Na enkele weken stil te hebben gelegen gaan we weer eens verder. In de tussentijd heb ik wat geoefend met het kleien, waarna ik elke keer alles heb "verwoest" en de klei heb teruggestopt in de verpakking.
Nu echter is het tijd voor de productie van enkele wanddelen. Eerst kleien we enkele vlakken, met de juiste hoogte van de wand en een vaste breedte. Deze vlakken worden voorzien van een baksteenmotief. Inmiddels heb ik hiervoor een 25 jaar oude aluminium liniaal, die ik in een rommelkist tegenkwam, met behulp van een slijpsteen (van een zeis) flink scherp gemaakt. Daarmee zijn de horizontale voegen gemaakt. De verticale voegen zijn gemaakt met een afgebroken hobbymes, dat toevallig een mooie maat heeft.
Na het drogen van de klei heb ik alle wanden in baksteenrood geschilderd.
Ook even een beeld van een wanddeel, naast de papieren versie die door de kleiversie vervangen gaat worden.
Toch wel een hele verbetering te noemen.
Vervolgens heb ik sterk verdunde grijze verf gebruikt, waarmee ik de voegen heb laten vollopen. Een deel van de wanddelen heb ik daarna met een sponsje afgenomen, de rest heb ik zo gelaten. De foto toont beide varianten, nog nat van de verf.
Er is nog wat wit te zien, dus een tweede beurt lijkt nodig. De flits maakt het wel erger dan het is. Eerst eens laten drogen.
Binnenkort ga ik weer verder, wand ik ben pas aan de helft van de wand. Voor de volgende helft heb ik een nieuw pak klei nodig. Ook komt in die wand een tunnelportaal ten behoeve van de voetgangerstunnel onder de sporen door. Dat vergt weer iets meer kleiwerk.
Nadeeltje van de DAS klei tot dusver: de klei krimpt bij het harden, dus de exact op maat geneden wanddelen zijn nu iets te krap qua hoogte. Bovendien vervormen de delen ook nog iets. Dat is te zien aan de vorm van enkele horizontale groeven (met de liniaal gemaakt) die niet meer één lijn volgen.
We gaan het later nog eens met een betere kleisoort proberen.
Tot de volgende update dan maar.
Groet,
Ronald