Dag Peter,
Lang geleden, denkelijk in 1985, kampeerde ik met mijn vrouw en mijn dochters op een camping op Terschelling. Op een dag reed een auto met een caravan het speelveld op, parkeerde in het midden van het terrein. De kleine caravan waarvan de gordijntjes gesloten waren werd opgesteld en met een lang snoer van stroom voorzien. Daarna trok de eigenaar zich terug in de caravan. Na een kwartier werden de gordijntjes opzijgeschoven. Iedereen verbaasd en opgetogen toen bleek dat we door de ramen naar binnen mochten koekeloeren: in de caravan zat de man, een thermoskan met koffie bij de hand, te midden van een miniatuurspoorbaan en bestuurde zijn treinen. Die reden rondjes langs de binnenzijden van de caravan op een speciaal geprepareerde tafel voorzien van landschapsdecor.
Aan het eind van de ochtend brak de spullenbaas zijn attractie op en verdween, even zwijgzaam als hij gekomen was.
Als dit draadje langskomt denk ik eraan terug.
Petrus