Al zou je hem met een duimstok nog kunnen meten, wat maakt het uit? Je haalt er wat af, dat was de vraag.

De analoge schuifmaat.

De analoge schuifmaat is voor een leek wat moeilijk in aflezing. Maar na enige oefening kan je er redelijk nauwkeurig op aflezen. Op 0.05 mm aflezen is mogelijk. Hieronder kan u de diameter van een 308win punt aflezen. Als u inzoomt op de foto (eerst op de foto klikken) dan kan u zien dat de punt diameter 7.85 mm is. De nul op de beweegbare schaal staat voorbij de 7, maar voor de 8 (pijltje 1). Je weet dus dat het projectiel tussen de 7 en 8 mm inzit.

Nu wil je alleen nog weten hoeveel tiendes er bij komen. Als je goed kijkt zie je dat de streep tussen de 8 en 9 (pijltje 2) op de beweegbare schaal staat van de liniaal. Dit wil zeggen dat er 8.5/10 bij de 7 mm komt. Zo kun je alle maten aflezen tot aan +/- 153 mm.

De digitale schuifmaat.

In principe kan iedereen een digitale schuifmaat aflezen, let alleen op de volgende punten.

Controleer elke keer als je gaat meten of de schuifmaat nog op nul staat. Dit doe je door de schuifmaat volledig dicht te doen en op nul te zetten.

Let er op dat er geen vloeistoffen of vetten op de liniaal zit, dit beïnvloedt de aflezing. Maak ook elke keer de meetbekken schoon en houd hem even tegen het licht. je mag er geen licht tussen door zien schijnen. Vaak staan de bekken iets van elkaar af bij versleten, goedkope of gevallen schuifmaten. Als je hem laat vallen moet je hem altijd weer controleren of hij nog nult.


Een groot voordeel is dat je hem kan omzetten naar inches.(althans de meeste hebben deze optie. Let er dus op dat deze functie erop zit als je hem daarvoor aanschaft.)

Nadeel is dat hij meestal duurder is als een analoge. Ik heb het hier wel over bekende merken. Een Mitutoyo is vrij aan de prijs, maar je krijgt waar voor je geld. Deze is niet echt nodig voor de herlader, maar met een gamma schuifmaat van 5 euro moet je niet verwachten te kunnen meten op 0.02 nauwkeurig.


De micrometer.



Met de micrometer ben je in staat om echt nauwkeurig te meten. De aflezing werkt hetzelfde als op de schuifmaat alleen kun je bij een analogemicrometer je soms erg vergissen in aflezen. Metaalbewerkers die er veel mee werken zullen dit beamen. Je kunt er vrij eenvoudig een halve mm langs zitten met de meting. Als herlader heb je meer aan een digitale versie die ook met inches werkt. Kogels zijn vaak in inches aangegeven, hulsnekdiameters om bijv een bushingmaat te meten is ook in inch.

Slipkoppeling: Op de linkse foto wijst de linkse pijl naar de slipkoppeling waarmee je meet. Met de rechtse knop kun je veel kracht zetten en zodoende kleiner meten dan de maat daadwerkelijk is. Je duwt gewoon het frame uit elkaar. Dit is natuurlijk niet de bedoeling. Door de aanwezige slipkoppeling meet je altijd met de juiste druk en meet je op de enige correcte manier

Bovenstaand bericht is erg interessant, als we de fotos er ook bij hebben.   (Komt deze informatie van een andere site, plaats dan even de link erbij, a.u.b.)

Ik denk dat het heel lang duurt voordat je met een meetmiddel de afgeschuurde rails detecteert. Meestal wordt het oppervlak opgeruwd, en dit meet je niet met een schuifmaat of micrometer.

Het opgeruwde oppervlak betekent wel dat de wielen nog minder contactvlak hebben en vuil meer mogelijkheden heeft om zich te hechten.
Deze 2 problemen resulteren in slechte overdracht van electriciteit en digitaal signaal en dus beroerd of niet rijden van de locomotief.

Er zal best verschillen zijn in railgummen. De ene zal erger krassen als een ander. Maar dat railgums veel minder hard krassen als bijvoorbeeld schuurpapier.
Ik denk dat de railgum een heel goed middel is om vuile rails weer schoon te maken. Echter het is heel veel werk.
De inzet van railreinigers, stofzuigers etc is veel eenvoudiger (en minder vermoeiend).
Ook vloeistoffen (spiritus, wasbenzine) werken goed om vettigheid weg te halen (oplossen, weghalen moet je met een doek doen).
Maar houdt hierbij in de gaten dat de meeste vloeistoffen erg brandgevaarlijk zijn en één vonkje funest kan zijn. Dus spanning van de baan af halen voordat je begint en goed luchten voordat je gaat rijden.

groetjes
Henk

Citaat van: Henk op zondag 11 oktober 2009, 10:24:21

Maar houdt hierbij in de gaten dat de meeste vloeistoffen erg brandgevaarlijk zijn en één vonkje funest kan zijn. Dus spanning van de baan af halen voordat je begint en goed luchten voordat je gaat rijden.

groetjes
Henk

Is ook goed tijdens het schoonmaken, die lucht is niet zo gezond.

Alles wat je weten wilt over schoonmaken:

http://www.nproject.org/nl/modelspoor/onderhoud-en-schoonmaken-van-de-rails.html

http://www.nproject.org/nl/modelspoor/schoonmaken-van-de-wielen.html

http://www.nproject.org/nl/modelspoor/de-makkelijkste-manier-om-de-wielen-van-de-locomotief-schoon-te-maken.html

Gr, Ben.

Ik heb hier ook nog zo'n railgum liggen en dat is gewoon een stuk (hard) rubber met iets van kwarts gruis erin verwerkt.
Kan me heel goed voorstellen dat het kwartsgruis, tijdens het poetsen, lekker in je spoorstaven krast.
Je kunt het vuil wel mechanisch verwijderen, maar dan heb je eigenelijk een materiaal nodig dat zachter is dan je spoorstaven maar harder dan het vuil.
Je kunt ook een houten staafje nemen, bijvoorbeeld een ijsstokje, wat je in de wasbenzine drenkt en daarmee over de rail gaat.

Dan waren die metalen wagens met relexkoppelingen van vroeger, zo gek nog niet.
Door de metalen koppelingen en chassis, fungeerden de wagons ook als extra massa contact voor de lok.
Ik herinner me nog wel, dat mijn oude DHG500 met een sleep wagons veel beter dan zonder, maw: geen gestotter meer.
Vaak zag je ook kleine vonkjes tussen de koppelingen, een teken dat de stroom via de wagons werd afgevoerd en korte onderbrekingen gaven dan een vonkje.
Nu dat alle wagons en koppelingen van kunstof zijn, krijgt een lok alleen nog maar massa via zijn eigen wielstellen. en is een schoon spoor veel belangrijker geworden.

Citaat van: Kappa op dinsdag 13 oktober 2009, 09:54:45
Dan waren die metalen wagens met relexkoppelingen van vroeger, zo gek nog niet.
Door de metalen koppelingen en chassis, fungeerden de wagons ook als extra massa contact voor de lok.
Ik herinner me nog wel, dat mijn oude DHG500 met een sleep wagons veel beter dan zonder, maw: geen gestotter meer.
Vaak zag je ook kleine vonkjes tussen de koppelingen, een teken dat de stroom via de wagons werd afgevoerd en korte onderbrekingen gaven dan een vonkje.

Heel herkenbaar!
Was een mooi gezicht (mooi <> realistisch) als zo'n goederentreintje over mijn M-overweg reed met geïsoleerde spoorstaven. Knipperende rode lichtjes en 'knipperende slagboompjes' en als je de gordijnen dicht deed had je een compleet verlichte trein vanwege de vonken bij zowel de wielen als de (metalen) koppelingen...

Groetjes,
Kiezel