
Door een hogere spanning zal ook de stroom door de Dralingtons bij het schakelen een stuk hoger komen te liggen.

Mvg,
Peter

Beste Peter,

Ik had dat gezien, maar ik denk dat ik de "45 volt" optie niet zal toepassen, dan is er echt iets fout met de wissel of zo.

De optie met alleen de aparte wisslestroom voeding staat me wel aan voor de paar wat moeilijker gaande wissels en dat zal niet zo veel meer stroom vragen.

Ik vond het wel leuk zo'n experiment, bedankt en groetjes, Anne W

Hallo Anne,

Kijk eens in het boek op blz. 67 onderaan.
Daar staat hoe je een paar darlingtons parallel kunt schakelen.


Mvg,
Peter

Hallo Anne,

Een K-wisselaandrijving heeft een weerstand van ong.15 Ohm.
Een C-wisselaandrijving heeft een weerstand van ong.12 Ohm.
Een M-wisselaandrijving heeft een weerstand van ong.30 Ohm.

Mvg,
Peter

Beste Peter,

Volgens de wet van Ohm kom ik dan dik boven de 1 Ampère uit, dus de Darlingtons kunnen "piek" veel meer aan of er is nog een andere factor die de stroom begrenst, opwekken magnetisch veld?

Groet, Anne W

Hallo Anne,

De darlingtons kunnen niet veel meer aan. Opvoeren kan door er twee parallel te plaasten. De uitgangen zijn niet kortsluitvast.
Wil je ze toch gebruiken voor aandrijvingen die nog al wat stroom vreten kun je gebruik maken van een extra trapje rondom een BD680 in serie met de aandrijving.


Mvg,
Peter