Met alle respect, maar het begon met mijn reactie op jouw onderstaande bericht .
Citaat van: 1200Blauw op donderdag 31 december 2009, 23:35:35
Märklin-materieel rijdt bij mij al 35 jaar probleemloos. Ik heb de indruk dat mijn Roco 2200 en 2400 die leeftijd niet gaan halen, al was het alleen maar vanwege de klikconstructie van de kap (buigbaar, dus thermoplastisch plastic wordt ooit broos --> kaduuk) tegenover de degelijke schroefjes van Märklin, de moeilijke bereikbaarheid van bijvoorbeeld de smeerpunten en de in mijn ogen minder degelijke manier van aandrijven (cardanassen tegenover tandwielen).
Zo'n vaak gemaakte opmerking over het feit dat de eigen Märklin locs het al tig jaar doen. Kennelijk moet dat iets zeggen in de vergelijking met andere merken, maar ik heb nog steeds geen idee wat. Het is, zoals ik dus opmerkte, namelijk in het geheel niet bijzonder en is ook bij Roco locs of locs van andere merken heel normaal. Daar heb ik eigenlijk nog geen behoorlijk weerwoord op gelezen, behalve een hoop theoretische veronderstellingen die weinig met de praktijk te maken hebben.
Om toch op een paar punten in te gaan. We zijn het er snel over eens dat een schroefbevestiging van de kap gemakkelijker is dan een klikbevestiging. Alleen dat de manier van bevestigen veel schade oplevert aan Roco locs is naar mijn ervaring niet waar. Kan mede komen doordat de klassieke draaistelmotoren zoals Märklin, maar ook Fleischmann, Lima, etc vroeger toepasten, meer onderhoud vergen dan de cardanaandrijvingen van Roco en de kap er dus veel vaker afmoet. Het is vrij normaal dat een Roco loc 10 of 20 jaar na aanschaf nog nooit open is geweest, de nodige meters heeft gemaakt, maar nog even soepel loopt als in het begin. Dat hoef ik met mijn locs met klassieke draaistelmotoren, ongeacht het merk, niet te proberen.
Zo'n veronderstelling over het bros worden van kunststof kan ik theoretisch wel volgen (de weekmaker moet er eens uit) maar ook hier geldt dat er nou niet veel praktijkproblemen mee zijn, echte productiefouten daargelaten. Een bekend voorbeeld van het laatste is de eerste productie van het aloude Märklin/HAMO TEE-stel. Maar ik heb ook een paar exemplaren van de nog oudere eerste producties van de Lima blauwe 1200 (moet jou toch interesseren
) en met de kappen is na 47 jaar nog niets mis. Met de supersimpele aandrijving al helemaal niet.
De kap van een Roco die van de tafel rijdt, valt volgens jou in stukken. Eigenlijk niet dus. Leuk is het nooit, maar mijn ervaringen op dat punt zijn ronduit verbazend. Een maand geleden reed hier toevallig nog een vijfdelige Blokkendoostrein van de tafel af, 1,30 meter naar beneden. Je hart staat stil, de modellen vallen in heel veel onderdelen uit elkaar, maar de echte schade was een paar kapotte buffers, vouwbalgen en nog wat klein grut, maar geen gebroken kappen. Ook de buffers van Märklin moeten er dan echt aan geloven. Dankzij de voortreffelijke onderdelenservice van Roco rijdt de trein alweer zijn rondjes.
De trekkracht van de 2200 is kleiner dan die van de meeste Märklin locs. Kijk, daar zijn we het dus over eens. De trekkracht van de meeste Roco's is voor mijn bedoelingen overigens meer dan genoeg.
Als ik schrijf dat ik me afvraag of de huidige producties ook zo probleemloos zullen zijn, dan denk ik met name aan de electronica die er tegenwoordig inzit. Om de een of andere reden is die vaak ook nog nodeloos ingewikkeld voor de digitale doeleinden die de fabrikanten willen bereiken. Die Mätrix Koploper is een mooi model, maar waarom die print nou zo ingewikkeld en kwetsbaar moet ontgaat me.
Ik heb geen voorkeur voor het een of het andere merk, wel voor goed uitgevoerde cardanaandrijvingen. Hooguit maakt Roco meer modellen die bij mijn voorkeuren passen.