Tja, de CANbus is geen blokgolf zoals ik hier lees, maar een communicatiesysteem bedoeld voor auto´s en met een lage gevoeligheid voor stoorsignalen.
Ik denk dat Hans de I
2C-bus bedoelt ?
Die is in eerste instantie ontworpen voor on-board communicatie, dus korte afstanden (Verder is het wel ietwat vergelijkbaar met de CANbus).
I
2C zit b.v. in niet al te oude (beeldbuis)monitoren waar de diverse instellingen gebeuren door slechts 2 verbindingslijnen i.p.v. alles apart uit te voeren.
Verder:
Als je 2 besturingen hebt, mag je die wel met 1 pool aan elkaar leggen, en het gemakkelijkste is om dat punt dan als massa of nul bestempelen.
Ik verwacht hier geen beïnvloeding onder elkaar.
Je moet wel heel zeker weten dat je niet de andere aansluitingen aan elkaar legt; een fout is zo gemaakt en twee outputs aan elkaar is fataal voor de meeste elektronica.
Dan heb je naast het MM-signaal ook het DCC-signaal.
Het verschil is dat de DCC-signalen (naast de hoogte v/d spanning) symmetrisch zijn. Zoals je kan zien in het tekeningetje is dat bij MM niet het geval.
Dit is de oorzaak van knipperende verlichting wanneer je maar één helft van het baansignaal gebruikt voor de verlichting door i.p.v. de positieve voedingsspanning nu de lok-massa en dus ook de baan-massa als aansluiting te gebruiken.
Als je b.v. meer nullen stuurt dan enen dan kan je uit het plaatje afleiden dat de baanspanning meer negatief is dan positief.
Doordat er steeds wisselende signalen verstuurd worden zullen de lampjes gaan flikkeren.
Door gebruik van een dubbelfasige gelijkrichting hef je dit probleem op. Je krijgt dan wel een extra draad, de PLUS en die is blauw bij DCC en oranje bij Märklin.
Om de leken op het verkeerde been te zetten (?) noemen ze deze draad RETOURleiding, maar het is toch echt de PLUS !!!!
Ik hoop weer een tipje van de sluier opgelicht te hebben
grv Huub