Hallo,
ik heb ook met dit probleem geworsteld; met behulp van wat extra elektronika ben ik er in geslaagd om alle gewenste funkties te realiseren zonder extra elektrische verbindingen tussen de rijtuigen.
Als je de binnenverlichting en kop/staart verlichting samen aan-en uitschakelt, kun je met slechts een doorverbinding voor de verlichting volstaan. Je moet dan eigenlijk bij voorkeur overal LEDs gebruiken, en de ene schakelbare verbindingsdraad moet dan 3 toestanden kennen : Positief, nul of zwevend, en negatief t.o.v. de massa van de rails en het lok-chassis. In elke wagon heb je dan een brugschakeling nodig, met als ingang de wagon-massa en de (ene) verbindingsdraad, en als uitgang de spanning voor de binnen-verlichtingsLEDs. Bij kop- EN staart lokaal twee diodes in serie met de LEDs, een om bij postieve spanning bv de frontlichten en (rode) staartlichten voor de ene rijrichting te realiseren, en het omgekeerde voor de andere rijrichting. (Als de LEDs 20V reverse zouden aankunnen, waren de extra diodes niet nodig)
Een klein beetje extra elektronika kan wenselijk zijn om de helderheid te stabiliseren; voor kop- en staartverlichting geldt anders bij deze aanpak dat de helderheid (ietwat) afhankelijk is van de digitale code die op de rails staat ( met name de duty cycle positief/negatief, die in het marklin protocol niet constant is)
Je kunt de verbindingsdraad tussen de wagons niet rechtstreeks aansturen vanuit een gewone decoder; ook daar moet iets tussen geknutseld worden. Maar aangezien ik niets wilde veranderen aan de verbindingen tussen de wagons, was het me dat wel waard. Ik heb deze aanpak gerealiseerd bij mijn TEE, en ook bij mijn (omgebouwde LIMA) NS Sprinter
RoelofS